حکم کسی که منکر امام مهدی است چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

اصل [[مهدویت]] و اینکه [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[پیامبر]] و از [[فرزندان فاطمه]] است و در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌نماید چنانکه پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد [[مورد اتفاق]] نزد [[شیعه]] و [[اهل سنت]] است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد [[اختلاف]] است در وجود شخص [[مهدی موعود]] {{ع}} است که آیا به [[دنیا]] آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و [[احادیث]] وارده در [[حد]] [[تواتر]] و [[یقین]] است و [[تصدیق]] این [[احادیث نبوی]] در واقع [[تصدیق]] به [[نبوت]] [[نبی اکرم]] (صلی [[الله]] عله و آله) است و قهراً [[انکار]] [[مهدویت]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] مستلزم [[انکار]] [[نبوت]] و رد سخنان [[متواتر]] [[نبی اکرم]] {{صل}} خواهد بود. در نتیجه [[انکار حضرت]] [[مهدی]] {{ع}} موجب [[کفر]] است<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref>.

=== [[دلیل]] [[روایی]] بر [[کافر]] بودن منکر [[امام مهدی]] {{ع}} ===

برخی از روایاتی که در مورد [[حکم]] منکرین [[امام مهدی]] {{ع}} وارد شده عبارت‌اند از:

# روایتی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[رسول خدا]] {{صل}} آمده است: «هرکس [[خروج]] [[حضرت مهدی]] را [[انکار]] نماید [[کافر]] است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ}}؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص ۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.</ref><ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref>

# [[امام کاظم]] {{ع}} فرمودند: «هرکس یکی از [[امامان]] زنده را [[انکار]] کند، [[امامان]] قبلی را نیز [[انکار]] نموده است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ وَاحِداً مِنَ الْأَحْیَاءِ فَقَدْ أَنْکَرَ الْأَمْوَاتَ}}؛ غیبة نعمانی، ص ۶۳؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۳.</ref>.

# [[امام حسن عسکری]] {{ع}} فرمودند: «[[اطاعت]] آخر ما [[اطاعت]] اوّل ما و [[انکار]] آخر ما چون [[انکار]] اوّل ماست»<ref>{{متن حدیث|طَاعَةَ آخِرِنَا کَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْکِرَ لآِخِرِنَا کَالْمُنْکِرِ لِأَوَّلِنَا}}؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۲.</ref><ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۱۳۶.</ref>

# [[امام زمان]] {{ع}} در بخشی از جواب‌‌های خود به پرسش‌های [[اسحاق بن یعقوب]] فرمودند: «بین [[خداوند]] عزّوجلّ و هیچ کس [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] نیست هر کس مرا [[انکار]] کند از من نیست و راهِ او راه [[فرزند]] [[نوح]] است»<ref>{{متن حدیث|لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَنْ أَنْکَرَنِی فَلَیْسَ مِنِّی وَ سَبِیلُهُ سَبِیلُ ابْنِ نُوحٍ}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ص ۴۸۴، ح ۳.</ref>. این [[حدیث]] روایتی را که [[شیعه]] و [[سنی]] در کتب [[روایی]] خود آورده‌اند، [[تأیید]] می‌کند و آن اینکه [[پیامبر]] {{صل}} فرمودند: «مثل [[اهل بیت]] من، مثل [[کشتی نوح]] است، هر کس سوار بر آن شود [[نجات]] می‌یابد و کسی از آن تخلف کند [[غرق]] خواهد شد»<ref>{{متن حدیث|إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَ فِیهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق}}؛‏ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۵۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۷، ح ۴.</ref><ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۹۸.</ref>

با وجود این [[روایات]]، [[انکار حضرت]] [[مهدی]] {{ع}} موجب [[کفر]] و [[انکار]] همۀ [[امامان]] و [[تکذیب]] [[رسول اکرم]] {{صل}} است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۱۳۶.</ref>.

«از آنجا که [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] [[منتظر]] {{ع}} که دارای صفات و علامات مذکور در [[روایات]] است، [[مورد اتفاق]] و [[اجماع]] [[مسلمین]] است و [[احادیث]] وارده در حد [[تواتر]] و [[یقین]] است و [[تصدیق]] به این [[احادیث]] [[نبوی]] در واقع، [[تصدیق]] به [[نبوت]] [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]] {{صل}} است، قهراً [[انکار]] [[مهدویت]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] مستلزم [[انکار]] [[نبوت]] و رد سخنان [[متواتر]] [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]] {{صل}} خواهد بود. در چنین صورت است که می‌گویند [[انکار]] [[حضرت مهدی]] موجب [[کفر]] است، لذا در روایتی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} آمده است: {{عربی|"مَنْ أَنْكَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِيِّ فَقَدْ كَفَرَ"}}<ref> فراید السمطین و کتاب البرهان فی علامات [[مهدی]] آخرالزمان، طبق نقل امامت و مهدویت، ج ۲، ص ۳۱۵.</ref>؛ هرکس [[خروج]] [[حضرت مهدی]] را [[انکار]] نماید [[کافر]] است. در بعضی از کلمات با این لفظ آمده است: {{عربی|"مَنْ كَذًّبَ بِالْمَهْدِيِّ فَقَدْ كَفَرَ"}}<ref>هر کس ظهور [[مهدی]] را دروغ بشمارد، کافر گردیده است.</ref>. لذا اصل [[مهدویت]] و اینکه [[حضرت مهدی]] از آن [[پیامبر]] و از [[فرزندان]] [[فاطمه]] است و در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌نماید، چنان که پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد [[مورد اتفاق]] و مسلم عند الفریقین است و کسی از [[شیعه]] و [[سنی]] در آن [[تردید]] نکرده است. آری آنچه مورد [[اختلاف]] است در شخص [[مهدی]] [[موعود]] است و گرنه [[مهدی]] نوعی [[مورد اتفاق]] است، در چنین شرایطی اگر کسی منکر [[مهدی]] [[موعود]] شود [[کافر]] خواهد شد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref>.

«[[امام زمان]] {{ع}} در بخشی از جواب‌های خود به پرسش‌های [[اسحاق بن یعقوب]] می‌فرماید: {{عربی|لَيْسَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَنْ أَنْكَرَنِي فَلَيْسَ مِنِّي وَ سَبِيلُهُ سَبِيلُ ابْنِ نُوحٍ }}<ref>بین خداوند عزّوجلّ و هیچ کس قرابت و خویشاوندی نیست، هر کس مرا انکار کند از من نیست، و راهِ او راه فرزند نوح است؛ کمال الدین، ص ۴۸۴، ح ۳</ref> این [[حدیث]] را روایتی که [[شیعه]] و [[سنی]] در کتب روایی خود آورده‌اند، تأیید می‌کند؛ و آن اینکه [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: مثل [[اهل بیت]] من، مثل [[کشتی نوح]] است، هر کس سوار بر آن شود [[نجات]] می‌یابد و کسی که از آن تخلف کند غرق خواهد شد<ref>مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۵۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۷، ح ۴</ref>»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۹۸.</ref>.