سقیفه بنی ساعده: تفاوت میان نسخه‌ها

سقیفه بنی ساعده (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۲

۴٬۱۲۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۲

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۰۵۷

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 '''[[سقیفه]]''' سایه‌بانى در محلۀ بنى ساعده در [[مدینه]] بود که گاهى زیر آن تجمّع و گفتگو مى‌شد. پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} گروهى از [[مهاجرین]] و [[انصار]] آنجا گرد آمدند و گفتگوهاى بسیارى دربارۀ تعیین [[جانشین]] [[پیامبر]] انجام گرفت و در نهایت با [[ابوبکر]] [[بیعت]] شد.
-== مقدمه ==
+== غصب خلافت ==
+{{اصلی|غصب خلافت}}
+پس از [[پیامبر]]، توطئه‌ای در [[سقیفه]] شکل گرفت و [[امام علی|امیر المؤمنین]] را از صحنه کنار زدند و با دیگری [[بیعت]] کردند و این نقطۀ [[انحراف]]، سبب شد که [[امامان]] [[معصوم]] از [[اهل بیت]] در دوره‌ها و قرن‌های بعدی هم [[مظلوم]] و از [[حق]] خود [[محروم]] شدند. [[امامان]]، پیوسته مدّعی این [[حق]] بودند و برای [[اثبات]] آن برای خود و [[غصب]] آن توسط دیگران [[احتجاج]] می‌کردند. [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در [[خطبه شقشقیه]] می‌فرماید: {{متن حدیث|اری تراثی نهبا}}<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبۀ ۳.</ref> [[میراث]] [[خلافت]] را که از آن من بود، غارت‌شده می‌بینم. در جای دیگر می‌فرماید: {{متن حدیث|اجمعوا علی منازعتی أمرا هو لی}}<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبۀ ۱۷۲.</ref> با من به منازعۀ [[حق]] و [[حکومتی]] برخاستند و هماهنگ شدند که از آن من است. در جای دیگر خود را به [[خلافت]] شایسته‌تر می‌داند و کوتاه آمدن خود را برای مراعات [[مصلحت]] [[مسلمین]] و [[حفظ وحدت]] می‌داند<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبۀ ۷۴.</ref> و در موردی [[اهل بیت]] را محور و مدار [[دین]] و [[رهبری]] و شایستۀ [[وصایت]] و [[وراثت]] معرفی کرده، و به [[خلافت]] رسیدن خویش را بازگشت [[حق]] به صاحب [[حق]] می‌داند<ref>نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبۀ ۲.</ref>.
+غصب خلافت از [[آل محمد|آل پیغمبر]]، بزرگترین ظلمی بود که هم به [[اهل بیت]] شد، هم به [[امّت]] محمّدی، چراکه زیان آن به همۀ [[مسلمین]] رسید و [[مصالح]] [[اسلام]] و [[امّت]] در پای [[ریاست‌طلبی]] و قبیله‌گرایی عدّه‌ای [[قربانی]] شد. [[شیعه]] پیوسته بر ضدّ این [[غصب]] خروشیده و [[شاعران]] [[متعهد]] [[شیعی]] [[سقیفه]] را به [[محاکمه]] کشیده‌اند. حتی در خطبۀ [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] {{عم}} در [[مسجد]] [[نبوی]] نیز از آن [[غصب]] و کنار نهادن [[امام علی|علی]] {{ع}} [[انتقاد]] شده است<ref>دربارۀ فتنه‌های پس از پیامبر، ر. ک: «بحار الأنوار»، ج ۲۸ به بعد.</ref>. [[امام حسین]] {{ع}} نیز به [[نقل]] از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] که فرموده است {{متن حدیث|انّ الخلافة محرّمة علی آل أبی سفیان}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۲۸۵.</ref>، [[خلافت]] [[یزید]] را [[نامشروع]] می‌دانست و با او [[بیعت]] نکرد. [[خانه‌نشینی]] [[امام علی|علی]]، آغاز یک [[تاریخ]] هولناک و خونین است و [[بیعت]] [[سقیفه]]، که آرام و هوشیارانه آغاز شد، بیعت‌های خونینی را به دنبال خواهد داشت و [[فدک]]، سرآغاز غصب‌های بزرگ و ستم‌های بزرگ فردا خواهد بود. فردا، سیاه و هولناک و خونین است و فرداها و فرداها و فرداها و [[غارت‌ها]] و قتل‌عام‌ها، و "خلافت‌های فردا" مصیبتی بزرگ برای [[اسلام]]، فاجعه‌ای سنگین برای بشریّت<ref>فاطمه فاطمه است، شریعتی، ص ۱۷۹</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۶.</ref>
+== جایگاه سقیفه ==
 [[سقیفه بنی‌ساعده]] مکانی است که در [[صدر اسلام]]، پس از [[رحلت رسول خدا‌]]{{صل}} گروهی از [[مردم مدینه]] به همراه جمعی از [[منافقین]] در آن جمع شدند و تصمیم گرفتند که‌ [[خلافت امیرالمؤمنین]] پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} را منحل کنند. از [[مناقب العترة]] [[ابن فهد حلی]]: [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: وای بر [[امت]] من از [[شورای‌ بزرگ]] و [[شورای کوچک]]. شورای بزرگ پس از [[وفات]] من انجام می‌‌شود. در آن شورا‌ برگرفتن [[خلافت]] از برادرم ([[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]] {{ع}}) و [[حق]] دخترم ([[فاطمه]]) تصمیم گیری خواهد شد. [[شورای کوچک]] در [[غیبت کبری]] خواهد بود که در [[زوراء]] (که‌ بنابر برخی [[روایات]] همان [[بغداد]] کنونی است) روی خواهد داد و در آن [[سنت]] مرا تغییر‌ خواهند داد و [[احکام الهی]] را تبدیل خواهند کرد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۳. ر. ک: زوراء.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۵.</ref>