نشانه‌های حضرت فاطمه در مکاشفات یوحنا چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
نشانه‌های حضرت فاطمه در مکاشفات یوحنا چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۳۷
، ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| تصویر = IM009986.jpg | | تصویر = IM009986.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[کلیاتی از فاطمه زهرا (نمایه)|کلیاتی از فاطمه زهرا]] | | نمایه وابسته = [[کلیاتی از فاطمه زهرا (نمایه)|کلیاتی از فاطمه زهرا]] | ||
| مدخل اصلی = [[حضرت فاطمه]] | | مدخل اصلی = [[حضرت فاطمه]] | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
آقای دکتر '''[[سید حسین اسحاقی]]''' در کتاب ''«[[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۱]]»'' در این باره گفته است: | آقای دکتر '''[[سید حسین اسحاقی]]''' در کتاب ''«[[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی ج۱]]»'' در این باره گفته است: | ||
«در باب ۱۲ [[مکاشفه]] یوحنای [[رسول]] که با عنوان‌های دیگری همچون [[وحی]] به [[یوحنا]]، [[آخرالزمان]] یوحنا، [[کتاب وحی]] و مکاشفه [[عیسی مسیح]]{{ع}} نیز خوانده می‌شود. آخرین کتاب از کتب [[عهد جدید]] [[مسیحیان]] است، آمده است: | «در باب ۱۲ [[مکاشفه]] یوحنای [[رسول]] که با عنوان‌های دیگری همچون [[وحی]] به [[یوحنا]]، [[آخرالزمان]] یوحنا، [[کتاب وحی]] و مکاشفه [[عیسی مسیح]] {{ع}} نیز خوانده می‌شود. آخرین کتاب از کتب [[عهد جدید]] [[مسیحیان]] است، آمده است: | ||
علامتی [[عظیم]] در [[آسمان]] ظاهر شد، زنی که [[آفتاب]] در بردارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از [[دوازده]] [[ستاره]] است و آبستن بوده از درد زه و [[عذاب]] زاییدن فریاد برمی‌آورد و علامتی دیگر در آسمان پدید آمد که اینک اژدهای بزرگ آتش‌گون که او را هفت سروده شاخ بود و بر سرهایش هفت افسر و دمش ثلث [[ستارگان]] آسمان را کشیده بر [[زمین]] ریخت و اژدها پیش از آن [[زن]] که می‌زایید بایستاد تا چون بزاید فرزند او را ببلعد؛ پس پسری را زایید که همه امت‌های زمین را به عصای آهنین [[حکمرانی]] خواهد کرد و فرزندش به نزد [[خدا]] و تخت او ربوده شد و زن به بیابان فرار کرد و در آنجا مکانی از برای وی از خدا مهیا شده است تا او را مدت ۱۲۶۰ [[روز]] بپرورند. | علامتی [[عظیم]] در [[آسمان]] ظاهر شد، زنی که [[آفتاب]] در بردارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از [[دوازده]] [[ستاره]] است و آبستن بوده از درد زه و [[عذاب]] زاییدن فریاد برمی‌آورد و علامتی دیگر در آسمان پدید آمد که اینک اژدهای بزرگ آتش‌گون که او را هفت سروده شاخ بود و بر سرهایش هفت افسر و دمش ثلث [[ستارگان]] آسمان را کشیده بر [[زمین]] ریخت و اژدها پیش از آن [[زن]] که می‌زایید بایستاد تا چون بزاید فرزند او را ببلعد؛ پس پسری را زایید که همه امت‌های زمین را به عصای آهنین [[حکمرانی]] خواهد کرد و فرزندش به نزد [[خدا]] و تخت او ربوده شد و زن به بیابان فرار کرد و در آنجا مکانی از برای وی از خدا مهیا شده است تا او را مدت ۱۲۶۰ [[روز]] بپرورند. | ||
در آسمان [[جنگ]] شد: [[میکائیل]] و [[فرشتگان]] با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش هم با او جنگیدند ولی [[غلبه]] نیافتند، بلکه جای ایشان دیگر در [[آسمان‌ها]] یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد، یعنی آن مار قدیمی که به [[ابلیس]] و [[شیطان]] مسمی است که تمام ربع مسکون را می‌فریبد، او بر زمین انداخته شد و فرشتگان با وی انداخته شدند. | در آسمان [[جنگ]] شد: [[میکائیل]] و [[فرشتگان]] با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش هم با او جنگیدند ولی [[غلبه]] نیافتند، بلکه جای ایشان دیگر در [[آسمان‌ها]] یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد، یعنی آن مار قدیمی که به [[ابلیس]] و [[شیطان]] مسمی است که تمام ربع مسکون را می‌فریبد، او بر زمین انداخته شد و فرشتگان با وی انداخته شدند. | ||
آوازی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: اکنون [[نجات]] و قوت و [[سلطنت]] خدای ما و [[قدرت]] [[مسیح]] او ظاهر شد؛ زیرا که آن مدعی [[برادران]] ما که شبانه روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می‌کند، به زیر افکنده شد و ایشان به وساطت [[خون]] بره و [[کلام]] [[شهادت]] خود بر او [[غالب]] آمدند و [[جان]] خود را [[دوست]] نداشتند؛ از این جهت ای آسمان و ساکنان آن شاد باشید و ای [[زمین]] و دریا؛ زیرا که [[ابلیس]] به نزد شما فرود شده است با [[خشم]] [[عظیم]]؛ چون می‌داند که زمانی قلیل دارد. چون اژدها دید که بر زمین افکنده شد بر آن [[زن]] که فرزند فرنیه را زائیده بود [[جفا]] کرد و دو بال [[عقاب]] بزرگ به زن داده شد تا به سایبان به مکان خود پرواز کند. جایی که از نظر آن مار، زمانی و دو زمانی و نصف زمانی پرورش می‌کنند و مار از دهان خود در عقب زن، آبی چون رود ریخت تا سیل او را فرا گیرد و زمین زن را [[حمایت]] کرد و زمین دهان خود را گشاده، آن رود را که اژدها از دهان خود ریخت، فرو برد و اژدها بر زن [[غضب]] نموده، رفت تا با باقی ماندگان ذریت او که [[احکام]] ندا را [[حفظ]] می‌کنند و [[شهادت]] [[عیسی]] را نگاه می‌دارند، [[جنگ]] کند<ref>یوحنای رسول از حواریون و از دوازده رسول برگزیده عیسی{{ع}} بود. مسیحیت سنتی او را نویسنده انجیل یوحنا و نیز نویسنده کتاب مکاشفات می‌دانند. وی پسر زبدی و مادرش سالومه نام داشت (مرقس ۱:۲۰ و لوقا: ۵:۱۰). هیچ اطلاعی از ایمان زبدی نداریم، ولی مادر یوحنا یکی از زنانی بود که عیسی را تا زمان مصلوب شدنش پیروی کرد (متی ۵۶: ۲۷ و مرقص ۱۵:۴۰). یوحنا برادر جوان‌تر یعقوب بود (متی ۲۱: ۴) و در بیت صیدا زندگی می‌کرد (لوقا ۵:۱۰ و یوحنا ۱:۴۴) با توجه به اینکه پدر ایشان را با مزدوران واگذاشتند (مرقیس ۱:۲۰) خدمت مادرشان در لوقا ۸: ۳ و همچنین آشنای وی با قیافا پیپف کاهن اعظم (یوحنا ۱۸:۱۵) دلالت بر نفوذ نسبی و قابل توجه آنها می‌کند، مادرش از عیسی خواست که پسرانش در ملکوت دست راست و چپ وی نشینند (متی: ۲۰:۲۰) او رسول محبت خوانده شده و مؤلف انجیل، رسالات و مکاشفات یوحنا می‌باشد.</ref>. | آوازی بلند در آسمان شنیدم که می‌گوید: اکنون [[نجات]] و قوت و [[سلطنت]] خدای ما و [[قدرت]] [[مسیح]] او ظاهر شد؛ زیرا که آن مدعی [[برادران]] ما که شبانه روز در حضور خدای ما بر ایشان دعوی می‌کند، به زیر افکنده شد و ایشان به وساطت [[خون]] بره و [[کلام]] [[شهادت]] خود بر او [[غالب]] آمدند و [[جان]] خود را [[دوست]] نداشتند؛ از این جهت ای آسمان و ساکنان آن شاد باشید و ای [[زمین]] و دریا؛ زیرا که [[ابلیس]] به نزد شما فرود شده است با [[خشم]] [[عظیم]]؛ چون می‌داند که زمانی قلیل دارد. چون اژدها دید که بر زمین افکنده شد بر آن [[زن]] که فرزند فرنیه را زائیده بود [[جفا]] کرد و دو بال [[عقاب]] بزرگ به زن داده شد تا به سایبان به مکان خود پرواز کند. جایی که از نظر آن مار، زمانی و دو زمانی و نصف زمانی پرورش می‌کنند و مار از دهان خود در عقب زن، آبی چون رود ریخت تا سیل او را فرا گیرد و زمین زن را [[حمایت]] کرد و زمین دهان خود را گشاده، آن رود را که اژدها از دهان خود ریخت، فرو برد و اژدها بر زن [[غضب]] نموده، رفت تا با باقی ماندگان ذریت او که [[احکام]] ندا را [[حفظ]] می‌کنند و [[شهادت]] [[عیسی]] را نگاه می‌دارند، [[جنگ]] کند<ref>یوحنای رسول از حواریون و از دوازده رسول برگزیده عیسی {{ع}} بود. مسیحیت سنتی او را نویسنده انجیل یوحنا و نیز نویسنده کتاب مکاشفات می‌دانند. وی پسر زبدی و مادرش سالومه نام داشت (مرقس ۱:۲۰ و لوقا: ۵:۱۰). هیچ اطلاعی از ایمان زبدی نداریم، ولی مادر یوحنا یکی از زنانی بود که عیسی را تا زمان مصلوب شدنش پیروی کرد (متی ۵۶: ۲۷ و مرقص ۱۵:۴۰). یوحنا برادر جوان‌تر یعقوب بود (متی ۲۱: ۴) و در بیت صیدا زندگی می‌کرد (لوقا ۵:۱۰ و یوحنا ۱:۴۴) با توجه به اینکه پدر ایشان را با مزدوران واگذاشتند (مرقیس ۱:۲۰) خدمت مادرشان در لوقا ۸: ۳ و همچنین آشنای وی با قیافا پیپف کاهن اعظم (یوحنا ۱۸:۱۵) دلالت بر نفوذ نسبی و قابل توجه آنها می‌کند، مادرش از عیسی خواست که پسرانش در ملکوت دست راست و چپ وی نشینند (متی: ۲۰:۲۰) او رسول محبت خوانده شده و مؤلف انجیل، رسالات و مکاشفات یوحنا می‌باشد.</ref>. | ||
به نظر می‌رسد مناسب‌ترین روش برای تحلیل و [[تأویل]] نشانه‌های باب ۱۲ [[مکاشفات]] [[یوحنا]] و حکایت [[زن]] و اژدها، طرح [[پرسش]] از کلیت این [[روایت]] مکاشفه‌ای است. آن‌گاه می‌توان با بهره‌گیری از روش تأویل (بازگرداندن هر چیز به [[حقیقت]] خارجیه و اصل و ریشه آن) از آن رمزگشایی کرد. | به نظر می‌رسد مناسب‌ترین روش برای تحلیل و [[تأویل]] نشانه‌های باب ۱۲ [[مکاشفات]] [[یوحنا]] و حکایت [[زن]] و اژدها، طرح [[پرسش]] از کلیت این [[روایت]] مکاشفه‌ای است. آن‌گاه می‌توان با بهره‌گیری از روش تأویل (بازگرداندن هر چیز به [[حقیقت]] خارجیه و اصل و ریشه آن) از آن رمزگشایی کرد. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۵: | ||
چهارم آنکه میان [[زن]] و [[شیطان]] نبردی [[ابدی]] تا [[روز رستاخیز]] برپاست. نبردی که به ذریت زن نیز [[میراث]] می‌رسد. ذریتی که [[احکام خدا]] و [[شهادت]] [[عیسی]] را [[پاس]] می‌دارند. حال آنکه [[مریم]] [[مقدس]] جز عیسی پسری نداشته و نیز هیچ ذریتی از او باقی نمانده است؛ بنابراین در اینکه این زن، مریم مقدس نیست، هیچ شکی وجود ندارد. حال که این زن مریم نیست و پسر او نیز عیسی نمی‌تواند باشد، پس او، فرزندش و ذریه‌اش چه کسانی می‌توانند باشند؟ برای پاسخ این متن نیاز به [[تأویل]] و تحلیل محتوا دارد. اول اینکه آمده: | چهارم آنکه میان [[زن]] و [[شیطان]] نبردی [[ابدی]] تا [[روز رستاخیز]] برپاست. نبردی که به ذریت زن نیز [[میراث]] می‌رسد. ذریتی که [[احکام خدا]] و [[شهادت]] [[عیسی]] را [[پاس]] می‌دارند. حال آنکه [[مریم]] [[مقدس]] جز عیسی پسری نداشته و نیز هیچ ذریتی از او باقی نمانده است؛ بنابراین در اینکه این زن، مریم مقدس نیست، هیچ شکی وجود ندارد. حال که این زن مریم نیست و پسر او نیز عیسی نمی‌تواند باشد، پس او، فرزندش و ذریه‌اش چه کسانی می‌توانند باشند؟ برای پاسخ این متن نیاز به [[تأویل]] و تحلیل محتوا دارد. اول اینکه آمده: | ||
#در [[آسمان]] [[جنگ]] شد: [[میکائیل]] و فرشتگانش با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش جنگ کردند ولی [[غلبه]] نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در [[آسمان‌ها]] یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد؛ یعنی آن مار قدیمی که به [[ابلیس]] و شیطان مسمی است که تمام ربع مسکون را می‌فریبد، او بر [[زمین]] انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند. می‌دانیم که [[شیاطین انس]] و [[جن]] [[حق]] را می‌شناسند. در [[روایات]] داریم وقتی [[نبی اکرم]]{{صل}} به [[دنیا]] آمدند، [[شیاطین]] از رفتن به [[عوالم]] بالا منع شدند. پیشتر می‌رفتند، [[استراق سمع]] می‌کردند، ولی منع شدند. با [[تولد]] و بعد [[بعثت]] [[پیامبر اسلام]] شیاطین از آسمان رانده شدند. ابلیس فهمید اوضاع عالم عوض شده است، حفظه نگهبانان و [[ملائکه]] رفت و آمد می‌کنند و راه‌های آسمان را بستند. در نقل است [[لشکریان]] و [[فرماندهان]] [[جنود]] خود را جمع کرد؛ فراخوان داد و در روایات آمده است که بعضی اوقات که یک حوادثی در عالم رخ می‌دهد، شیطان لشکریان خود را جمع می‌کند؛ [[آرایش]] می‌دهد؛ [[فرماندهی]] و تقسیم کار می‌کند؛ [[مأموریت]] می‌دهد. | # در [[آسمان]] [[جنگ]] شد: [[میکائیل]] و فرشتگانش با اژدها جنگ کردند و اژدها و فرشتگانش جنگ کردند ولی [[غلبه]] نیافتند بلکه جای ایشان دیگر در [[آسمان‌ها]] یافت نشد و اژدهای بزرگ افکنده شد؛ یعنی آن مار قدیمی که به [[ابلیس]] و شیطان مسمی است که تمام ربع مسکون را می‌فریبد، او بر [[زمین]] انداخته شد و فرشتگانش با وی انداخته شدند. می‌دانیم که [[شیاطین انس]] و [[جن]] [[حق]] را می‌شناسند. در [[روایات]] داریم وقتی [[نبی اکرم]] {{صل}} به [[دنیا]] آمدند، [[شیاطین]] از رفتن به [[عوالم]] بالا منع شدند. پیشتر می‌رفتند، [[استراق سمع]] می‌کردند، ولی منع شدند. با [[تولد]] و بعد [[بعثت]] [[پیامبر اسلام]] شیاطین از آسمان رانده شدند. ابلیس فهمید اوضاع عالم عوض شده است، حفظه نگهبانان و [[ملائکه]] رفت و آمد می‌کنند و راه‌های آسمان را بستند. در نقل است [[لشکریان]] و [[فرماندهان]] [[جنود]] خود را جمع کرد؛ فراخوان داد و در روایات آمده است که بعضی اوقات که یک حوادثی در عالم رخ می‌دهد، شیطان لشکریان خود را جمع می‌کند؛ [[آرایش]] می‌دهد؛ [[فرماندهی]] و تقسیم کار می‌کند؛ [[مأموریت]] می‌دهد. | ||
#علامتی [[عظیم]] در آسمان ظاهر شد، زنی که [[آفتاب]] دربردارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از [[دوازده]] [[ستاره]] است. همین طور که [[خداوند]] خورشیدی قرار داده است. این [[خورشید]] یک مثل است و الا خورشید [[حقیقی]] این نیست. [[خداوند متعال]] قسم می‌خورد به ماه و [[خورشید]] {{متن قرآن|وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا * وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا}}<ref>«سوگند به خورشید و روشنایی آن * و به ماه چون از پی آن درآید» سوره شمس، آیه ۱.</ref> قسم به خورشید و پرتو و شعاع خورشید که عالم را روشن می‌کند. پرتو خورشید به ما می‌رسد. {{متن قرآن|وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا}}<ref>«و به ماه چون از پی آن درآید،» سوره شمس، آیه ۲.</ref> قسم به ماه وقتی به دنبال خورشید است. ماه [[تالی]] تلو خورشید است {{متن قرآن|وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا}}<ref>«و به روز چون آن (زمین) را روشن گرداند،؛» سوره شمس، آیه ۳.</ref>. تجلی خورشید در [[روز]] است. در [[روایات]] این را معنا کرده‌اند: الشمس وجود [[مقدس]] [[رسول الله]]{{صل}} و القمر آن کس که تلو [[نبی اکرم]]{{صل}} است که [[امیرالمؤمنین]] است. حالا دوره شب [[تاریخ]] است و بنا بود که این خورشید زود طلوع کند، بنا بود این خورشید در امیرالمؤمنین تجلی کند، اما جریان [[سقیفه]] و [[بنی امیه]] مانع از این درخشش شدند و خورشید در [[غیبت]] فرو رفت. [[دوازده]] [[ستاره]] نیز دلالت بر [[کوکب]] [[امامت]] و [[ولایت]] دارد. این [[نشانه‌ها]] حکایت از آن دارند که [[زن]] مذکور، محور اتصال میان سه امر [[نبوت]]، ولایت و امامت حقه [[الهی]] است؛ خورشید نوبت، ماه ولایت و [[ستارگان]] امامت. | # علامتی [[عظیم]] در آسمان ظاهر شد، زنی که [[آفتاب]] دربردارد و ماه زیر پاهایش و بر سرش تاجی از [[دوازده]] [[ستاره]] است. همین طور که [[خداوند]] خورشیدی قرار داده است. این [[خورشید]] یک مثل است و الا خورشید [[حقیقی]] این نیست. [[خداوند متعال]] قسم می‌خورد به ماه و [[خورشید]] {{متن قرآن|وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا * وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا}}<ref>«سوگند به خورشید و روشنایی آن * و به ماه چون از پی آن درآید» سوره شمس، آیه ۱.</ref> قسم به خورشید و پرتو و شعاع خورشید که عالم را روشن می‌کند. پرتو خورشید به ما می‌رسد. {{متن قرآن|وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا}}<ref>«و به ماه چون از پی آن درآید،» سوره شمس، آیه ۲.</ref> قسم به ماه وقتی به دنبال خورشید است. ماه [[تالی]] تلو خورشید است {{متن قرآن|وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا}}<ref>«و به روز چون آن (زمین) را روشن گرداند،؛» سوره شمس، آیه ۳.</ref>. تجلی خورشید در [[روز]] است. در [[روایات]] این را معنا کرده‌اند: الشمس وجود [[مقدس]] [[رسول الله]] {{صل}} و القمر آن کس که تلو [[نبی اکرم]] {{صل}} است که [[امیرالمؤمنین]] است. حالا دوره شب [[تاریخ]] است و بنا بود که این خورشید زود طلوع کند، بنا بود این خورشید در امیرالمؤمنین تجلی کند، اما جریان [[سقیفه]] و [[بنی امیه]] مانع از این درخشش شدند و خورشید در [[غیبت]] فرو رفت. [[دوازده]] [[ستاره]] نیز دلالت بر [[کوکب]] [[امامت]] و [[ولایت]] دارد. این [[نشانه‌ها]] حکایت از آن دارند که [[زن]] مذکور، محور اتصال میان سه امر [[نبوت]]، ولایت و امامت حقه [[الهی]] است؛ خورشید نوبت، ماه ولایت و [[ستارگان]] امامت. | ||
#پس پسری را زایید که همه امت‌های [[زمین]] را به عصای آهنین [[حکمرانی]] خواهد کرد و فرزندش به نزد [[خدا]] و تخت او ربوده شد. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ}}<ref>«ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref>. آهن در [[قرآن]] نشانه [[قدرت]] و [[صلابت]] در مسیر استقرار [[عدالت]] به دست [[انبیا]] و [[اولیا]] است؛ حال که [[موعود]] امم و [[منجی]] آخر، [[مصلح کل]] و آورنده عدالت و [[قسط]] برای تمامی [[امت‌ها]] است، پس نشانه او نیز عصای آهنین است. این منجی [[عیسی]] نیست، چنانچه دانستیم؛ آن [[زن]] نیز [[مریم]] نیست. این منجی فرزند [[مادری]] است که محل اتصال [[نبوت]]، [[ولایت]] و [[امامت]] است. در برخی از [[روایات]] [[شیعی]] از [[قیام حضرت حجت]]{{ع}} با نام [[قیام]] با [[سیف]] (آهن) یاد شده است. باید دانست هرچند در برخی از عبارات [[عهدین]] پسرانسان اشاره به [[حضرت عیسی]] است اما در جاهای دیگر حضرت عیسی خود به آمدن پسرانسان اشاره می‌نماید و این یعنی فرد دیگری غیر از خودش. در برخی از عبارات واضح است که حضرت عیسی خود [[منتظر]] [[پسر انسان]] بود. در [[انجیل متی]] فصل ۱۶، عبارات ۲۷ و ۲۸ از حضرت عیسی نقل شده است که گفت: زیرا که پسرانسان خواهد آمد در جلال [[پدر]] خویش، به [[اتفاق]] [[ملائکه]] خود و در آن وقت هر کسی را موافق اعمالش [[جزا]] خواهد داد. هر آینه به شما می‌گویم که بعضی در اینجا حاضرند که تا پسر انسان را نبینند که در [[ملکوت]] خود می‌آید، ذائقه [[موت]] را نخواهند چشید. همان طور که در عبارت ۲۷ می‌بینیم که حضرت عیسی{{ع}} می‌گوید: زمانی که پسرانسان می‌آید. او جزای هرکسی را طبق اعمالشان خواهد داد. | # پس پسری را زایید که همه امت‌های [[زمین]] را به عصای آهنین [[حکمرانی]] خواهد کرد و فرزندش به نزد [[خدا]] و تخت او ربوده شد. [[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ}}<ref>«ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref>. آهن در [[قرآن]] نشانه [[قدرت]] و [[صلابت]] در مسیر استقرار [[عدالت]] به دست [[انبیا]] و [[اولیا]] است؛ حال که [[موعود]] امم و [[منجی]] آخر، [[مصلح کل]] و آورنده عدالت و [[قسط]] برای تمامی [[امت‌ها]] است، پس نشانه او نیز عصای آهنین است. این منجی [[عیسی]] نیست، چنانچه دانستیم؛ آن [[زن]] نیز [[مریم]] نیست. این منجی فرزند [[مادری]] است که محل اتصال [[نبوت]]، [[ولایت]] و [[امامت]] است. در برخی از [[روایات]] [[شیعی]] از [[قیام حضرت حجت]] {{ع}} با نام [[قیام]] با [[سیف]] (آهن) یاد شده است. باید دانست هرچند در برخی از عبارات [[عهدین]] پسرانسان اشاره به [[حضرت عیسی]] است اما در جاهای دیگر حضرت عیسی خود به آمدن پسرانسان اشاره می‌نماید و این یعنی فرد دیگری غیر از خودش. در برخی از عبارات واضح است که حضرت عیسی خود [[منتظر]] [[پسر انسان]] بود. در [[انجیل متی]] فصل ۱۶، عبارات ۲۷ و ۲۸ از حضرت عیسی نقل شده است که گفت: زیرا که پسرانسان خواهد آمد در جلال [[پدر]] خویش، به [[اتفاق]] [[ملائکه]] خود و در آن وقت هر کسی را موافق اعمالش [[جزا]] خواهد داد. هر آینه به شما می‌گویم که بعضی در اینجا حاضرند که تا پسر انسان را نبینند که در [[ملکوت]] خود می‌آید، ذائقه [[موت]] را نخواهند چشید. همان طور که در عبارت ۲۷ می‌بینیم که حضرت عیسی {{ع}} می‌گوید: زمانی که پسرانسان می‌آید. او جزای هرکسی را طبق اعمالشان خواهد داد. | ||
#اژدها بر آن زن که فرزند نرینه را زاییده بود [[جفا]] کرد. می‌دانیم که در متون [[مسیحی]] از جفا در [[حق]] مریم [[مقدس]] [[سختی]] به میان نیامده است، اما در [[تاریخ اسلام]] زنی را با اوصاف مذکور می‌شناسیم که [[شیطان]] در حق او و [[ذریه]] او سخت جفا کرده است. همان ذریه ذخیره‌ای که تا امروز هم، با شیطان در نبردی بی‌پایان به سر می‌برد. ذریه‌ای که [[عهد]] [[خدا]] با [[انسان]] و عهد خدا با [[انبیا]] و [[اولیا]] را [[پاس]] داشته‌اند. | # اژدها بر آن زن که فرزند نرینه را زاییده بود [[جفا]] کرد. می‌دانیم که در متون [[مسیحی]] از جفا در [[حق]] مریم [[مقدس]] [[سختی]] به میان نیامده است، اما در [[تاریخ اسلام]] زنی را با اوصاف مذکور می‌شناسیم که [[شیطان]] در حق او و [[ذریه]] او سخت جفا کرده است. همان ذریه ذخیره‌ای که تا امروز هم، با شیطان در نبردی بی‌پایان به سر می‌برد. ذریه‌ای که [[عهد]] [[خدا]] با [[انسان]] و عهد خدا با [[انبیا]] و [[اولیا]] را [[پاس]] داشته‌اند. | ||
# [[شهادت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} بر [[توحید]] بود. چنانچه [[قرآن مجید]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«بی‌گمان خداوند، پروردگار من و شماست؛ او را بپرستید، این، راهی است راست» سوره آل عمران، آیه ۵۱.</ref>. | # [[شهادت]] [[حضرت عیسی]] {{ع}} بر [[توحید]] بود. چنانچه [[قرآن مجید]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«بی‌گمان خداوند، پروردگار من و شماست؛ او را بپرستید، این، راهی است راست» سوره آل عمران، آیه ۵۱.</ref>. | ||
البته [[ذریه]] [[نبی خاتم]]، پاسدار این عهد و شهادت [[عیسی]] بوده‌اند. با این وصف متن [[یوحنا]]، [[تأویل]] خود را به دست می‌آورد و آن اینکه: آن [[زن]] که یوحنا او را نمی‌شناخت، اما در عالم معنا با نشانه‌های [[آفتاب]] و ماه و تاج [[دوازده]] [[ستاره]] مکاشفه‌اش کرد، کسی نیست جز [[حضرت صدیقه طاهره]]، [[فاطمه زهرا]]{{س}} و نیز [[پسر انسان]] هم کسی نیست جز فرزندش [[مهدی موعود]]، [[حجت بن الحسن العسکری]]{{ع}} که با [[قیام]] بالسیف [[قیام با شمشیر]] و عصای آهنین میان [[امت‌ها]] [[داوری]] خواهد کرد و [[احیاگر]] توحید و [[عدالت]] در کره [[زمین]] خواهد بود»<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۵۸.</ref> | البته [[ذریه]] [[نبی خاتم]]، پاسدار این عهد و شهادت [[عیسی]] بوده‌اند. با این وصف متن [[یوحنا]]، [[تأویل]] خود را به دست می‌آورد و آن اینکه: آن [[زن]] که یوحنا او را نمی‌شناخت، اما در عالم معنا با نشانه‌های [[آفتاب]] و ماه و تاج [[دوازده]] [[ستاره]] مکاشفه‌اش کرد، کسی نیست جز [[حضرت صدیقه طاهره]]، [[فاطمه زهرا]] {{س}} و نیز [[پسر انسان]] هم کسی نیست جز فرزندش [[مهدی موعود]]، [[حجت بن الحسن العسکری]] {{ع}} که با [[قیام]] بالسیف [[قیام با شمشیر]] و عصای آهنین میان [[امت‌ها]] [[داوری]] خواهد کرد و [[احیاگر]] توحید و [[عدالت]] در کره [[زمین]] خواهد بود»<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۵۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||