فضائل امام صادق: تفاوت میان نسخه‌ها

۶٬۷۹۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۲
تغییرمسیر به کرامات امام صادق حذف شد
(تغییرمسیر به کرامات امام صادق)
برچسب: تغییر مسیر جدید
 
(تغییرمسیر به کرامات امام صادق حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
#تغییر_مسیر [[کرامات امام صادق]]
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام صادق
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}
 
==مقدمه==
به رغم آنچه در تعریف [[فضایل]] گفته شد، در مواردی [[فضیلت]] کاربردی گسترده‌تر دارد و با [[اثبات امامت]] چندان مرتبط نمی‌شود. این نوع [[فضائل]] نیز در سراسر زندگانی [[امام صادق]]{{ع}} فراوان قابل مطالعه است که در اینجا به مناسبت، به برخی از آنها اشاره می‌شود:
 
==فضائل [[علمی]] و [[اخلاقی]]==
[[امام]]{{ع}} [[علم]] و [[اخلاق]] را به هم پیوند زد و در دو حوزه [[اندیشه]] و [[رفتار]] سرآمد و زبانزد شد. چنان که به گفته [[شیخ مفید]]، [[عامه]] و [[خاصه]] امام{{ع}} را به [[جلالت قدر]] می‌شناختند و [[اهل سنت]] [[علوم]] فراوانی از آن [[حضرت]] نقل کردند. آوازه امام{{ع}} در [[شهرها]] پیچید و [[دانشوران]] را از جاهای مختلف نزد خود کشاند. از هیچ یک از علمای [[اهل بیت]]، به اندازه امام صادق{{ع}} [[روایت]] نشد و چهارهزار [[راوی]] با [[افکار]] و گرایش‌های متفاوت [[روایات]] حضرت را گرد آوردند<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۷۹.</ref>. امام{{ع}} فرمود: از من بپرسید، پیش از آنکه من را از دست بدهید، پس از من کسی مانند من برای شما [[حدیث]] نخواهد گفت<ref>قاضی نعمان، شرح الاخبار، ج۳، ص۲۹۳.</ref> و [[ابوحنیفه]] تصریح کرد که «فقیه‌تر از [[جعفر بن محمد]] ندیده‌ام»<ref>ابن عدی، الکامل، ج۲، ص۱۳۲.</ref>.
امام{{ع}} افزون بر [[دانش]] در [[پارسایی]] نیز [[برترین]] [[مردم]] زمانش بود<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۸۲.</ref> و [[مالک بن انس]] گفت: [[چشم]] من کسی را در فضل، دانش و [[تقوا]] [[برتر]] از جعفر بن محمد{{ع}} ندیده است<ref>صدوق، الامالی، ص۶۳۶.</ref>. همو گوید که جعفر بن محمد پرمزاح و پرتبسم بود، اما وقتی از [[رسول خدا]]{{صل}} یاد می‌شد، رنگ حضرت زرد می‌شد و جز با [[طهارت]] از آن [[پیامبر]]{{صل}} حدیث نمی‌کرد<ref>قاضی عیاض، الشفاء، ج۲، ص۴۲.</ref>. ابن شُبرُمه نیز گفته که حدیث جعفر بن محمد{{ع}} به جانم می‌نشست و [[سوگند]] یاد کرده است که حضرت [[دروغ]] نمی‌گفت، همان‌گونه که پدرانش دروغ نمی‌گفتند<ref>برقی، المحاسن، ج۱، ص۲۰۶.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص ۲۶۵.</ref>
 
==فضائل [[عبادی]]==
بر پایه روایاتی، امام{{ع}} از [[جوانی]] در [[عبادت]] چنان پرتلاش بود که [[امام باقر]]{{ع}} به وی فرمود: خود را به [[سختی]] وادار مکن، اگر [[خداوند]] بنده‌ای را [[دوست]] بدارد، او را به [[بهشت]] می‌برد و (عباداتِ) کم وی را نیز می‌پذیرد<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۸۶ – ۸۷.</ref>. بر پایه [[روایت]] [[ابان بن تغلب]]، [[امام]]{{ع}} در [[رکوع]] و [[سجود]] نمازش شصت مرتبه [[تسبیح]] گفت<ref>کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۲۹.</ref> و بر پایه روایت دیگری، در رکوع و سجودِ نمازِ جماعتی، ۳۳ یا ۳۴ مرتبه ذکر {{متن حدیث|سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِه‌}} را تکرار کرد<ref>کلینی، الکافی، ج۳، ص۳۲۹.</ref>.
امام{{ع}} در حال [[نماز]]، چنان به [[تلاوت قرآن]] مشغول بود که بیهوش شد. وقتی به هوش آمد، سبب پرسیدند، فرمود: «[[آیه قرآن]] را چندان تکرار کردم که گویا آن را (با گوش خود) از نازل‌کننده [[آیه]] می‌شنیدم<ref>ابن طاووس، فلاح السائل، ص۱۰۷.</ref>. امام{{ع}} در زمانی که [[بیماری]] شدیدی داشت، دستور داد، او را برای [[عبادت]] به [[مسجد پیامبر]]{{صل}} ببرند و تا صبح [[روز]] بیست‌وسوم [[رمضان]] در [[مسجد]] عبادت کرد<ref>طوسی، الامالی، ص۶۷۶.</ref>. روایت کرده‌اند که امام{{ع}} به هنگام [[روزه]]، خود را [[خوشبو]] می‌کرد و می‌فرمود: [[عطر]] [[هدیه]] [[روزه‌دار]] است<ref>کلینی، الکافی، ج۶، ص۱۱۳.</ref>.
[[مالک بن انس]] گوید: پیوسته امام{{ع}} را در حالت روزه، نماز یا ذکر [[پروردگار]] دیدم و افزود که [[حضرت]] از بزرگان [[عُبّاد]] و مهتران زُهّادی بود که از پروردگار خویش [[بیم]] داشت و با گفتن {{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ‌}} چنان رنگ صورتش [[تغییر]] می‌کرد که شناخته نمی‌شد. همو از همسفران [[حج]] امام{{ع}} بود و خبر داد که حضرت هنگام تلبیه گفتن، چنان گلوگیر شد که نزدیک بود از مرکب فرو افتد. او حضرت را به گفتن تلبیه تشجیع کرد، امام{{ع}} فرمود: بیم آن دارم که خداوند بفرماید: {{متن حدیث|لَا لَبَّيْكَ وَ لَا سَعْدَيْكَ‌}}<ref>صدوق، الامالی، ص۲۳۴.</ref>. امام{{ع}} در [[سفر]] حجّی، زمانی که به [[حرم]] رسید، پیاده شد، [[غسل]] کرد، کفش‌های خود را دست گرفت و با پای برهنه داخل حرم شد<ref>برقی، المحاسن، ج۱، ص۶۷.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص ۲۶۵.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010522.jpg|22px]] پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|'''تاریخ اسلام بخش اول ج۲''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
۷۶٬۰۸۹

ویرایش