پرش به محتوا

شرایط ظهور به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی = شرایط [[ظهور]] به چه معناست؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| نمایه وابسته =  
| نمایه وابسته =  
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[شرایط ظهور امام مهدی]]  
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[شرایط ظهور امام مهدی]]  
| مدخل اصلی = [[معنای شرایط ظهور]]
| مدخل اصلی = [[معنای شرایط ظهور]]
| مدخل وابسته =  
| مدخل وابسته =  
| پاسخ‌دهنده =
| تعداد پاسخ = ۴
| پاسخ‌دهندگان = ۴ پاسخ
}}
}}


خط ۲۵: خط ۲۲:
* در [[روایات]] بخشی از شرایطی که می‌بایست تحقق یابد تا امر [[ظهور]] را حتمی کند، بیان شده است.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۳۷؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۱۷</ref> برخی از این شرایط عبارتند از:
* در [[روایات]] بخشی از شرایطی که می‌بایست تحقق یابد تا امر [[ظهور]] را حتمی کند، بیان شده است.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۳۷؛ [[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۱۷</ref> برخی از این شرایط عبارتند از:
# وجود طرح و برنامه: هر جنبش و خیزشی که بخواهد وضع موجود [[جامعه]] را تغییر دهد و به وضع مطلوب برساند نیاز به طرح و برنامه دارد و این برنامه توسط [[قرآن کریم]] بیان شده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# وجود طرح و برنامه: هر جنبش و خیزشی که بخواهد وضع موجود [[جامعه]] را تغییر دهد و به وضع مطلوب برساند نیاز به طرح و برنامه دارد و این برنامه توسط [[قرآن کریم]] بیان شده است.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# وجود [[رهبر]]: با وجود [[امام عصر]]{{ع}} این شرط نیز وجود دارد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# وجود [[رهبر]]: با وجود [[امام عصر]] {{ع}} این شرط نیز وجود دارد.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# [[یاران]]: از شرایط مهم خیزش اسلامی، وجود [[یاران]] [[فداکاری]] است که با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا و به آن [[اعتقاد]] داشته باشند و برای تحقق آن آماده هرگونۀ [[تلاش]] بوده باشند و [[رهبر]] خود را تنها نگذاشته و [[فرمان]] او را بر [[جان]] خود مقدّم بدارند.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# [[یاران]]: از شرایط مهم خیزش اسلامی، وجود [[یاران]] [[فداکاری]] است که با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا و به آن [[اعتقاد]] داشته باشند و برای تحقق آن آماده هرگونۀ [[تلاش]] بوده باشند و [[رهبر]] خود را تنها نگذاشته و [[فرمان]] او را بر [[جان]] خود مقدّم بدارند.<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص 495 ـ 501؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# [[آمادگی عمومی]]: از شرایط مهم هر [[انقلاب]] و قیامی، همراهی و پذیرش مردمی است؛ یعنی اگر [[بهترین]] طرح و برنامه در [[اختیار]]، [[بهترین]] [[رهبر]] با یارانی منتخب و از [[جان]] گذشته قرار گیرد ولی [[مردم]] آن را نپذیرند، قطعاً به انجام نخواهد رسید.<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
# [[آمادگی عمومی]]: از شرایط مهم هر [[انقلاب]] و قیامی، همراهی و پذیرش مردمی است؛ یعنی اگر [[بهترین]] طرح و برنامه در [[اختیار]]، [[بهترین]] [[رهبر]] با یارانی منتخب و از [[جان]] گذشته قرار گیرد ولی [[مردم]] آن را نپذیرند، قطعاً به انجام نخواهد رسید.<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]؛ [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹</ref>
خط ۳۹: خط ۳۶:


با در نظر گرفتن این سطح گسترده می‏توان تعداد شرایط را سه چیز دانست:
با در نظر گرفتن این سطح گسترده می‏توان تعداد شرایط را سه چیز دانست:
*'''شرط اول:''' وجود طرح و برنامه عادلانه: از این شرط سه مطلب به دست می‌‏آید:
* '''شرط اول:''' وجود طرح و برنامه عادلانه: از این شرط سه مطلب به دست می‌‏آید:
#در [[حقیقت]] [[هدف]] نهائی، پیاده شدن نقشه کامل [[عدل]] جهانی است که در آن هیچ [[ظلم]] و ستمی وجود ندارد.
# در [[حقیقت]] [[هدف]] نهائی، پیاده شدن نقشه کامل [[عدل]] جهانی است که در آن هیچ [[ظلم]] و ستمی وجود ندارد.
#این نقشه فقط به هنگام [[ظهور]] حضرت عملی می‏شود. و اگر بخواهد در آن روز هم قابل پیاده شدن نباشد دیگر در هیچ زمانی پیاده نخواهد شد، و [[گسترش عدالت]] در روز [[موعود]] محال و ممتنع می‌‏شود.
# این نقشه فقط به هنگام [[ظهور]] حضرت عملی می‏شود. و اگر بخواهد در آن روز هم قابل پیاده شدن نباشد دیگر در هیچ زمانی پیاده نخواهد شد، و [[گسترش عدالت]] در روز [[موعود]] محال و ممتنع می‌‏شود.
#پیش از آنکه بخواهند این نقشه را عملی کنند، اصول و کلیات آن باید برای [[مردم]] روشن باشد و از آن اطلاع داشته باشند. زیرا قبلا گفتیم که تطبیق و پیاده کردن نقشه خدائی وابسته به آن است که [[انسان‌ها]] در طول زمان تجربیاتی به دست آورند و آزمایشاتی بدهند، تا در پذیرش [[عدالت]] واقعی قبلا تمرین کرده و بر ایشان بی‌‏سابقه نباشد، و از آن [[وحشت]] نکنند، و عمل بدان بر ایشان دشوار و سخت نباشد و موفقیت و [[پیروزی]] آن ناممکن نشود.
# پیش از آنکه بخواهند این نقشه را عملی کنند، اصول و کلیات آن باید برای [[مردم]] روشن باشد و از آن اطلاع داشته باشند. زیرا قبلا گفتیم که تطبیق و پیاده کردن نقشه خدائی وابسته به آن است که [[انسان‌ها]] در طول زمان تجربیاتی به دست آورند و آزمایشاتی بدهند، تا در پذیرش [[عدالت]] واقعی قبلا تمرین کرده و بر ایشان بی‌‏سابقه نباشد، و از آن [[وحشت]] نکنند، و عمل بدان بر ایشان دشوار و سخت نباشد و موفقیت و [[پیروزی]] آن ناممکن نشود.
*'''شرط دوم:''' وجود [[رهبر]] و پیشوائی [[شایسته]] و بزرگ که [[شایستگی]] [[رهبری]] همه‏‌جانبه آن روز را داشته باشد؛  
* '''شرط دوم:''' وجود [[رهبر]] و پیشوائی [[شایسته]] و بزرگ که [[شایستگی]] [[رهبری]] همه‏‌جانبه آن روز را داشته باشد؛  
*'''شرط سوم:''' وجود [[یاران]] همکار و همفکر و پایدار در کنار آن [[رهبر]] واحد<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۴۹۵-۵۰۱.</ref>.
* '''شرط سوم:''' وجود [[یاران]] همکار و همفکر و پایدار در کنار آن [[رهبر]] واحد<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص۴۹۵-۵۰۱.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۵۲: خط ۴۹:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:


«"شرط" در لغت به معنای چیزی است که تحقق مشروط، به آن بستگی دارد و جمع آن شرایط و شروط است<ref>نک: حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص ۳۹.</ref>. مقصود از [[شرایط ظهور]]، زمینه‌هایی است که تحقق [[ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} به آنها بستگی دارد و آن را امری منطقی و لازم می‌نمایاند؛ به گونه‌ای که با فراهم شدن آنها، [[ظهور]] به طور حتمی تحقق خواهد یافت. [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای برپایی [[حکومت عدل جهانی]] با فراهم شدن شرایط و زمینه‌ها، پدید خواهد آمد. در [[روایات]] بخشی از شرایطی که می‌بایست تحقق یابد تا امر [[ظهور]] را حتمی کند، برای ما بیان شده است: مهم‌ترین ویژگی و [[حکمت]] [[غیبت]]، رازی از رازهای [[خداوند]] بودن آن است؛ بنابراین می‌توان گفت: رفع [[غیبت]] به عنوان شرط اساسی برای [[ظهور]] نیز خود رازی از رازهای الهی است»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۳۷.</ref>.
«"شرط" در لغت به معنای چیزی است که تحقق مشروط، به آن بستگی دارد و جمع آن شرایط و شروط است<ref>نک: حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص ۳۹.</ref>. مقصود از [[شرایط ظهور]]، زمینه‌هایی است که تحقق [[ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} به آنها بستگی دارد و آن را امری منطقی و لازم می‌نمایاند؛ به گونه‌ای که با فراهم شدن آنها، [[ظهور]] به طور حتمی تحقق خواهد یافت. [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای برپایی [[حکومت عدل جهانی]] با فراهم شدن شرایط و زمینه‌ها، پدید خواهد آمد. در [[روایات]] بخشی از شرایطی که می‌بایست تحقق یابد تا امر [[ظهور]] را حتمی کند، برای ما بیان شده است: مهم‌ترین ویژگی و [[حکمت]] [[غیبت]]، رازی از رازهای [[خداوند]] بودن آن است؛ بنابراین می‌توان گفت: رفع [[غیبت]] به عنوان شرط اساسی برای [[ظهور]] نیز خود رازی از رازهای الهی است»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۳۷.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۷۲: خط ۶۹:


در مورد [[انقلاب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} دو زمینه و شرط در محدوده‌ اختیارات [[بشر]] است و ما باید آن زمینه‌ها را ایجاد کنیم و دو شرط دیگر خارج از اختیارات [[بشر]] است:
در مورد [[انقلاب]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} دو زمینه و شرط در محدوده‌ اختیارات [[بشر]] است و ما باید آن زمینه‌ها را ایجاد کنیم و دو شرط دیگر خارج از اختیارات [[بشر]] است:
#'''وجود طرح و برنامه:''' هر جنبش و خیزشی که بخواهد وضع موجود [[جامعه]] را تغییر دهد و به وضع مطلوب برساند نیاز به طرح و برنامه دارد که البته طرح و برنامه این حرکت توسط [[خداوند]] بزرگ تدوین شده است. خداوندی که عالم به ابعاد مختلف وجودی [[انسان]] می‌باشد و با توجه به ابعاد مختلف روحی و مادی و فردی و اجتماعی... [[انسان]] برنامه‌ای را تحت نام [[دین]] [[اسلام]] و کتاب [[قرآن]] در [[اختیار]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و بعد از آن [[ائمه]] {{عم}} قرار داده است.
# '''وجود طرح و برنامه:''' هر جنبش و خیزشی که بخواهد وضع موجود [[جامعه]] را تغییر دهد و به وضع مطلوب برساند نیاز به طرح و برنامه دارد که البته طرح و برنامه این حرکت توسط [[خداوند]] بزرگ تدوین شده است. خداوندی که عالم به ابعاد مختلف وجودی [[انسان]] می‌باشد و با توجه به ابعاد مختلف روحی و مادی و فردی و اجتماعی... [[انسان]] برنامه‌ای را تحت نام [[دین]] [[اسلام]] و کتاب [[قرآن]] در [[اختیار]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و بعد از آن [[ائمه]] {{عم}} قرار داده است.
#'''[[رهبری توانا]]:''' این شرط نیز در مورد [[قیام]] بزرگ [[حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم است، چون [[رهبری]] این [[قیام]] در دامان [[امامت]] پرورش یافته و به سرچشمه [[وحی]] متصل است. به [[قرآن]] و [[معارف]] [[دین]] (طرح و برنامه) احاطه دارد و مورد [[تایید الهی]] است.
# '''[[رهبری توانا]]:''' این شرط نیز در مورد [[قیام]] بزرگ [[حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم است، چون [[رهبری]] این [[قیام]] در دامان [[امامت]] پرورش یافته و به سرچشمه [[وحی]] متصل است. به [[قرآن]] و [[معارف]] [[دین]] (طرح و برنامه) احاطه دارد و مورد [[تایید الهی]] است.
#'''[[یاران]]:''' با نگاهی به [[تاریخ]]، به خوبی می‌توان نقش و [[جایگاه]] [[یاوران]] را در حرکت‌ها و خیزش‌ها دریافت. مگر داستان [[صلح]] [[امام حسن]] {{ع}} را می‌توان فراموش کرد که چگونه حضرت را رها کردند و در نهایت ایشان مجبور به قبول و امضای [[صلح]] [[نامه]] شد؟ همان طور که عدم همراهی با [[امام زمان]] {{ع}} غیبت‌ساز است، همراهی و یاوری ظهورآفرین است پس بیاییم با ولی [[نعمت]] خود [[پیمان]] [[وفاداری]] ببندیم و صفوفی به هم پیوسته از [[یاوران]] [[راستین]] فراهم آوریم تا ظهورش را [[درک]] کنیم!
# '''[[یاران]]:''' با نگاهی به [[تاریخ]]، به خوبی می‌توان نقش و [[جایگاه]] [[یاوران]] را در حرکت‌ها و خیزش‌ها دریافت. مگر داستان [[صلح]] [[امام حسن]] {{ع}} را می‌توان فراموش کرد که چگونه حضرت را رها کردند و در نهایت ایشان مجبور به قبول و امضای [[صلح]] [[نامه]] شد؟ همان طور که عدم همراهی با [[امام زمان]] {{ع}} غیبت‌ساز است، همراهی و یاوری ظهورآفرین است پس بیاییم با ولی [[نعمت]] خود [[پیمان]] [[وفاداری]] ببندیم و صفوفی به هم پیوسته از [[یاوران]] [[راستین]] فراهم آوریم تا ظهورش را [[درک]] کنیم!
#'''[[آمادگی عمومی]]:''' یکی از شرایط مهم هر [[انقلاب]] و قیامی، همراهی و پذیرش مردمی است؛ یعنی اگر [[بهترین]] طرح و برنامه در [[اختیار]]، [[بهترین]] [[رهبر]] با یارانی منتخب و از [[جان]] گذشته قرار گیرد ولی [[مردم]] آن را نپذیرند، قطعاً به انجام نخواهد رسید. اگر [[حکومت اسلامی]] در [[مدینه]] پایه‌گذاری شد بدان جهت بود که [[مردم]] یثرب خواستند و روزها مقدم مبارک [[پیامبر خاتم|پیامبر]] را [[انتظار]] کشیدند. :بشیر می‌گوید به [[امام باقر]] {{ع}} عرض کردم: [[مردم]] می‌گویند: "وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}}  [[قیام]] کند کارها خود به خود برای او درست می‌شود." حضرت فرمود: "هرگز چنین نیست قسم به کسی که جانم به دست اوست! اگر بنا بود کارها خود به خود درست شود برای [[رسول خدا]] چنین می‌شد."<ref>غیبت نعمانی، باب ۱۵، ج ۲، ۳۹۹.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹.</ref>.
# '''[[آمادگی عمومی]]:''' یکی از شرایط مهم هر [[انقلاب]] و قیامی، همراهی و پذیرش مردمی است؛ یعنی اگر [[بهترین]] طرح و برنامه در [[اختیار]]، [[بهترین]] [[رهبر]] با یارانی منتخب و از [[جان]] گذشته قرار گیرد ولی [[مردم]] آن را نپذیرند، قطعاً به انجام نخواهد رسید. اگر [[حکومت اسلامی]] در [[مدینه]] پایه‌گذاری شد بدان جهت بود که [[مردم]] یثرب خواستند و روزها مقدم مبارک [[پیامبر خاتم|پیامبر]] را [[انتظار]] کشیدند. :بشیر می‌گوید به [[امام باقر]] {{ع}} عرض کردم: [[مردم]] می‌گویند: "وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}}  [[قیام]] کند کارها خود به خود برای او درست می‌شود." حضرت فرمود: "هرگز چنین نیست قسم به کسی که جانم به دست اوست! اگر بنا بود کارها خود به خود درست شود برای [[رسول خدا]] چنین می‌شد."<ref>غیبت نعمانی، باب ۱۵، ج ۲، ۳۹۹.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۰۱-۱۰۹.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۸۵: خط ۸۲:
«تعریف [[شرایط ظهور]] از دو منظر قابل بررسی است. یکی از حیث کارکرد یا به عبارت دیگر، کیفیت رابطه آن با واقعه که از قبیل "علیت" است؛ و دیگری از حیث تقدم و تأخر آن از واقعه. غالب تعریف‌ها، به ویژگی علیت که در واقع فارق اساسی شرط و علامت است، اشاره کرده‌اند؛ برخی از تعریف‌ها:
«تعریف [[شرایط ظهور]] از دو منظر قابل بررسی است. یکی از حیث کارکرد یا به عبارت دیگر، کیفیت رابطه آن با واقعه که از قبیل "علیت" است؛ و دیگری از حیث تقدم و تأخر آن از واقعه. غالب تعریف‌ها، به ویژگی علیت که در واقع فارق اساسی شرط و علامت است، اشاره کرده‌اند؛ برخی از تعریف‌ها:
# [[سید محمد صدر]] در بیان فرق بین شرط و علامت، شرط را این‌گونه تعریف می‌کند: وابستگی [[ظهور]] به شرایط، یک نحوه وابستگی واقعی است؛ لکن وابستگی به [[نشانه‌ها]]، وابستگی از جهت [[کشف]] و اعلام است، نه به عنوان یک امر واقعی و ارتباط حقیقی. تفاوت عمده بین این دو مفهوم، همین است؛ زیرا معنای شرط در [[فلسفه]]، آن است که رابطه آن با مشروط، رابطه علت و معلول باشد، به طوری که مشروط بدون وجود شرط، هیچ‌گاه موجود نشود<ref>صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ۴۹۰.</ref>. بنابراین از منظر ایشان، [[شرایط ظهور]] آن چیزی است که موجب تحقق [[ظهور]] می‌شود، به گونه‌ای که با وجود آن، تحقق [[ظهور]]، لاجرم باشد. به عبارت دیگر، رابطه بین شرایط و [[ظهور]]، رابطه‌ای علّی معلولی است، نه رابطه کاشف و مکشوف که صرفاً پرده از آن بردارد.
# [[سید محمد صدر]] در بیان فرق بین شرط و علامت، شرط را این‌گونه تعریف می‌کند: وابستگی [[ظهور]] به شرایط، یک نحوه وابستگی واقعی است؛ لکن وابستگی به [[نشانه‌ها]]، وابستگی از جهت [[کشف]] و اعلام است، نه به عنوان یک امر واقعی و ارتباط حقیقی. تفاوت عمده بین این دو مفهوم، همین است؛ زیرا معنای شرط در [[فلسفه]]، آن است که رابطه آن با مشروط، رابطه علت و معلول باشد، به طوری که مشروط بدون وجود شرط، هیچ‌گاه موجود نشود<ref>صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ۴۹۰.</ref>. بنابراین از منظر ایشان، [[شرایط ظهور]] آن چیزی است که موجب تحقق [[ظهور]] می‌شود، به گونه‌ای که با وجود آن، تحقق [[ظهور]]، لاجرم باشد. به عبارت دیگر، رابطه بین شرایط و [[ظهور]]، رابطه‌ای علّی معلولی است، نه رابطه کاشف و مکشوف که صرفاً پرده از آن بردارد.
#شرایط به معنای سبب‌ها و زمینه‌ها، به اموری گفته می‌شود که تحقق مطلوب و مشروط، به وجود آنها بستگی دارد و بدون تحقق اینها، مشروط به وجود نمی‌آید؛ یعنی یک نوع رابطه علّی و معلولی میان آنها برقرار است... براین اساس، مراد از [[شرایط ظهور]]، آن دسته از اموری هستند که تحقق [[ظهور]] وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند، [[ظهور]] نیز واقع نخواهد شد<ref>یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ۱۲-۱۳.</ref>.
# شرایط به معنای سبب‌ها و زمینه‌ها، به اموری گفته می‌شود که تحقق مطلوب و مشروط، به وجود آنها بستگی دارد و بدون تحقق اینها، مشروط به وجود نمی‌آید؛ یعنی یک نوع رابطه علّی و معلولی میان آنها برقرار است... براین اساس، مراد از [[شرایط ظهور]]، آن دسته از اموری هستند که تحقق [[ظهور]] وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند، [[ظهور]] نیز واقع نخواهد شد<ref>یوسفیان، مهدی، شرایط ظهور، ۱۲-۱۳.</ref>.
# [[شرایط ظهور]] همان [[علائم حتمی]] ظهورند. [[صاحب]] این نظر می‌گوید: {{متن حدیث|فهناک مجموعة من الأحادیث وصفت بعضا من الأحداث بأنها حتمیة الوقوع... وهی لهذا تسمی بالشرایط لانها یجب ان تحصل قبل الظهور...}}<ref>صغیر، جلال الدین علی، علامات الظهور، ج ۱، ۲۸.</ref>.
# [[شرایط ظهور]] همان [[علائم حتمی]] ظهورند. [[صاحب]] این نظر می‌گوید: {{متن حدیث|فهناک مجموعة من الأحادیث وصفت بعضا من الأحداث بأنها حتمیة الوقوع... وهی لهذا تسمی بالشرایط لانها یجب ان تحصل قبل الظهور...}}<ref>صغیر، جلال الدین علی، علامات الظهور، ج ۱، ۲۸.</ref>.


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش