علم الیقین معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
←چیستی علم الیقین و برخورداری امام از آن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==چیستی علم الیقین و برخورداری امام از آن== | ==چیستی علم الیقین و برخورداری امام از آن== | ||
*یقین عبارت است از علم صد در صدی که به هیچ وجه شک و تردیدی در آن راه نداشته باشد.<ref>ر.ک. شاکر، محمدتقی، منابع علم امامان در قرآن و روایات، ص 30</ref> علم الیقین عبارت است از علم به چیزی غایب از چشم و دل بر اساس دلایل عقلی و نظری، مانند علم به وجود آتش به واسطه دیدن دود.<ref>ر.ک. حسینی شاهرودی، سیدمرتضی، آشنایی با عرفان اسلامی، ص 46</ref> و عین الیقین عبارت است از دیدن آتش بدون واسطه و حق الیقین عبارت است از افتادن در آتش و سوختن در آن؛ یا مانند علم به مرگ که علم الیقین است، مشاهده مرگ و ملایکه آن، که عین الیقین و چشیدن مرگ که حق الیقین است.<ref>ر.ک. حسینی شاهرودی، سیدمرتضی، آشنایی با عرفان اسلامی، ص 46</ref> خداوند در قرآن کریم امامان(علیهم السلام) را به صبر و یقین توصیف می‌کند: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ»<ref>سورۀ سجده، آیۀ 24</ref> و از طرف دیگر رؤیت ملکوت آسمانها و زمین را مقدّمۀ حصول مقام یقین قرار می‌دهد: «وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ»<ref>سورۀ انعام، آیۀ 75</ref> لذا علم یقینی لازمه‌اش، کشف حجاب غیب، و برچیدن بساط اعتبار و کثرت، و دخول در عالم توحید و وحدت ذات حقّ است: «كَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيم<ref>سورۀ تکاثر، آیۀ 5 و 6</ref>»<ref>ر.ک. حسینی طهرانی، سیدمحمد حسین، امام شناسی، ص 2</ref> به تعبیری دیگر مقصود از رؤیت، مشاهدهٔ عاملان و کارگزان الهی در آسمانها و زمین و دیدن حقیقت زمین و آسمان و ساکنان پیدا و پنهان آن می‌باشد که بیانی دیگر از فهم و مشاهدهٔ رابطهٔ مخلوقات الهی و علل و اسباب آن و کارفرمایان تجلی حوادث می‌باشد و ثمرهٔ رؤیت ملکوت در آیهٔ قرآن یقین تعریف شده است.<ref>ر.ک. شاکر، محمدتقی، منابع علم امامان در قرآن و روایات، ص 30</ref> | *یقین عبارت است از علم صد در صدی که به هیچ وجه شک و تردیدی در آن راه نداشته باشد.<ref>ر.ک. شاکر، محمدتقی، منابع علم امامان در قرآن و روایات، ص 30</ref> علم الیقین عبارت است از علم به چیزی غایب از چشم و دل بر اساس دلایل عقلی و نظری، مانند علم به وجود آتش به واسطه دیدن دود.<ref>ر.ک. حسینی شاهرودی، سیدمرتضی، آشنایی با عرفان اسلامی، ص 46</ref> و عین الیقین عبارت است از دیدن آتش بدون واسطه و حق الیقین عبارت است از افتادن در آتش و سوختن در آن؛ یا مانند علم به مرگ که علم الیقین است، مشاهده مرگ و ملایکه آن، که عین الیقین و چشیدن مرگ که حق الیقین است.<ref>ر.ک. حسینی شاهرودی، سیدمرتضی، آشنایی با عرفان اسلامی، ص 46</ref> خداوند در قرآن کریم امامان(علیهم السلام) را به صبر و یقین توصیف می‌کند: «وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ»<ref>سورۀ سجده، آیۀ 24</ref> و از طرف دیگر رؤیت ملکوت آسمانها و زمین را مقدّمۀ حصول مقام یقین قرار می‌دهد: «وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ»<ref>سورۀ انعام، آیۀ 75</ref> لذا علم یقینی لازمه‌اش، کشف حجاب غیب، و برچیدن بساط اعتبار و کثرت، و دخول در عالم توحید و وحدت ذات حقّ است: «كَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيم<ref>سورۀ تکاثر، آیۀ 5 و 6</ref>»<ref>ر.ک. حسینی طهرانی، سیدمحمد حسین، امام شناسی، ص 2</ref> به تعبیری دیگر مقصود از رؤیت، مشاهدهٔ عاملان و کارگزان الهی در آسمانها و زمین و دیدن حقیقت زمین و آسمان و ساکنان پیدا و پنهان آن می‌باشد که بیانی دیگر از فهم و مشاهدهٔ رابطهٔ مخلوقات الهی و علل و اسباب آن و کارفرمایان تجلی حوادث می‌باشد و ثمرهٔ رؤیت ملکوت در آیهٔ قرآن یقین تعریف شده است.<ref>ر.ک. شاکر، محمدتقی، منابع علم امامان در قرآن و روایات، ص 30</ref> | ||
باید دانست علم لدنی که امامان(علیهم السلام) از آن برخوردار هستند، یقین تام می‌آورد که انسان نمی‌تواند چیز دیگری اراده کند و یکی از استلزاماتش عصمت است، علمی که به مرحله باور برسد، آدم را معصوم می‌کند.<ref>ر.ک. رستم نژاد، مهدی، سخنرانی با موضوع: یکی از استلزامات علم لدنی عصمت است، خبرگزاری ابنا</ref> بنابراین امام به آن معنایی که قرآن آنرا استعمال می‌کند، کسی است که حجاب از پیش رویش برداشته شده و با مشاهده ملکوت آسمانها و زمین به باطن امور آگاه است، یعنی به اذن خداوند از علم غیب آگاه می شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی انوار طاها</ref> | *باید دانست علم لدنی که امامان(علیهم السلام) از آن برخوردار هستند، یقین تام می‌آورد که انسان نمی‌تواند چیز دیگری اراده کند و یکی از استلزاماتش عصمت است، علمی که به مرحله باور برسد، آدم را معصوم می‌کند.<ref>ر.ک. رستم نژاد، مهدی، سخنرانی با موضوع: یکی از استلزامات علم لدنی عصمت است، خبرگزاری ابنا</ref> بنابراین امام به آن معنایی که قرآن آنرا استعمال می‌کند، کسی است که حجاب از پیش رویش برداشته شده و با مشاهده ملکوت آسمانها و زمین به باطن امور آگاه است، یعنی به اذن خداوند از علم غیب آگاه می شود.<ref>ر.ک. هاشمی، سیدعلی، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامۀ مجازی امامت و ولایت، مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی انوار طاها</ref> | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||