تیاب: تفاوت میان نسخه‌ها

در ضبط نام این مکان [[اختلاف]] شده است. علاوه بر تیأب،<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۰۱.</ref> از این مکان با الفاظی مانند تَیت،<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۴۸۴؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۵.</ref> تَیَب،<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۵.</ref> ثَیب<ref>بیهقی، دلائل النبوه، ج۳، ۱۶۶، مقریزی امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۴۸؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۴.</ref> و در برخی دیگر از [[مراجع]] با نام تَیأم<ref>مانند دائرة المعارف فارسی.</ref> نام برده شده است. اسامی مذکور در واقع، نام کوهی‌اند قرمز رنگ در [[مدینه]] که از [[شرق]] تا شمال این [[شهر]] کشیده شده‌اند. این [[کوه]] که امروزه «تِیام» نامیده می‌‌شود، به دره «الخَنَق» در بالای العاقول منتهی می‌‌شوند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۰۱.</ref> این کوه همان مکانی است که که در [[غزوه سویق]] از آن ذکری به میان آمده است.<ref>ابوسفیان بعد از بدر بواسطه نذری که کرده بود با دویست تن از یارانش به مدینه آمد و تا کوه تیت پیش رفت. آنان در العُرَیض - در بین مدینه و تیاب مورد بحث که امروزه در جاده شرقی مدینه قرار دارد و به «طریق الفرعی» نامیده می‌‌شود - نخلستانی را به آتش کشیدند و دو تن از انصار را کشتند. رسول خدا{{صل}} در پی شان رفتند اما آنان را نیافتند؛ پس به مدینه برگشتند. ر. ک. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۴۸۴.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۶۶.</ref>