جز
جایگزینی متن - 'دین داری' به 'دینداری'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'دین داری' به 'دینداری') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
=== [[دعوت]] به [[خردورزی]] === | === [[دعوت]] به [[خردورزی]] === | ||
[[فرهنگ]] [[اسلام]]، [[ | [[فرهنگ]] [[اسلام]]، [[دینداری]] بدون [[آگاهی]] و [[شناخت]] را بیارزش میداند و باور مبتنی بر برهانهای محکم و [[استوار]] را به رسمیت میشناسد. بر این اساس، [[قرآن کریم]]، انسانهای [[نادانی]] را که درباره [[امور اعتقادی]] نمیاندیشند، به جانورانی کر و [[کور]] [[تشبیه]] میکند<ref>نک: {{متن قرآن|إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ}} «بدترین جنبندگان نزد خداوند ناشنوایانی گنگند که خرد نمیورزند» سوره انفال، آیه ۲۲.</ref> و در آیههای بسیاری، [[مردم]] به [[اندیشیدن]] و [[تعقل]] دعوت شدهاند<ref>نک: {{متن قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ}} «بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور میکند؛ به راستی که ما آیات را برایتان روشن بیان داشتیم باشد که خرد ورزید» سوره حدید، آیه ۱۷؛ {{متن قرآن|يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ}} «از تو درباره شراب و قمار میپرسند، بگو در این دو، گناهی بزرگ و سودهایی برای مردم (نهفته) است. امّا گناه آنها از سود آنها بزرگتر است و از تو میپرسند چه چیزی را ببخشند؟ بگو افزون بر نیاز (سالانه) را؛ اینگونه خداوند برای شما آیات (خود) را روشن میگوید باشد که شما بیندیشید» سوره بقره، آیه ۲۱۹.</ref>. | ||
[[پیامبر گرامی اسلام]] نیز بر اهمیت کاربرد [[اندیشه]] در [[زندگی]] [[آدمی]] تأکید کرده است و میفرماید: {{متن حدیث|لَا عِبَادَةَ كَالتَّفَكُّرِ}}؛ «هیچ عبادتی [[برتر]] از اندیشه کردن نیست»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. در جایی دیگر نیز میفرماید: {{متن حدیث|تَفَكُّرُ سَاعَةٍ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ سِتِّينَ سَنَةً}}؛ «یک [[ساعت]] [[اندیشیدن]] بر شصت سال [[عبادت]] [[برتری]] دارد»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. ایشان [[عقل]] را [[بهترین آفریده خدا]] میداند و میفرماید: {{متن حدیث|مَا قَسَمَ اللَّهُ لِلْعِبَادِ شَيْئاً أَفْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ}}؛ «[[خداوند]] چیزی را بهتر از عقل، میان [[بندگان]] خویش قسمت نکرده است»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، ج۱، ص۱۷ - ۱۹، کتاب العقل و الجهل.</ref>. یا در جایی میفرماید: {{متن حدیث|أَكْثِرُوا التَّفَكُّرِ}}؛ «زیاد بیندیشید»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. همچنین میفرماید: {{متن حدیث|لَا دِينَ لِمَنْ لَا عَقْلَ لَهُ}}؛ «کسی که [[خردمند]] نیست، [[دین]] ندارد»<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۶۰.</ref>. | [[پیامبر گرامی اسلام]] نیز بر اهمیت کاربرد [[اندیشه]] در [[زندگی]] [[آدمی]] تأکید کرده است و میفرماید: {{متن حدیث|لَا عِبَادَةَ كَالتَّفَكُّرِ}}؛ «هیچ عبادتی [[برتر]] از اندیشه کردن نیست»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. در جایی دیگر نیز میفرماید: {{متن حدیث|تَفَكُّرُ سَاعَةٍ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ سِتِّينَ سَنَةً}}؛ «یک [[ساعت]] [[اندیشیدن]] بر شصت سال [[عبادت]] [[برتری]] دارد»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. ایشان [[عقل]] را [[بهترین آفریده خدا]] میداند و میفرماید: {{متن حدیث|مَا قَسَمَ اللَّهُ لِلْعِبَادِ شَيْئاً أَفْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ}}؛ «[[خداوند]] چیزی را بهتر از عقل، میان [[بندگان]] خویش قسمت نکرده است»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، ج۱، ص۱۷ - ۱۹، کتاب العقل و الجهل.</ref>. یا در جایی میفرماید: {{متن حدیث|أَكْثِرُوا التَّفَكُّرِ}}؛ «زیاد بیندیشید»<ref>نهج الفصاحه، ترجمه: ابوالقاسم پاینده، ص۳۲۲ - ۴۳۶.</ref>. همچنین میفرماید: {{متن حدیث|لَا دِينَ لِمَنْ لَا عَقْلَ لَهُ}}؛ «کسی که [[خردمند]] نیست، [[دین]] ندارد»<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۷۴، ص۱۶۰.</ref>. |