پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
حضرت زینب با [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و [[ورع]]، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام [[دیدار]]، به احترامش از جا برمی خواست.
حضرت زینب با [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و [[ورع]]، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام [[دیدار]]، به احترامش از جا برمی خواست.


زمانی که امام حسین{{ع}} پس از [[امتناع از بیعت با یزید]]، از مدینه به قصد [[مکّه]] خارج شد، زینب نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های [[عظیم]] زینب بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران اهل بیت]] و [[مراقبت]] کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. زینب، هم دختر [[شهید]] بود، هم [[خواهر]] [[شهید]]، هم مادر شهید، هم عمّه شهید. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه کربلا]] و [[بیداری]] [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به مدینه نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به [[سخنوری]] و [[افشاگری]] می‌پرداخت. وی به «قهرمان [[صبر]]» [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] حضرت زینب، [[پاسداری]] از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با خطابه‌هایش، [[پیام]] [[خون حسین]]{{ع}} را به جهانیان رساند.
زمانی که امام حسین{{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از مدینه به قصد [[مکّه]] خارج شد، زینب نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های [[عظیم]] زینب بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران اهل بیت]] و [[مراقبت]] کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. زینب، هم دختر [[شهید]] بود، هم [[خواهر]] [[شهید]]، هم مادر شهید، هم عمّه شهید. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه کربلا]] و [[بیداری]] [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به مدینه نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به [[سخنوری]] و [[افشاگری]] می‌پرداخت. وی به «قهرمان [[صبر]]» [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] حضرت زینب، [[پاسداری]] از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با خطابه‌هایش، [[پیام]] [[خون حسین]]{{ع}} را به جهانیان رساند.


حضرت زینب در سال ۶۳ و به [[نقلی]] ۶۵ [[هجری]] درگذشت. قبرش در [[زینبیّه]] (در سوریّه کنونی) است. در کتاب [[خیرات الحسان]]« آمده است: در مدینه [[قحطی]] پیش آمد. زینب همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. زینب در همانجا در [[سال ۶۵ هجری]] درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد.
حضرت زینب در سال ۶۳ و به [[نقلی]] ۶۵ [[هجری]] درگذشت. قبرش در [[زینبیّه]] (در سوریّه کنونی) است. در کتاب [[خیرات الحسان]]« آمده است: در مدینه [[قحطی]] پیش آمد. زینب همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. زینب در همانجا در [[سال ۶۵ هجری]] درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد.


<div class=»readmoreButton">'''ادامه'''</div>
<div class=»readmoreButton">'''ادامه'''</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش