پرش به محتوا

آثار نفاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۲۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جست و جوی' به 'جستجوی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آثار نفاق در قرآن]] - [[آثار نفاق در حدیث]] - [[آثار نفاق در نهج البلاغه]] - [[آثار نفاق در معارف دعا و زیارات]] - [[آثار نفاق در کلام اسلامی]] - [[آثار نفاق در اخلاق اسلامی]]| پرسش مرتبط  = آثار نفاق (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = نفاق | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[آثار نفاق در کلام اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}


== [[پیامدهای نفاق]] ==
== پیامدهای نفاق ==
* [[نفاق]] از [[بیماری‌های باطنی]] و [[صفات ناپسند]] است که آثار زیانباری دارد. از آن جمله است:
[[نفاق]] از [[بیماری‌های باطنی]] و [[صفات ناپسند]] است که آثار زیانباری دارد. از آن جمله است:
# '''[[تباهی ایمان]]:''' [[نفاق]] [[ایمان]] را می‌خورد و ریشه‌هایش را می‌‌خشکاند؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[نفاق]]، [[ایمان]] را تباه می‌کند"<ref>غرر الحکم‌، ۱/ ۱۹۲.</ref>.
# '''تباهی [[ایمان]]:''' [[نفاق]] [[ایمان]] را می‌خورد و ریشه‌هایش را می‌‌خشکاند؛ چنان که [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[نفاق]]، [[ایمان]] را تباه می‌کند"<ref>غرر الحکم‌، ج۱، ص۱۹۲.</ref>.
# '''[[بی‌نصیب ماندن از حکمت]]:''' [[نفاق]] مانع [[نزول]] [[حکمت]] بر [[قلب]] [[آدمی]] می‌گردد. [[حکمت]] از [[نعمت‌های ویژه الهی]] است که [[خداوند]] آن را "خیر کثیر" خوانده است<ref>{{متن قرآن|يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ }}؛ سوره بقره، آیه ۲۶۹.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[حکمت]] بر [[قلب]] [[منافق]] نمی‌نشیند مگر آنکه زود بر می‌خیزد". همچنین می‌فرماید: "[[حکمت]]، در جستجوی [[جایگاه]] خویش، در سینه [[منافق]] بالا و پایین می‌رود تا سرانجام، بر زبان او بنشیند و بیرون رود و [[مؤمن]] آن را بشنود و برباید که به [[حکمت]] سزاوارتر است"<ref>امالی‌، طوسی/ ۶۲۵.</ref>.
# '''بی‌نصیب ماندن از [[حکمت]]:''' [[نفاق]] مانع [[نزول]] [[حکمت]] بر [[قلب]] [[آدمی]] می‌گردد. [[حکمت]] از [[نعمت‌های ویژه الهی]] است که [[خداوند]] آن را "خیر کثیر" خوانده است<ref>{{متن قرآن|يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}؛ سوره بقره، آیه ۲۶۹.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[حکمت]] بر [[قلب]] [[منافق]] نمی‌نشیند مگر آنکه زود بر می‌خیزد". همچنین می‌فرماید: "[[حکمت]]، در جستجوی [[جایگاه]] خویش، در سینه [[منافق]] بالا و پایین می‌رود تا سرانجام، بر زبان او بنشیند و بیرون رود و [[مؤمن]] آن را بشنود و برباید که به [[حکمت]] سزاوارتر است"<ref>امالی‌، طوسی، ص۶۲۵.</ref>.
# '''[[بی‌آبرویی در قیامت]]:''' در [[قیامت]] چهره‌های [[منافق]] آشکار می‌گردد و آبروی او را می‌ریزد. منافقِ چند چهره در آن روزِ "آشکاری نهان‌ها" با زبان‌های شعله‌ور به زبانه‌های [[آتش]] به صحنه [[محشر]] در می‌آید و آن گاه ندا سر می‌دهند: "این همان است که در [[دنیا]] دو روی و دو زبان داشته است"<ref>غرر الحکم‌، ۲/ ۳۰۴.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} به [[پیروان]] خویش هشدار می‌دهد و می‌فرماید: "از [[نفاق]] بر حذر باشید که هر کس دو روی دارد، پیش [[خدا]] آبرو ندارد"<ref>غرر الحکم‌، ۵/ ۲۳۵.</ref>.
# '''بی‌آبرویی در [[قیامت]]:''' در [[قیامت]] چهره‌های [[منافق]] آشکار می‌گردد و آبروی او را می‌ریزد. منافقِ چند چهره در آن روزِ "آشکاری نهان‌ها" با زبان‌های شعله‌ور به زبانه‌های [[آتش]] به صحنه [[محشر]] در می‌آید و آن گاه ندا سر می‌دهند: "این همان است که در [[دنیا]] دو روی و دو زبان داشته است"<ref>غرر الحکم‌، ج۲، ص۳۰۴.</ref>. [[امام علی]] {{ع}} به [[پیروان]] خویش هشدار می‌دهد و می‌فرماید: "از [[نفاق]] بر حذر باشید که هر کس دو روی دارد، پیش [[خدا]] آبرو ندارد"<ref>غرر الحکم‌، ج۵، ص۲۳۵.</ref>.
# '''[[بی‌اعتمادی مردمان]]:''' از [[آسیب‌های اجتماعی]] [[نفاق]] آن است که [[مردم]] به هر کس دو زبان و دو روی دارد، [[اعتماد]] نمی‌کنند و به او [[دل]] نمی‌سپارند: "آن که نفاقش بیش‌تر است، وفاقش معلوم نگردد"<ref>غرر الحکم‌، ۵/ ۲۳۵.</ref>.
# '''بی‌اعتمادی مردمان:''' از [[آسیب‌های اجتماعی]] [[نفاق]] آن است که [[مردم]] به هر کس دو زبان و دو روی دارد، [[اعتماد]] نمی‌کنند و به او [[دل]] نمی‌سپارند: "آن که نفاقش بیش‌تر است، وفاقش معلوم نگردد"<ref>غرر الحکم‌، ج۵، ص۲۳۵.</ref>.
# '''[[زشت خویی]]:''' [[نفاق]] [[خُلق و خوی]] [[آدمی]] را [[زشت]] می‌کند و [[فضیلت‌های اخلاقی]] او را از میان می‌برد. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[نفاق]]، زشت‌ترین [[خصلت اخلاقی]] است"<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۳۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 37-38.</ref>.
# '''زشت خویی:''' [[نفاق]] [[خُلق و خوی]] [[آدمی]] را [[زشت]] می‌کند و [[فضیلت‌های اخلاقی]] او را از میان می‌برد. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[نفاق]]، زشت‌ترین [[خصلت اخلاقی]] است"<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۳۸.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۳۷-۳۸.</ref>


== [[نشانه‌های نفاق]] ==
== نشانه‌های نفاق ==
* در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که [[نفاق]] چهار نشانه دارد: [[سنگ دلی]]، [[چشم خشکی]]، [[پای فشاری بر گناه]] و [[آزمندی]] در [[دنیا]]<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۳۹.</ref>. نیز همان [[امام]] {{ع}} می‌فرماید: "سه چیز نشانه [[منافق]] است: زبان و درونش با هم مخالف‌اند و [[قلب]] و عملش همراه نیستند و ظاهر و باطنش دگرگون‌اند"<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۴۰.</ref>. و [[پیامبر اسلام]] {{صل}} سه نشانه برای [[نفاق]] بر می‌شمارد:[[دروغ]] در سخن گفتن، [[وعده]] را شکستن و در [[امانت]] [[خیانت]] ورزیدن<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۳۹.</ref>. همچنین در جایی دیگر چند نشانه دیگر را نیز بر می‌شمارد: [[لعنت]] فرستادن به جای [[سلام]] گفتن، [[پرخوری]] و [[شکم‌بارگی]]، [[غنائم]] را ربودن، از مساجد گریختن، [[نماز]] را به تأخیر انداختن، خویشتن را از دیگران‌ [[برتر]] دیدن، شبانگاهان مانند چوب خشک افتادن و روز را به جر و بحث گذراندن<ref>میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۴۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 38-39.</ref>.
در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که [[نفاق]] چهار نشانه دارد: [[سنگ دلی]]، [[چشم خشکی]]، [[پای فشاری بر گناه]] و [[آزمندی]] در [[دنیا]]<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۳۹.</ref>. نیز همان [[امام]] {{ع}} می‌فرماید: "سه چیز نشانه [[منافق]] است: زبان و درونش با هم مخالف‌اند و [[قلب]] و عملش همراه نیستند و ظاهر و باطنش دگرگون‌اند"<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۴۰.</ref> و [[پیامبر اسلام]] {{صل}} سه نشانه برای [[نفاق]] بر می‌شمارد:[[دروغ]] در سخن گفتن، [[وعده]] را شکستن و در [[امانت]] [[خیانت]] ورزیدن<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۳۹.</ref>. همچنین در جایی دیگر چند نشانه دیگر را نیز بر می‌شمارد: [[لعنت]] فرستادن به جای [[سلام]] گفتن، [[پرخوری]] و [[شکم‌بارگی]]، [[غنائم]] را ربودن، از مساجد گریختن، [[نماز]] را به تأخیر انداختن، خویشتن را از دیگران‌ [[برتر]] دیدن، شبانگاهان مانند چوب خشک افتادن و روز را به جر و بحث گذراندن<ref>میزان الحکمة، ج۴، ص۳۳۴۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۳۸-۳۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۱۰۹٬۹۰۳

ویرایش