جز
جایگزینی متن - 'موضعی' به 'مکانی'
جز (جایگزینی متن - '،-' به '-') |
جز (جایگزینی متن - 'موضعی' به 'مکانی') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== منازل قبیله == | == منازل قبیله == | ||
آنان نخست و پیش از آنکه تعدادشان رو به فزونی بگذارد در کنار [[اولاد]] معد و همراه با سایر [[مردم]] [[قبیله قضاعه]]، همگی بسان یک قبیله در تهامه زندگی می‌‌کردند. در تهامه | آنان نخست و پیش از آنکه تعدادشان رو به فزونی بگذارد در کنار [[اولاد]] معد و همراه با سایر [[مردم]] [[قبیله قضاعه]]، همگی بسان یک قبیله در تهامه زندگی می‌‌کردند. در تهامه مکانی موسوم به «جَدِیرِ کلب» به ایشان اختصاص داشت تا این که بین [[قبیله قضاعه]] و سایر بطون معد [[ستیزه]] درگرفت. در این [[جنگ]] قضاعیان [[شکست]] خوردند و مجبور به جلای [[وطن]] شدند. پس اکثر [[بنی کلب]] به [[جبل]] حَضَن و مجاور آن در حدود نجد رفتند و بعضی از ایشان به تیره [[فَهْمِ بن تیم اللاّت بن اسد بن وبره]] پیوستند و به [[بحرین]] [قدیم] رفتند و در آنجا رحل اقامت افکندند، سپس از آنجا به [[حیره]] رفتند و در این [[سرزمین]] به جایگاهی دست یافتند<ref> الموسوعه العربیه، مقاله «کَلْبُ بْنُ وَبْره»، محمد شفیق البیطار.</ref> و با [[حکومت]] مُناذره [[ارتباط]] برقرار نمودند.<ref> محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک (تاریخ الطبری)، ج۲، ص۲۱۳.</ref> از نخستین مواضعی که حضور [[اقوام]] کلبی در آن به ثبت رسیده است، "[[وادی]] السباع"<ref> صحرایی در نزدیکی کوفه. (حموی، معجم البلدان، ج۵، ۳۴۳) </ref> است که با تکثیر فرزندانشاندر این منطقه، طایفه‌های بزرگ کلبی در مناطق مرکزی شبه جزیره مثل صحرای نُفود و جَناب و جنوب [[بادیه]]ی [[شام]] مانند «سَماوه» و «عَرْعَر» شکل گرفت.<ref>بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۱، ص۲۴ و ج۲، ص۱۶۴.</ref> بنی عَدَسَه از بطون این [[قبیله]] در آنجا صاحب دژی مشهور بودند<ref>از افراد شناخته شده بنی کلب در حیره متجرّده بنت منذر بن أسود کلبیّه بود. او نخست به ازدواج پسرعمویش أسود بن منذر بن حارثه در آمد و سپس با منذر بن منذر پدر نعمان ازدواج نمود. سپس به ازدواج مقت نعمان (ازدواج پسر با زن پدر که در جاهلیت بین تازیان مرسوم بود) در آمد. از دیگر افراد نامدار بنی کلب حیره، وبرة بن رُومانس کلبی برادر مادری نعمان بن منذر –از حکام حیره- است و پسرش منذر بن وبره از بزرگان واقعه ارتداد قبایل در دوره اسلامی به شمار رفته است.</ref>. | ||
با انتشار قبائل نزار بن معد و خروج آنان از تهامه، کلبیانی که در [[کوه]] حضن و اطراف آن [[منزل]] کرده بودند، به «[[ربذه]]» و سرزمین‌های سفلای آن تا [[کوه]] «طَمِیّه» در نجد اقامت گزیدند. تا این که [[قبایل]] کلب دچار [[جنگ‌های داخلی]] شدند. [[نزاع]] با قبایل دیگر، [[فقر]] منابع طبیعی و برقراری [[روابط]] [[تجاری]] با حکومت‌های شمالی، کلبیان را مجبور به [[هجرت]] به مناطق شمالی‌تر کرد از این رو به همراه برخی از قبایل [[قضاعه]] مثل «بَهراء» و «بَلّی» و... به سمت نواحی داخلی [[عراق]] و [[شام]] ([[سوریه]] و [[اردن]] امروزی) حرکت کردند.<ref> اوپنهام، البدو، ج۲، ۴۷۶.</ref> برخی از این [[طوایف]] مانند قبائل [[عامر بن عوف]] به اطراف شام و ناحیة «تَیْماء» رفتند و با سکونت در سرحد مرزهای شام با [[حکومت]] غَسانیان [[ارتباط]] برقرار نموده بودند<ref>بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۱، ص۵۰.</ref> تیره [[کِنانه]] کلب و متحدانش نیز، به «دُومَةِ الجندل» و نواحی اطرافش رفتند و تا نزدیک کوه‌های [[قبیله طی]] و جاده [[تیماء]] [[منزل]] گزیدند. کلبیان در پی روابط تجاری با حکومت‌های شمالی، فقر منابع طبیعی و نزاع با قبایل دیگر مجبور به هجرت به مناطق شمالی‌تر شدند و به همراه برخی از قبایل قضاعه مثل بَهرا ء و بَلّی و... به سمت نواحی داخلی عراق و شام(سوریه و اردن امروزی) حرکت کردند.<ref> اوبنهام، البدو، ج۲، ص۴۷۶.</ref>. | با انتشار قبائل نزار بن معد و خروج آنان از تهامه، کلبیانی که در [[کوه]] حضن و اطراف آن [[منزل]] کرده بودند، به «[[ربذه]]» و سرزمین‌های سفلای آن تا [[کوه]] «طَمِیّه» در نجد اقامت گزیدند. تا این که [[قبایل]] کلب دچار [[جنگ‌های داخلی]] شدند. [[نزاع]] با قبایل دیگر، [[فقر]] منابع طبیعی و برقراری [[روابط]] [[تجاری]] با حکومت‌های شمالی، کلبیان را مجبور به [[هجرت]] به مناطق شمالی‌تر کرد از این رو به همراه برخی از قبایل [[قضاعه]] مثل «بَهراء» و «بَلّی» و... به سمت نواحی داخلی [[عراق]] و [[شام]] ([[سوریه]] و [[اردن]] امروزی) حرکت کردند.<ref> اوپنهام، البدو، ج۲، ۴۷۶.</ref> برخی از این [[طوایف]] مانند قبائل [[عامر بن عوف]] به اطراف شام و ناحیة «تَیْماء» رفتند و با سکونت در سرحد مرزهای شام با [[حکومت]] غَسانیان [[ارتباط]] برقرار نموده بودند<ref>بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ج۱، ص۵۰.</ref> تیره [[کِنانه]] کلب و متحدانش نیز، به «دُومَةِ الجندل» و نواحی اطرافش رفتند و تا نزدیک کوه‌های [[قبیله طی]] و جاده [[تیماء]] [[منزل]] گزیدند. کلبیان در پی روابط تجاری با حکومت‌های شمالی، فقر منابع طبیعی و نزاع با قبایل دیگر مجبور به هجرت به مناطق شمالی‌تر شدند و به همراه برخی از قبایل قضاعه مثل بَهرا ء و بَلّی و... به سمت نواحی داخلی عراق و شام(سوریه و اردن امروزی) حرکت کردند.<ref> اوبنهام، البدو، ج۲، ص۴۷۶.</ref>. | ||