مبنای مؤلفان حدیثی مصادر مهدویت چه بوده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات پرسش

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[آشنایی با معارف مهدویت]] / [[مهدویت در اسلام]] / [[مهدویت در حدیث]]

| مدخل اصلی =  

آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:

# «آنچه از قدمای [[محدثین]] [[امامیه]] می‌دانیم آن است که آنان نهایت سعی و کوشش و [[احتیاط]] خود را در جمع و [[نقل]] [[احادیث]] در کتب خود داشته‌اند، که از آن جمله کلینی است. او نزد اهل فن [[حدیث]]، معروف به دقت نظر و [[احتیاط]] در [[نقل]] [[اخبار]] است. و نیز می‌دانیم که بزرگانی امثال [[شیخ طوسی]] چه اهتمام وافری به [[شناخت]] شیوخ روایی خود داشته‌اند. شخصی مثل [[شیخ صدوق]] عادتاً شیوخ خود را می‌شناخته و نیز از حالات آنان از [[ایمان]] و [[عدالت]] [[آگاهی]] داشته است، و از کسی که او را نمی‌شناخته [[روایت]] [[نقل]] نمی‌کرده است.

# تمام یا بیشتر اصول و منابع اصلی [[احادیث]] [[مهدویت]] که در سه قرن اوّل نوشته شده به دست [[شیخ صدوق]]، [[طوسی]] و [[نعمانی]] رسیده و از خود به آن کتاب‌ها استناد داشته‌اند، و لذا به آن [[روایات]] [[استدلال]] می‌نمودند.

# گرچه تقسیم [[حدیث]] به چهار قسم از اصطلاحات متأخرین است ولی قدمای [[محدثین]] از آن جمله [[شیخ طوسی]] روش خاصی در قبول خبر داشته‌اند. [[شیخ بهایی]] بعد از تقسیم [[حدیث]] به چهار قسم معروف، می‌گوید: این اصطلاح نزد قدما معروف نبوده بلکه آنان [[حدیث صحیح]] را به [[حدیثی]] اطلاق می‌کردند که مقرون به قرائن مورد [[وثوق]] و [[اطمینان]] باشد. و این قرائن انواعی دارد:

## تکرار [[حدیث]] در یک یا دو اصل یا بیشتر از این اصول با سندهای متعدد و معتبر.

## وجود [[حدیث]] در اصلی که انتسابش به یکی از [[اصحاب]] [[ائمه]] ثابت و [[اجماع]] [[اصحاب]] بر [[صدق]] او بوده است.

## وجود [[حدیث]] در کتبی که نزد قدما مورد [[وثوق]] و [[اطمینان]] بوده است<ref>وسائل الشیعه، ج ۳۰، ص ۱۹۷و۱۹۸</ref>.

# [[علمای رجال]]، مجهول را بر دو نوع تقسیم کرده‌اند:

# برای اثبات اعتبار [[روایات]] نباید تنها [[اعتبار سندی]] را مطرح ساخت، بلکه باید به همه راه‌ها و اسباب اعتبار شخص توجه کرد و در نظر داشت که مبنای بسیاری از [[عالمان]] [[شیعه]]، بلکه [[اکثریت]] قریب به اتفاق آنان، [[حجیّت]] خبر موثوقٌ به است؛ یعنی خبری که از طرق مختلف به آن [[اطمینان]] و [[وثوق]] حاصل شود»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۱۶۵.</ref>.

{{پرسمان مهدویت در حدیث}}