کوفه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
[[کوفه]] شهری بزرگ در مراکز [[عراق]] بوده است و مدتی پایتخت و مرکز [[فرماندهی]] آن محسوب میشده است. از زمانی که [[کوفه]] به عنوان [[دار الخلافه]] [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}} قرار گرفت، این [[شهر]] موقعیتی ویژه به خود گرفت و پس از آن نیز مرکز رفت و آمد و سکونت [[شیعیان]] و [[دوستداران]] [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود. هرچند [[اهل کوفه]] در [[یاری]] رساندن به [[امیرالمؤمنین]] و [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] بسیار کوتاهی از خود نشان دادند، اما در این میان نیز گوهرهایی از [[شیعیان]] [[ناب]] نیز یافت میشود. در طول [[امامت]] [[ائمه]] {{عم}} این [[شهر]] خواستگاه [[محدثان]] و [[قاریان]] فراوانی از [[شیعیان]] بوده است و علاوه بر مرکزیت [[سیاسی]]، مرکزیت [[علمی]] و [[فرهنگی]] منطقه [[عراق]] نیز به حساب میآمد [[سرزمین]] [[کوفه]] سرزمینی [[مقدس]] است که [[پیامبران]] و [[اولیا]] و اوصیای فراوانی در آن بودهاند. بنای [[مسجد کوفه]] و [[مسجد سهله]] در این [[شهر]] از ابنیه بسیار مهم و [[ارزشمند]] نزد [[شیعیان]] است. این [[شهر]] در [[آخرالزمان]] مرکز تاخت و تاز و جنگهای مختلف خواهد بود و پس از [[فتنهها]] و [[کشتارها]] و نبردهای فراوان، آرام خواهد گرفت و به مرکز [[حکومت جهانی]] [[حضرت]] [[بقیة الله الاعظم]] {{ع}} تبدیل خواهد شد. در روایتی مرحوم [[سید بن طاووس]] در [[کتاب]] [[ملاحم]]، [[کوفیان]] را [[خوشبختترین]] افراد یاد میکند زیرا [[حضرت مهدی]] {{ع}} به این [[شهر]] خواهد آمد و در آن رحل اقامت خواهد افکند<ref>ملاحم: ص ۱۸۰.</ref>. هرچند در [[روایات]] از کمرنگ شدن [[حوزه علمیه]] [[کوفیان]] خبر وارد شده، اما در [[زمان ظهور]] [[حضرت]] دوباره پایگاه [[فراگیری علوم]] [[قرآنی]] خواهد شد. در روایتی [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} یاد میکند که در [[مسجد کوفه]] [[مردم]] گروه گروه جمع میشوند و به [[آموزش]] و یادگیری [[قرآن]] با تأویلها و [[تفاسیر]] [[ناب]] و [[حقیقی]] میپردازند<ref>ر.ک: قرآن.</ref>. | [[کوفه]] شهری بزرگ در مراکز [[عراق]] بوده است و مدتی پایتخت و مرکز [[فرماندهی]] آن محسوب میشده است. از زمانی که [[کوفه]] به عنوان [[دار الخلافه]] [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}} قرار گرفت، این [[شهر]] موقعیتی ویژه به خود گرفت و پس از آن نیز مرکز رفت و آمد و سکونت [[شیعیان]] و [[دوستداران]] [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود. هرچند [[اهل کوفه]] در [[یاری]] رساندن به [[امیرالمؤمنین]] و [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] بسیار کوتاهی از خود نشان دادند، اما در این میان نیز گوهرهایی از [[شیعیان]] [[ناب]] نیز یافت میشود. در طول [[امامت]] [[ائمه]] {{عم}} این [[شهر]] خواستگاه [[محدثان]] و [[قاریان]] فراوانی از [[شیعیان]] بوده است و علاوه بر مرکزیت [[سیاسی]]، مرکزیت [[علمی]] و [[فرهنگی]] منطقه [[عراق]] نیز به حساب میآمد [[سرزمین]] [[کوفه]] سرزمینی [[مقدس]] است که [[پیامبران]] و [[اولیا]] و اوصیای فراوانی در آن بودهاند. بنای [[مسجد کوفه]] و [[مسجد سهله]] در این [[شهر]] از ابنیه بسیار مهم و [[ارزشمند]] نزد [[شیعیان]] است. این [[شهر]] در [[آخرالزمان]] مرکز تاخت و تاز و جنگهای مختلف خواهد بود و پس از [[فتنهها]] و [[کشتارها]] و نبردهای فراوان، آرام خواهد گرفت و به مرکز [[حکومت جهانی]] [[حضرت]] [[بقیة الله الاعظم]] {{ع}} تبدیل خواهد شد. در روایتی مرحوم [[سید بن طاووس]] در [[کتاب]] [[ملاحم]]، [[کوفیان]] را [[خوشبختترین]] افراد یاد میکند زیرا [[حضرت مهدی]] {{ع}} به این [[شهر]] خواهد آمد و در آن رحل اقامت خواهد افکند<ref>ملاحم: ص ۱۸۰.</ref>. هرچند در [[روایات]] از کمرنگ شدن [[حوزه علمیه]] [[کوفیان]] خبر وارد شده، اما در [[زمان ظهور]] [[حضرت]] دوباره پایگاه [[فراگیری علوم]] [[قرآنی]] خواهد شد. در روایتی [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} یاد میکند که در [[مسجد کوفه]] [[مردم]] گروه گروه جمع میشوند و به [[آموزش]] و یادگیری [[قرآن]] با تأویلها و [[تفاسیر]] [[ناب]] و [[حقیقی]] میپردازند<ref>ر.ک: قرآن.</ref>. | ||
یکی از مزیتهای [[شهر]] [[کوفه]] نسبت به شهرهای دیگر، وجود [[مسجد سهله]] در این [[شهر]] است، این [[مسجد]]، منزل بسیاری از [[پیامبران]] بوده است و [[اولیا]] و اوصیای زیادی در آن [[نماز]] گزاردهاند. در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، ایشان با [[اهل]] و عیال خود به این [[مسجد]] وارد میشوند و آن را محل سکونت خود و [[اهل بیت]] خود قرار خواهد داد و پس از ایشان نیز [[ائمه]] {{ع}} یک یک [[رجعت]] نموده و در آن ساکن خواهند شد<ref>ر. ک: مسجد سهله.</ref>. | یکی از مزیتهای [[شهر]] [[کوفه]] نسبت به شهرهای دیگر، وجود [[مسجد سهله]] در این [[شهر]] است، این [[مسجد]]، منزل بسیاری از [[پیامبران]] بوده است و [[اولیا]] و اوصیای زیادی در آن [[نماز]] گزاردهاند. در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، ایشان با [[اهل]] و عیال خود به این [[مسجد]] وارد میشوند و آن را محل سکونت خود و [[اهل بیت]] خود قرار خواهد داد و پس از ایشان نیز [[ائمه]] {{ع}} یک یک [[رجعت]] نموده و در آن ساکن خواهند شد<ref>ر.ک: مسجد سهله.</ref>. | ||
[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: پس از [[حرم امن الهی]] و [[مدینة النبی]]، با فضیلتترین زمینها، [[شهر]] [[کوفه]] است که شهری [[پاک]] و منزه است و [[انبیا]] و [[اوصیا]] و [[صالحان]] فراوانی در آن به [[خاک]] سپرده شدهاند. در این [[شهر]] [[مسجد سهله]] قرار دارد که تمام [[پیامبران]] در آن به [[اقامه نماز]] پرداختهاند. در این ### [[313]]### برقرار کننده [[عدل الهی]] [[ظهور]] مینماید و [[حضرت قائم]] {{ع}} در این [[مسجد]] خواهد بود و امامانی که پس از او ([[رجعت]] نموده) و [[حکومت]] مینمایند نیز در این [[مسجد]] به سر خواهند برد. [[کوفه]] [[خانه]] [[پیامبران]] و [[جانشینان]] [[شایسته]] آنان است<ref>تهذیب: ج ۶، ص ۳۱.</ref>. | [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: پس از [[حرم امن الهی]] و [[مدینة النبی]]، با فضیلتترین زمینها، [[شهر]] [[کوفه]] است که شهری [[پاک]] و منزه است و [[انبیا]] و [[اوصیا]] و [[صالحان]] فراوانی در آن به [[خاک]] سپرده شدهاند. در این [[شهر]] [[مسجد سهله]] قرار دارد که تمام [[پیامبران]] در آن به [[اقامه نماز]] پرداختهاند. در این ### [[313]]### برقرار کننده [[عدل الهی]] [[ظهور]] مینماید و [[حضرت قائم]] {{ع}} در این [[مسجد]] خواهد بود و امامانی که پس از او ([[رجعت]] نموده) و [[حکومت]] مینمایند نیز در این [[مسجد]] به سر خواهند برد. [[کوفه]] [[خانه]] [[پیامبران]] و [[جانشینان]] [[شایسته]] آنان است<ref>تهذیب: ج ۶، ص ۳۱.</ref>. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[مسجد کوفه]] با [[یاران]] خود نشسته بودند که فرمود: ای [[کوفیان]]! [[خداوند]] به شما موهبتی را ارزانی داشته که به هیچ کس مانند آن را نبخشیده است، و آن مسجدی است که در آن [[نماز]] میگزارید. این [[مسجد]] [[خانه]] [[حضرت آدم]] و [[نوح]] و [[ادریس]] {{عم}} بوده است و محل [[اقامه نماز]] [[حضرت ابراهیم]] و جناب [[خضر]] {{عم}} است و مسجدی است که من در آن [[نماز]] میخواندم. این [[مسجد]] یکی از چهار مسجدی است که [[خداوند]] برای [[مؤمنان]] [[برگزیده]] است در [[روز قیامت]] این [[مسجد]] را (در هیئتی) میآورند که مانند افراد [[محرم]]، [[لباس]] [[احرام]] به تن کرده است و برای کسانی که در آن [[نماز]] خواندهاند [[شفاعت]] میکند، و [[شفاعت]] او مورد قبول واقع خواهد شد. در [[آینده]] سنگ [[حجر الاسود]] را در این [[مسجد]] قرار خواهند داد<ref>قرمطیان گروهی بودند که به مکه یورش بردند و سنگ حجر الاسود را ربوده و به کوفه آوردند و در این مسجد قرار دادند.</ref>. این [[مسجد]] در روزگار [[آخرالزمان]] محل [[اقامه نماز]] برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد شد و [[مؤمنان]] به سوی این [[مسجد]] خواهند آمد تا در آن [[نماز]] بخوانند. در آن ایام هر مؤمنی آرزوی این [[مسجد]] را خواهد داشت. پس از کنار این [[شهر]] و [[مسجد]] به جای دیگری کوچ نکنید و [[سعی]] کنید که با [[خواندن نماز]] در این [[مسجد]] به [[خداوند]] [[تقرب]] پیدا کنید و برای برآورده شدن [[دعاها]] و حوائج خود به سوی آن بیایید، زیرا اگر [[مردم]] از برکتی که در این [[مسجد]] قرار داده شده است با خبر بودند، هر [[سختی]] و مشقتی را برای رسیدن به این [[مسجد]] [[تحمل]] مینمودند حتی اگر سینهخیز از روی یخها باشد! و در [[روایت]] دیگری فرمود: هر کسی که نمازهای [[واجب]] خود را در این [[مسجد]] اقامه کند، مانند آن است که حجی مقبول و [[پسندیده]] انجام داده است و نمازهای مستحبی در آن مانند [[عمره]] قبول شده و [[نیکو]] است. از همین [[مسجد]] [[کشتی نوح]] حرکت خود را آغاز نمود و اوصیای زیادی از جمله من در آن [[نماز]] خواندهاند. هر گرفتاری که برای طلب حاجتی در آن [[دعا]] کند، خواسته او [[اجابت]] خواهد شد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۹۹.</ref>. | [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[مسجد کوفه]] با [[یاران]] خود نشسته بودند که فرمود: ای [[کوفیان]]! [[خداوند]] به شما موهبتی را ارزانی داشته که به هیچ کس مانند آن را نبخشیده است، و آن مسجدی است که در آن [[نماز]] میگزارید. این [[مسجد]] [[خانه]] [[حضرت آدم]] و [[نوح]] و [[ادریس]] {{عم}} بوده است و محل [[اقامه نماز]] [[حضرت ابراهیم]] و جناب [[خضر]] {{عم}} است و مسجدی است که من در آن [[نماز]] میخواندم. این [[مسجد]] یکی از چهار مسجدی است که [[خداوند]] برای [[مؤمنان]] [[برگزیده]] است در [[روز قیامت]] این [[مسجد]] را (در هیئتی) میآورند که مانند افراد [[محرم]]، [[لباس]] [[احرام]] به تن کرده است و برای کسانی که در آن [[نماز]] خواندهاند [[شفاعت]] میکند، و [[شفاعت]] او مورد قبول واقع خواهد شد. در [[آینده]] سنگ [[حجر الاسود]] را در این [[مسجد]] قرار خواهند داد<ref>قرمطیان گروهی بودند که به مکه یورش بردند و سنگ حجر الاسود را ربوده و به کوفه آوردند و در این مسجد قرار دادند.</ref>. این [[مسجد]] در روزگار [[آخرالزمان]] محل [[اقامه نماز]] برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} خواهد شد و [[مؤمنان]] به سوی این [[مسجد]] خواهند آمد تا در آن [[نماز]] بخوانند. در آن ایام هر مؤمنی آرزوی این [[مسجد]] را خواهد داشت. پس از کنار این [[شهر]] و [[مسجد]] به جای دیگری کوچ نکنید و [[سعی]] کنید که با [[خواندن نماز]] در این [[مسجد]] به [[خداوند]] [[تقرب]] پیدا کنید و برای برآورده شدن [[دعاها]] و حوائج خود به سوی آن بیایید، زیرا اگر [[مردم]] از برکتی که در این [[مسجد]] قرار داده شده است با خبر بودند، هر [[سختی]] و مشقتی را برای رسیدن به این [[مسجد]] [[تحمل]] مینمودند حتی اگر سینهخیز از روی یخها باشد! و در [[روایت]] دیگری فرمود: هر کسی که نمازهای [[واجب]] خود را در این [[مسجد]] اقامه کند، مانند آن است که حجی مقبول و [[پسندیده]] انجام داده است و نمازهای مستحبی در آن مانند [[عمره]] قبول شده و [[نیکو]] است. از همین [[مسجد]] [[کشتی نوح]] حرکت خود را آغاز نمود و اوصیای زیادی از جمله من در آن [[نماز]] خواندهاند. هر گرفتاری که برای طلب حاجتی در آن [[دعا]] کند، خواسته او [[اجابت]] خواهد شد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۹۹.</ref>. | ||
[[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: [[کوفه]] آنقدر گسترش خواهد یافت که به [[شهر]] "[[حیره]]"<ref>شهری است که در ۵ / ۶ کیلومتری کوفه قرار دارد.</ref> متصل خواهد شد و زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] کند در این [[شهر]] مسجدی خواهد ساخت که پانصد درب دارد؛ زیرا [[مسجد کوفه]] برای ایشان و خیل نمازگزاران کوچک خواهد بود و [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن به [[نماز]] خواهد ایستاد و [[دوازده امام]] [[عادل]] در آن [[نماز]] خواهند خواند<ref>شاید اشاره به رجعت پیامبر و امامان دیگر باشد.</ref>. [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[کوفه]] چهار [[مسجد]] دیگر نیز خواهد ساخت که کوچکترین [[مسجد]] در [[شهر]] [[کوفه]]، همان [[مسجد کوفه]] کنونی است<ref>تهذیب، ج ۳، ص ۲۵۳.</ref>. در [[احادیث]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: این [[مسجد]] [[باغی]] از باغهای [[بهشت]] است و طرف راست و عقب او نیز یکی از باغهای بهشتی است و طرف چپ آن [[مکر]] و [[حیله]] است! [[خواندن]] یک [[نماز واجب]] در آن، برابر هزار [[نماز]] و [[خواندن]] یک [[نماز]] مستحبی چون پانصد [[نماز]] خواهد بود اگر کسی بدون ذکر و [[قرائت قرآن]] در آن بنشیند، عبادتکننده محسوب خواهد شد، [[عصای موسی]] و درخت کدو که برای [[حضرت]] [[یونس]] رویید در این مکان بوده است. اینجا محل گردآمدن [[پیامبران الهی]] است و [[انگشتر سلیمان]] در این [[مسجد]] است و [[کشتی نوح]] را در این مکان ساختند و آب از میان این [[مسجد]] فوران نمود تا [[کشتی نوح]] شناور شود<ref>کافی، ج ۲، ص ۴۹۱ و ۴۹۳.</ref>. در حوادثی که در [[آخرالزمان]] برای [[شهر]] [[کوفه]] اتفاق میافتد میتوان از [[هجوم]] [[سفیانی]] به سوی [[عراق]] گفت. [[سفیانی]] پس از چندین [[جنگ]] در [[سوریه]] و [[عراق]]، لشکری هفتاد هزار نفری به سوی [[کوفه]] میفرستد و آنان در [[کوفه]] به [[کشتار]] و اعدام افراد میپردازند و اسرای زیادی را دستگیر خواهند کرد. [[خراسانی]] نیز از سردارانی است که با [[لشکرکشی]] همزمان با [[سفیانی]] به [[کوفه]] وارد میشود<ref>ر. ک: سفیانی، خراسانی.</ref>. [[دجال]] نیز یکی از قیامکنندگان باطلی است که در [[آخرالزمان]] برمیخیزد و گروه بسیاری را [[گمراه]] میکند. در روایتی اشاره شده که او به [[کوفه]] خواهد آمد، اما به [[دست حضرت]] به دار آویخته خواهد شد<ref>ر. ک: دجال.</ref>. | [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: [[کوفه]] آنقدر گسترش خواهد یافت که به [[شهر]] "[[حیره]]"<ref>شهری است که در ۵ / ۶ کیلومتری کوفه قرار دارد.</ref> متصل خواهد شد و زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] کند در این [[شهر]] مسجدی خواهد ساخت که پانصد درب دارد؛ زیرا [[مسجد کوفه]] برای ایشان و خیل نمازگزاران کوچک خواهد بود و [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن به [[نماز]] خواهد ایستاد و [[دوازده امام]] [[عادل]] در آن [[نماز]] خواهند خواند<ref>شاید اشاره به رجعت پیامبر و امامان دیگر باشد.</ref>. [[حضرت قائم]] {{ع}} در [[کوفه]] چهار [[مسجد]] دیگر نیز خواهد ساخت که کوچکترین [[مسجد]] در [[شهر]] [[کوفه]]، همان [[مسجد کوفه]] کنونی است<ref>تهذیب، ج ۳، ص ۲۵۳.</ref>. در [[احادیث]] دیگری [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: این [[مسجد]] [[باغی]] از باغهای [[بهشت]] است و طرف راست و عقب او نیز یکی از باغهای بهشتی است و طرف چپ آن [[مکر]] و [[حیله]] است! [[خواندن]] یک [[نماز واجب]] در آن، برابر هزار [[نماز]] و [[خواندن]] یک [[نماز]] مستحبی چون پانصد [[نماز]] خواهد بود اگر کسی بدون ذکر و [[قرائت قرآن]] در آن بنشیند، عبادتکننده محسوب خواهد شد، [[عصای موسی]] و درخت کدو که برای [[حضرت]] [[یونس]] رویید در این مکان بوده است. اینجا محل گردآمدن [[پیامبران الهی]] است و [[انگشتر سلیمان]] در این [[مسجد]] است و [[کشتی نوح]] را در این مکان ساختند و آب از میان این [[مسجد]] فوران نمود تا [[کشتی نوح]] شناور شود<ref>کافی، ج ۲، ص ۴۹۱ و ۴۹۳.</ref>. در حوادثی که در [[آخرالزمان]] برای [[شهر]] [[کوفه]] اتفاق میافتد میتوان از [[هجوم]] [[سفیانی]] به سوی [[عراق]] گفت. [[سفیانی]] پس از چندین [[جنگ]] در [[سوریه]] و [[عراق]]، لشکری هفتاد هزار نفری به سوی [[کوفه]] میفرستد و آنان در [[کوفه]] به [[کشتار]] و اعدام افراد میپردازند و اسرای زیادی را دستگیر خواهند کرد. [[خراسانی]] نیز از سردارانی است که با [[لشکرکشی]] همزمان با [[سفیانی]] به [[کوفه]] وارد میشود<ref>ر.ک: سفیانی، خراسانی.</ref>. [[دجال]] نیز یکی از قیامکنندگان باطلی است که در [[آخرالزمان]] برمیخیزد و گروه بسیاری را [[گمراه]] میکند. در روایتی اشاره شده که او به [[کوفه]] خواهد آمد، اما به [[دست حضرت]] به دار آویخته خواهد شد<ref>ر.ک: دجال.</ref>. | ||
[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، به [[کوفه]] رفته و چهار [[مسجد]] را در آن خراب میکند و از پی دوباره میسازد، اما سقف برای آن نمیسازد بلکه با سایهبان آن را خواهد پوشاند، و تمام [[مساجد]] را بدون سقف خواهد ساخت و در [[روایت]] دیگری فرمود: تمام ساختمانهایی که [[ستمگران]] در اطراف [[مسجد کوفه]] ساختهاند، [[تخریب]] خواهد شد<ref>غیب طوسی: ص ۲۸۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۶۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۱.</ref>. | [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نماید، به [[کوفه]] رفته و چهار [[مسجد]] را در آن خراب میکند و از پی دوباره میسازد، اما سقف برای آن نمیسازد بلکه با سایهبان آن را خواهد پوشاند، و تمام [[مساجد]] را بدون سقف خواهد ساخت و در [[روایت]] دیگری فرمود: تمام ساختمانهایی که [[ستمگران]] در اطراف [[مسجد کوفه]] ساختهاند، [[تخریب]] خواهد شد<ref>غیب طوسی: ص ۲۸۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۶۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۱.</ref>. |