پرش به محتوا

محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعفر محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی]] از [[سعد بن عبدالله]]، [[محمد بن عبدالجبار]] و [[محمد بن علی ماجیلویه]] [[حدیث]] آموخت.<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۴۶.</ref> [[شیخ طوسی]] او را در ردیف کسانی آورده که از [[ائمه]] روایتی ندارند.<ref>رجال الطوسی،ص ۴۹۳.</ref> برخی از [[علمای رجال شیعه]] همانند [[نجاشی]] او را محدثی [[ثقه]] دانسته‌اند، در حالی که بیشتر [[علمای شیعه]] ابوجعفر را محدثی [[ضعیف]] دانسته و گفته‌اند که او هیچ اهمیتی به ناقل [[احادیث]] نمی‌داده و حتی توجه به [[صحت]] و سقم احادیث نیز نداشته است، بنابراین او شخصاً فردی موجه و [[موثق]] بوده، اما احادیث وی مورد [[اطمینان]] نیست.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۲.</ref>


== مقدمه ==
[[محمد بن جعفر رزّاز ]]، [[ابن بطه]]، [[احمد بن ادریس]] و دیگران از او حدیث شنیده‌اند.<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۴۶.</ref> وی دارای آثاری چون الملاحم، الطب، [[مقتل الحسین]]، الامامه، المزار و نوادر الحکمه بوده است. کتاب النوادر او بسیار بزرگ و نیکوست. [[اهل قم]] آن کتاب را «دبّه [[شبیب]]» می‌‌خوانده‌اند، چون در [[شهر قم]] شبیب مردی سیر فروش و دارای دبّه‌ای بود که هر کس، هرگونه روغنی می‌‌خواسته از آن دبّه که خانه‌های متعددی داشته، برمی‌داشته است و این کتاب نوادر نیز مشتمل بر فواید گوناگون و جامع [[علوم]] و [[فنون]] بوده که همه طالبان [[علم]] از آن [[مستفیض]] و بهره‌مند می‌‌شدند، بدین جهت به دبّه شبیب نام گرفته بود.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۴۲.</ref>
[[ابو جعفر محمد بن احمد بن یحیی بن عمران بن عبدالله سعد بن مالک اشعری قمی]] [[شیعه]]: [[ثقه]] ولی روایت‌کننده از [[راویان]] [[ضعیف]] و اعتمادکننده به [[روایات]] مرسل (بی‌سند)<ref>رجال النجاشی، ص۳۴۸، رقم ۹۳۹.</ref>، جلیل‌القدر، دارای تألیفات (۲۲ کتاب)<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۴۴، رقم ۶۱۲.</ref>، و تألیف‌ کننده کتاب [[ما نزل من القرآن فی الحسین بن علی (کتاب)|ما نزل من القرآن فی الحسین بن علی]] {{عم}}<ref>ابن ندیم، الفهرست، ص۲۷۷؛ بغدادی، هدیة العارفین، ج۶، ص۲۰؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۸.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۴۴۷.</ref>
 
کتاب نوادر الحکمه خود شامل کتاب‌های التوحید، الوضوء، الصلاة، الزکاة، الصوم، الحج، النکاح، الطلاق، الانبیاء، [[مناقب]] الرجال، فضل العرب، الوصایا، الصدقه، السکنی، الاوقات، [[الفرائض]]، الایمان، النذور، العتق، التدبیر، المکاتب، الحدود و الدیات، الشهادات، القضایا و الاحکام بوده است.<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۴۴.</ref> این [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعه]] در حدود ۲۸۰هـ از [[دنیا]] رفت.<ref>معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۶۶۰ - ۶۶۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۲: خط ۱۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش