پیش از ظهور چه حوادثی در جهان اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«در آستانه [[ظهور]]، سرزمین‌های [[عربی]] در اثر سوء [[مدیریت]] [[حکام]] [[جور]] و [[فرمانروایان]] [[طغیانگر]]، دچار نابسامانی شدیدی می‌شود. درباره وضعیت [[اعراب]] در هنگامه [[ظهور]] و [[نکوهش]] [[فرمانروایان]] آنان [[روایات]] بسیاری وارد شده است. برای مثال، [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "وای بر طاغیان [[عرب]]، از شری که به زودی گریبان گیر آنان خواهد شد"<ref>{{عربی|" وَيْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْتَرَب‏"}}؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۰۴.</ref>؛ هم چنین از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[خروج]] [[مهدی]] {{ع}} زمانی به وقوع می‌پیوندد که [[نزاع]] و کشمکش و [[اختلاف]] شدیدی در میان [[فرمانروایان]] [[عرب]] و [[عجم]]، در گیرد و این کشمکش و [[نزاع]] در میان آنان تداوم یابد تا آن که رشته امور به دست مردی از تبار [[ابوسفیان]] برسد"<ref>{{عربی|" يَقَعُ خُرُوجِهِ بَعْدَ تَدَابُرِ وَ اخْتِلَافُ بَيْنَ أُمَرَاءِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ الَىَّ انَّ يَصِيرَ الْأَمْرِ الَىَّ رَجُلُ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}} ج۳، ص۲۳.</ref>؛ بر اساس این [[حدیث]]، [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در شرایطی به وقوع می‌پیوندد که [[جهان]] [[اسلام]]، مخصوصاً کشورهای [[عربی]] و منطقه خاورمیانه، دچار آشوب، [[هرج و مرج]] و بی‌ثباتی شدیدی شده باشند تا زمینه برای به [[قدرت]] رسیدن عناصر پلید و [[خون]] آشامی چون [[سفیانی]] پدید‌اید.از این‌رو، تحولات بنیادین در خاورمیانه، سرآغاز تحولات بزرگ جهانی و [[زمینه‌ساز]] رخداد بزرگ [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} خواهد بود. از این لحاظ، این رخدادها بستر رشد و بالندگی جریان [[عدالت]] خواهی و [[پیروزی]] نهایی [[حق طلبان]] است»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۸۰ - ۱۸۱.</ref>.

# '''[[حکومت‌ها]]:''' [[قبل از ظهور]] [[حکومت‌ها]] بر [[مردم]] [[ظلم و ستم]] فراوان روا می‌دارند. این [[حکومت‌ها]] از افرادی خیانتکار، [[فاسق]] و [[ستمگر]] تشکیل شده‌اند. [[حکومت‌ها]] در [[آخرالزمان]] در حال تزلزل‌اند، گاهی [[حکومتی]] در آغاز روز بر سر کار می‌آید ولی هنگام غروب از کار برکنار می‌شود. حکومت‌های [[ستمگر]] به [[ضعف]] می‌گرایند و این زمینه‌ای می‌شود تا [[حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} را بپذیرند. در این زمان [[زنان]] بر امور [[مردم]] مسلط می‌شوند و [[کودکان]] به [[فرمانروایی]] می‌رسند.  

# '''وضعیت [[دینی]] [[مردم]] [[مسلمان]] :''' در این دوره از [[اسلام]] جز نامی بر جای نمی‌ماند و از [[قرآن]] جز نقش و تصویر، اثری باقی نمی‌ماند. [[مسلمانان]] به نام "[[مسلمان]]" خوانده می‌شوند، ولی نسبت به [[اسلام]] از هرکس بیگانه ترند. مسجدها [[قبل از ظهور]]، آباد و زیباست، ولی از [[هدایت]] و [[ارشاد]] در آن خبری نیست. [[مردم]] از [[دین]] خارج می‌شوند و از [[آیین]] خود دست بر می‌دارند و [[دین]] را به بهای کمی می‌فروشند و بسیارند انسان‌هایی که صبح مؤمن‌اند و بعد از ظهر [[کافر]] می‌شوند.  

# '''[[امنیت]]:''' بی‌امنیتی [[پیش از ظهور]] [[بیداد]] می‌کند. [[دنیا]] آشفته و پر از [[هرج و مرج]] می‌شود و گروهی به گروه دیگر یورش می‌برند. راه‌ها [[ناامن]] می‌شود و جنایات هولناک و فجیعی رخ می‌دهد. [[مردم]] به خاطر [[ترس]] شدید و [[مصیبت‌ها]] و [[فتنه‌ها]] و [[بیماری]] [[طاعون]] و درگیری‌های شدید و [[اختلافات]] در هر شب و روز آرزوی [[مرگ]] می‌کنند. [[مسلمانان]] به [[اسارت]] می‌روند. مرگ‌های ناگهانی افزایش می‌یابد. [[ناامیدی]] از [[نجات]] در جهانیان پدید می‌آید. هیچ [[دادرس]] و پناهی ندارند. [[پیش از ظهور]]، کشتار‌های پیابی و بی‌وقفه رخ می‌دهد. در [[حدیث]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرمایند: «پس از من فتنه‌های پدید می‌آید که راه نجاتی از آن نخواهد بود در آنها [[جنگ]]، فرار و آوارگی است، پس از آن فتنه‌هایی خواهد بود که از فتنه‌های پیشین شدیدتر است هنوز فتنه‌ای فروکش نکرده که [[فتنه]] دیگری شعله‌ور می‌شود تا جای که هیچ خانه‌ای از خانه عرب‌ها باقی نمی‌ماند که این [[آتش]] در آن نرفته باشد و هیچ مسلمانی نمی‌ماند که [[فتنه]] به او نرسیده باشد. آن‌گاه مردی از [[خاندان]] من [[ظهور]] می‌کند»<ref>چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، ص ۴۲.</ref>. [[امیر مؤمنان علی]] {{ع}} می‌فرمایند: «[[حضرت مهدی]] [[ظهور]] نمی‌کند مگر اینکه یک سوم [[مردم]] کشته شوند و یک سوم بمیرند و یک سوم باقی بمانند»<ref>همان، ص ۴۴.</ref>.  

# '''[[اقتصاد]]:''' رودها و دریاچه‌ها مثل [[رود نیل]]، [[فرات]]، [[آب]] دریاچه [[طبرستان]]، أب یا چشمه "زعر" (که در [[شام]] است) خشک می‌شود، [[باران]] نمی‌بارد یا در غیر موقع خود می‌بارد. گرانی، [[گرسنگی]]، [[فقر]] و کساد [[تجارت]] و کمبود میوه‌ها و محصولات [[کشاورزی]] شیوع پیدا می‌کند. به قدری این وضعیت وخیم می‌شود که برخی در مقابل مواد غذایی، [[زنان]] خود را مبادله می‌کنند<ref>همان، ص ۲۱ – ۵۵.</ref>»<ref>[[پرسمان نوجوان (کتاب)|پرسمان نوجوان]]، ص 45-47.</ref>.