اسحاق بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[راوی امام رضا]] {{ع}}. [[اسحاق بن جعفر صادق هاشمی علوی مدنی]]<ref>تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۱۶؛ نقد الرجال، ج۱، ص۱۹۲.</ref>، [[محدث]] امامی<ref>الفائق فی رواة و أصحاب الإمام الصادق {{ع}}، ج۱، ص۱۳۶.</ref>، مکنی به ابومحمد و ملقب به مؤتمن است که گاه وی را به [[حزین]] نیز متصف کرده‌اند،؛ چراکه گفته‌اند هیچ گاه کسی او را خندان ندیده است<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۵۶- ۵۵۷؛ لسان المیزان، ج۱، ص۳۵۹.</ref>.

اسحاق به دلیل [[خویشاوندی]] با [[امام رضا]] {{ع}} در برخی مناسبت‌ها همراه امام رضا {{ع}} بود و مطالبی را نیز در [[دفاع]] از [[حضرت]] بیان می‌داشت. بعد از [[شهادت امام کاظم]] {{ع}} و تشکیک [[عباس]]، [[برادر امام رضا]] {{ع}}، مبنی بر عدم قبول [[کفالت]] امام رضا {{ع}} بر تمامی امور، [[برادران]]، امام رضا {{ع}} را به [[دادگاه]] [[قاضی]] ابوعمران طلحی بردند. در آن جلسه، اسحاق، عباس را به دلیل سخنان نامناسب درباره امام رضا {{ع}} [[سرزنش]] و [[عتاب]] کرد. بعد از گشوده شدن مهر وصیت‌نامه [[امام کاظم]] {{ع}}، امام، اسحاق بن جعفر {{ع}} را از جمله [[شاهدان]] بر [[عقائد]] حقه خویش و نیز شاهدی بر [[وصایت]] امام رضا {{ع}} قرار داده بود<ref>الکافی، ج۱، ص۳۱۷-۳۱۹؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۱، ص۴۲-۴۴؛ الفوائد الرجالیة، ج۱، ص۴۱۶-۴۲۱.</ref>. این شواهد نشان از [[مقبولیت]] و موجه بودن اسحاق در نزد امام کاظم {{ع}} و امام رضا {{ع}} دارد.