زیاد بن نضر حارثی: تفاوت میان نسخه‌ها

== آغاز [[نبرد صفین]] و دلاوری‌های زیاد ==

* طبق [[نقل]] [[ابن مزاحم]]، [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} که یک [[صد]] هزار نفر بودند در مقابل [[لشکر]] [[معاویه]] که یکصد و سی هزار نفر بودند پس از چند ماه که در [[صفین]] با [[سپاه معاویه]] در حال گفت وگو و [[مذاکره]] و رفت و آمد [[نمایندگان]] بودند سرانجام پس از پایان [[محرم]] سال ۳۷ [[هجری قمری]] و آغاز ماه صفر در برابر هم قرار گرفتند، و تا زمانی که [[لشکر]] [[معاویه]] آغاز به [[جنگ]] ننمود از طرف [[امام]] {{ع}} [[جنگی]] آغاز نشد<ref>وقعه صفین، ص۱۵۷ (در تاریخ طبری آمده که حضرت برای آنکه آغازگر جنگ نباشد، خطاب به سپاهیانش فرمودند: {{متن حدیث|لا تقاتلوا القوم حتی یبدؤوکم، فإنکم بحمدالله علی حجة و ترککم‌ایاهم حتی یبدؤوکم حجة أخری لکم علیهم}}.</ref>.

* خلاصه در این روز [[عمار یاسر]] و [[زیاد بن نضر]] موفق شدند تلفات زیادی بر پیکره [[سپاه]] [[دشمن]] وارد آورند و [[عمروعاص]] را از محل استقرار خود به عقب برانند. سپس [[زیاد بن نضر]] به پیشنهاد [[عمار یاسر]] یک تنه به میدان آمد و مبارز‌ طلبید (در آن زمان رسم بر این بود که اگر کسی تنها به میدان میآمد و [[مبارز]] می‌طلبید، فقط یک هماورد به مقابله او میرفت). [[معاویة بن عمرو عقیلی]] که [[برادر]] [[مادری]]<ref>مادر زیاد بن نضر و معاویة بن عمرو، «هند زبیدیه» نام داشت.</ref> [[زیاد بن نضر]] و در [[سپاه شام]] بود، به مصاف او آمد و پس از [[نبرد تن به تن]] هر دو سالم به اردوگاه خود بازگشتند<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۱۴ و شرح ابن ابی الحدید، ج۴، ص۳۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۸۷-۵۸۸.</ref>