نضر بن شمیل مازنی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوالحسن نضر بن شمیل بن خرشه مازنی تمیمی بصری مروزی]] در حدود ۱۲۲هـ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۳۲۹.</ref> در سال ۱۲۸هـ همراه پدرش به [[بصره]] رفت<ref>الثقات ۹/۲۱۲.</ref> و در آنجا [[رشد]] و پرورش یافت و مدت طولانی را در [[بادیه]] اقامت گزید.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۸.</ref> ابوالحسن از [[هشام بن عروه]]، [[عثمان بن غیاث]] و [[بهز بن حکم]] [[روایت]] کرد و افرادی چون [[یحیی بن معین]]، [[اسحاق بن راهویه]] و [[محمود بن غیلان]] از او روایت نمودند. رجال‌نویسان [[اهل سنت]] وی را [[فصیح‌ترین]] [[مردم]]، عالم به [[ادبیات]] و حوادث و جنگ‌های گذشتگان و همچنین [[امام]] در عربیت و [[حدیث]] دانسته‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۳۲۹.</ref> نضر بن شمیل پس از مدتی به خاطر [[سختی]] در [[معیشت]] و [[زندگی]]، بصره را به قصد مرو ترک کرد و حدود سه هزار نفر از [[محدثان]] و [[فقها]] و ادبای بصره وی را مشایعت نمودند. او در مرو به دربار [[مأمون عباسی]] رفت و مورد [[اکرام]] و [[احترام]] بسیار قرار گرفت و مدتی نیز [[قضاوت]] مرو را بر عهده گرفت.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۸.</ref> وی سرانجام به سال ۲۰۳هـ و قبل از خروج [[مأمون]] از [[خراسان]]، در آنجا [[وفات]] یافت.<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۷۳.</ref> آثار او عبارت‌اند از: خلق العرش<ref>بغیة الوعاة ۲/۳۱۶.</ref>، المعانی الانواء، غریب الحدیث، السلاح، المدخل الی کتاب العین، المصادر خلق الفرس، الجیم، الشمس و القمر و الصّفات که کتاب بزرگی است و شامل [[صفات]] [[انسان]]، کوه‌ها، [[خانه‌ها]]، شتران، پرندگان، [[ستارگان]]، مزارع و بسیاری از چیزهای دیگر می‌‌باشد<ref>الفهرست (الندیم) ۵۷.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۰۳.</ref>