معقل بن قیس ریاحی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'سواره نظام' به 'سوارهنظام'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سواره نظام' به 'سوارهنظام') |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
== ناکامی معقل بن قیس ریاحی در تعقیب [[سفیان عوف غامدی]] == | == ناکامی معقل بن قیس ریاحی در تعقیب [[سفیان عوف غامدی]] == | ||
پس از [[جنگ نهروان]] [[معاویه]] دانست [[قدرت]] مرکزی [[حکومت امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[ضعیف]] شده و کوفیها از [[حمایت]] آن [[حضرت]] کوتاهی میکنند، لذا دست به [[توطئه]] زد و هر روز گروهی غارتگر را به [[بلاد اسلامی]] میفرستاد و با همین [[انگیزه]]، [[سفیان]] بن عوف غامدی به همراه شش هزار | پس از [[جنگ نهروان]] [[معاویه]] دانست [[قدرت]] مرکزی [[حکومت امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[ضعیف]] شده و کوفیها از [[حمایت]] آن [[حضرت]] کوتاهی میکنند، لذا دست به [[توطئه]] زد و هر روز گروهی غارتگر را به [[بلاد اسلامی]] میفرستاد و با همین [[انگیزه]]، [[سفیان]] بن عوف غامدی به همراه شش هزار [[سوارهنظام]] را برای [[غارت]] شهر انبار اعزام کرد. و آن مردِ خونخوار [[شهر انبار]] وهیت را به [[غارت]] برد عدهای را کشت و جمعی از [[زنان]] را به [[اسارت]] گرفت تا [[مردم]] [[شهر]] [[دست]] از [[محبت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بردارند، چون این خبر به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} رسید بسیار متأثر و [[اندوهگین]] شد. همه [[مردم]] را به [[مسجد]] فراخواند و [[خطبه]] مفصلی ایراد کرد و [[ضرورت]] [[جنگیدن]] با [[معاویه]] و بازگشت [[مجدد]] به [[صفین]] را گوشزد نمود. | ||
در این میان [[بهترین]] [[فرد]] برای مقابله با [[سفیان بن عوف]]، معقل بن قیس ریاحی بود، لذا [[امیرمؤمنان]] {{ع}} به وی [[مأموریت]] داد که هر چه سریعتر برای [[سرکوب]] [[غارتگران]] [[معاویه]] و تعقیب [[سفیان]] به سرحدات [[کشور]] حرکت نماید. معقل بن قیس ریاحی نیز این [[مأموریت]] و این [[فرصت]] را مغتنم شمرد، و برای جلوگیری از غارتهای احتمالی [[سفیان]] به یک گشت گستردۀ نظامی[[دست]] زد و هنوز از انجام [[مأموریت]] که حراست از مرزهای [[عراق]] و تعقیب [[متجاوزان]] بود، بازنگشته بود که باخبر شد [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} توسط اشقیالأشقیاء [[عبدالرحمان بن ملجم]] مرادی ضربت خورده و به [[شهادت]] رسیده است، لذا با هزار [[حیف]] و [[افسردگی]] به [[کوفه]] بازگشت<ref>ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۸۵ - ۹۰؛ امالی طوسی، مجلس ۶، ص۱۷۳، ح۴۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۳۴-۱۳۳۵.</ref> | در این میان [[بهترین]] [[فرد]] برای مقابله با [[سفیان بن عوف]]، معقل بن قیس ریاحی بود، لذا [[امیرمؤمنان]] {{ع}} به وی [[مأموریت]] داد که هر چه سریعتر برای [[سرکوب]] [[غارتگران]] [[معاویه]] و تعقیب [[سفیان]] به سرحدات [[کشور]] حرکت نماید. معقل بن قیس ریاحی نیز این [[مأموریت]] و این [[فرصت]] را مغتنم شمرد، و برای جلوگیری از غارتهای احتمالی [[سفیان]] به یک گشت گستردۀ نظامی[[دست]] زد و هنوز از انجام [[مأموریت]] که حراست از مرزهای [[عراق]] و تعقیب [[متجاوزان]] بود، بازنگشته بود که باخبر شد [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} توسط اشقیالأشقیاء [[عبدالرحمان بن ملجم]] مرادی ضربت خورده و به [[شهادت]] رسیده است، لذا با هزار [[حیف]] و [[افسردگی]] به [[کوفه]] بازگشت<ref>ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۸۵ - ۹۰؛ امالی طوسی، مجلس ۶، ص۱۷۳، ح۴۵.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۳۴-۱۳۳۵.</ref> |