عدالت اجتماعی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''[[رشد]] و توسعه نامتوازن''': در دوران [[سازندگی]] و [[رشد]] و توسعه [[کشور]] به جهت اینکه [[پول]] در [[جامعه]] زیاد است و امکانات [[نظام]] برای توسعه [[کشور]] [[بسیج]] می‌شود، بی‌ملاحظه‌ها، بی [[قانون]] ترها، بی‌خداها، کسانی که دلشان به هزاران شهیدی که در [[راه]] برپایی این [[نظام]] [[مقدس]] ریخته شده است، نمی‌تپد در چنین شرایطی [[سوء]] استفاده می‌کنند. اما کسانی که بار [[نظام اسلامی]] بر دوش آنهاست، سرشان بی کلاه می‌ماند؛ یعنی [[اکثریت]] [[کشور]]، که طبقه [[مستضعفین]]، پابرهنه‌ها، کسانی که بار تورم بر روی دوش آنهاست و گرانی‌ها بر آنها فشار می‌آورد؛ یعنی طبقه کارمند، کارگر، کسبه [[ضعیف]]، [[قضات]] پاکدامن، فشارها روی اینهاست؛ اینها عقب می‌مانند. این خلاف [[عدالت]] است و در چنین شرایطی اگر نسبت به امور، [[نظارت]] [[قاطع]] و دقیقی [[اعمال]] نشود، [[عدالت]] محقق نخواهد شد و [[رشد]] و توسعه در راستای [[ظلم]] به [[آحاد]] [[جامعه]] خواهد شد<ref>حضرت آیت الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار مسئولان دستگاه قضایی کشور و خانواده‌های شهدای هفتم تیر ۷/۴/۱۳۷۷.</ref>.

# '''فقدان [[معنویت]]''': [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، گسترش فسادهای [[اخلاقی]] و اعتیاد و بی بندوباری و ویرانی بنیان [[خانواده]] و نیز [[رشد]] [[استثمار]] و افزایش فاصله میان ملت‌های [[فقیر]] و [[غنی]] و دوری روزافزون از [[عدالت اجتماعی]] و بیاعتنایی به [[کرامت انسان]] و تولید سلاح‌های مرگبار و افزایش کشتارهای دسته جمعی را نتیجه حذف [[معنویت]] و [[ارزش‌های الهی]] [[انسانی]] در [[زندگی]] [[جوامع بشری]] می‌دانند که توسط قدرت‌های [[مستکبر]] در عصر معاصر بر این [[جوامع]] [[تحمیل]] شده است. ایشان معتقدند اگر [[عدالت]] از [[معنویت]] جدا شود و [[معنویت]] همراه [[عدالت]] نباشد عدالتی که همراه با [[معنویت]] و توجه به آفاق [[معنوی]] عالم وجود و کائنات نباشد، به ریاکاری و [[دروغ]] و [[انحراف]] و [[ظاهرسازی]] و تصنع تبدیل خواهد شد مثل نظام‌های [[کمونیستی]] که شعارشان [[عدالت]] بود اما در عمل بین [[شعار]] و واقعیت بیرونی شکاف عمیقی وجود داشت. کسانی که [[علم]] [[مبارزه]] با بی‌عدالتی را برداشته‌اند، باید برای [[خدا]] و [[اجر]] [[الهی]] دنبال [[عدالت]] باشند؛ در این صورت می‌توان با [[دشمنان]] [[عدالت]] مواجهه و مقابله کرد. البته [[معنویت]] هم بدون [[گرایش]] به [[عدالت]]، یک‌بعدی است. بعضی‌ها [[اهل]] معنایند، اما هیچ نگاهی به [[عدالت]] ندارند؛ این نمی‌شود. [[اسلام]]، [[معنویت]] بدون نگاه به مسائل [[اجتماعی]] و [[سرنوشت انسان‌ها]] ندارد؛ {{متن حدیث|مَنْ أَصْبَحَ وَ لَمْ يَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ}}<ref>اصول کافی، ج۲، ص۱۶۳، کتاب الایمان و الکفر، باب الاهتمام بامور المسلمین، ح۱.</ref>. [[آدم]] معنوی‌ای که با [[ظلم]] می‌سازد، با [[طاغوت]] می‌سازد، با [[نظام]] ظالمانه و [[سلطه]] می‌سازد، این چطور معنویتی است؟ بنابراین [[معنویت]] و [[عدالت]] در هم تنیده است<ref>حضرت آیت الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار اعضای هیات دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>.

# '''اغراض شخصی و [[هوی و هوس]]''': [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، افتادن [[حاکمیت]] [[جامعه اسلامی]] در دست افراد غیر مهذب را از آسیب‌های مهم [[عدالت]] می‌دانند که باعث می‌شود [[عدالت]] دستخوش [[هوی و هوس]] شود. بنابراین شخص یا دستگاهی که [[اداره امور]] [[مردم]] را به عهده می‌گیرد، باید [[مظهر]] [[قدرت]] و [[عدالت]] و [[رحمت]] و [[حکمت الهی]] باشد. این خصوصیت، فارق بین [[جامعه اسلامی]] و همه [[جوامع]] دیگری است که به شکل‌های دیگر اداره می‌شوند. جهالت‌ها، [[شهوات]] [[نفسانی]]، [[هوی و هوس]] و سلایق شخصیِ متکی به نفع و سود شخصی یا گروهی، این [[حق]] را ندارند که [[زندگی]] و مسیر امور [[مردم]] را دستخوش خود قرار بدهند. لذا در [[جامعه]] و [[نظام اسلامی]]، [[عدالت]] و [[علم و دین]] و [[رحمت]] باید [[حاکم]] باشد؛ [[خودخواهی]] نباید [[حاکم]] بشود، [[هوی و هوس]] - از هر کس و در [[رفتار]] و گفتار هر شخص و شخصیتی - نباید [[حکومت]] کند<ref>حضرت آیت الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، به مناسبت عید سعید غدیر، ۲۰/۴/۱۳۶۹.</ref>.

# '''اغراض [[سیاسی]]''': چنانچه در [[فهم]] چیستی [[عدالت]]، تشخیص مصادیق و [[تصمیم‌گیری]] و قانونگذاری و [[اجرای عدالت]]، اغراض شخصی و [[هوی و هوس]] و [[جهل و نادانی]] [[حاکم]] شود، [[عدالت]] آسیب می‌بیند؛ اما اگر اغراض [[سیاسی]] در میان باشد آسیب وارده به [[عدالت]] به مراتب بیشتر می‌شود. لذا ایشان در باب کسانی که درباره مفاهیم [[دینی]] مثل [[عدالت]] اظهار نظر می‌کنند و مفاهیم عالی و ارزشی [[اسلام]] را بر اساس [[تمایلات]] و اغراض [[سیاسی]] [[تبیین]] می‌کنند، خطری مهم برای تحقق [[عدالت]] می‌دانند و می‌فرمایند اگر شائبه اغراض [[سیاسی]] و جناحی و سودجویانه و اغراض خائنانه در [[تبیین]] مفاهیم ارزشی باشد بسیار حادثه و پدیده [[زشتی]] است که که متأسفانه در [[جامعه]] ما وجود دارد<ref>حضرت آیت الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار اعضای هیأت دولت، ۸/۶/۱۳۸۴.</ref>.