پرش به محتوا

یقین در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '-،' به '-'
جز (جایگزینی متن - '-،' به '-')
خط ۲۴: خط ۲۴:


== درباره مراتب و درجات [[یقین]] ==
== درباره مراتب و درجات [[یقین]] ==
# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: "هیچ بنده‌ای نیست که [[چهل]] روز [[ایمان]] [[خالص]] به [[خداوند]] داشته باشد- و یا فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که [[چهل]] روز به [[نیکی]] به [[یاد خدا]] باشد-، مگر آنکه [[خداوند]] او را از [[دنیا]] روگردان می‌‌کند، و درد و درمان [[دنیا]] را به او نشان می‌‌دهد، و [[حکمت]] را در قلبش نشانده و آن را بر زبانش جاری می‌‌سازد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ الْإِيمَانَ بِاللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِكْرَ اللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَثْبَتَ الحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۰.</ref>؛  
# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: "هیچ بنده‌ای نیست که [[چهل]] روز [[ایمان]] [[خالص]] به [[خداوند]] داشته باشد- و یا فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که [[چهل]] روز به [[نیکی]] به [[یاد خدا]] باشد- مگر آنکه [[خداوند]] او را از [[دنیا]] روگردان می‌‌کند، و درد و درمان [[دنیا]] را به او نشان می‌‌دهد، و [[حکمت]] را در قلبش نشانده و آن را بر زبانش جاری می‌‌سازد"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ الْإِيمَانَ بِاللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِكْرَ اللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَثْبَتَ الحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۰.</ref>؛  
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ بنده‌ای [[چهل]] روز برای [[حضرت حق]] [[اخلاص]] نورزید، مگر آنکه چشمه‌های [[حکمت]] از قلبش بر زبانش جاری شد"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ {{ع}}: قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۲.</ref>؛  
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "هیچ بنده‌ای [[چهل]] روز برای [[حضرت حق]] [[اخلاص]] نورزید، مگر آنکه چشمه‌های [[حکمت]] از قلبش بر زبانش جاری شد"<ref>{{متن حدیث| عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ {{ع}}: قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۲.</ref>؛  
# [[امام کاظم]] {{ع}} فرمودند: "ای [[بندگان خدا]]! [[نعمت‌های الهی]] را در راه [[اصلاح]] خود بکار گیرید، تا [[یقین]] شما افزوده شود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي الْحَسَنِ {{ع}}: ... تَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۸۹.</ref>.
# [[امام کاظم]] {{ع}} فرمودند: "ای [[بندگان خدا]]! [[نعمت‌های الهی]] را در راه [[اصلاح]] خود بکار گیرید، تا [[یقین]] شما افزوده شود"<ref>{{متن حدیث| عَنْ أَبِي الْحَسَنِ {{ع}}: ... تَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۴.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۸۹.</ref>.
۲۱۹٬۰۳۴

ویرایش