شأن نزول آیه شهادت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«[[پیامبر اکرم]] {{صل}} طی مدت سیزده سالۀ [[تبلیغ]] در [[مکه]] و تا چند ماه بعد از [[هجرت به مدینه]]، به [[امر خداوند]] به سوی "[[بیت المقدس]]" [[نماز]] می‌خواندند؛ تا آنکه [[قبله]] [[تغییر]] یافت و [[مسلمانان]] [[مأمور]] شدند به سوی "[[کعبه]]" نماز بگذارند. آنها در این مدت مورد [[سرزنش]] و [[طعن]] [[یهود]] بودند؛ زیرا بیت المقدس، در اصل قبله یهود بود. آنان به مسلمانان می‌گفتند: "شما از خود [[استقلال]] ندارید و به سوی قبله ما نماز می‌خوانید". و این را دستاویزی بر [[حقّانیت]] [[دین]] خود می‌گرفتند.

این سخنان برای [[پیامبر اسلام]] {{صل}} و مسلمانان ناگوار بود. آنها از یک‌سو [[مطیع]] [[فرمان خدا]] بودند و از سوی دیگر طعنه‌های یهود برایشان گران می‌آمد. به همین جهت [[پیامبر]] {{صل}} در [[انتظار]] [[وحی الهی]] برای [[تعیین]] [[تکلیف]] بودند. تا اینکه [[فرمان]] [[تغییر قبله]] صادر شد: در حالی که پیامبر {{صل}} در [[مسجد]] "[[بنی سالم]]<ref>این مسجد بعدها به نام مسجد «ذو قبلتین» تغییر نام یافت.</ref>" در حال [[اقامه نماز]] ظهر بودند، و دو رکعت نماز را به سوی بیت المقدس خوانده بودند، [[جبرئیل]] بازوی [[مبارک]] حضرتش {{صل}} را گرفته و به سوی کعبه برگرداند.

[[یهودیان]] از این ماجرا سخت ناراحت شدند و مثل همیشه شروع به [[بهانه‌جویی]] و ایراد گرفتن کردند. آنها قبلاً می‌گفتند: ما بهتر از مسلمانان هستیم؛ چون آنها از نظر قبله استقلال ندارند و پیرو ما هستند. اما همین که [[دستور]] تغییر قبله از سوی [[خداوند]] صادر شد، زبان به [[اعتراض]] گشودند<ref>{{متن قرآن|سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}} «به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref> که چرا اینها از قبله [[پیامبران الهی]] {{عم}} [[اعراض]] نموده‌اند؟ اگر قبله اول صحیح بود، این تغییر چه معنی دارد؟ و اگر دومی صحیح است، چرا سیزده سال و چند ماه به سوی [[بیت المقدس]] [[نماز]] خواندند؟! این سخنان در [[قلوب]] برخی از [[مسلمانان]] [[ضعیف‌الایمان]] مؤثر افتاد؛ لذا [[خداوند]] به پیامبرش {{صل}} [[دستور]] داد: "به آنها بگو [[شرق]] و [[غرب]] عالم از آن خداست، هرکس را بخواهد به [[راه راست]] [[هدایت]] می‌کند".

ولی در هر صورت، [[تغییر قبله]] آزمایشی بود تا روشن شود چه کسانی [[تبعیت]] بی‌چون و چرا از [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌نمایند و چه کسانی تابع [[هوای نفس]] خویشند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن (ط. ناصر خسرو، ۱۳۷۲ ه.ش)، ج۱، ص۴۱۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۶۱۸.</ref>