پرش به محتوا

جهان‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۰۰: خط ۱۰۰:
گفته شد که از ارکان [[جهان‌شناسی]] [[توحیدی]] باور به عالم آخرت است. این [[اعتقاد]] و [[بینش]] در هر یک از نظام‌های اجتماعی، کارکردهای فراوانی دارد:
گفته شد که از ارکان [[جهان‌شناسی]] [[توحیدی]] باور به عالم آخرت است. این [[اعتقاد]] و [[بینش]] در هر یک از نظام‌های اجتماعی، کارکردهای فراوانی دارد:


===== ترجیح [[رستگاری]] [[اخروی]] بر [[سود]] [[دنیوی]] =====
===== ترجیح [[رستگاری]] [[اخروی]] بر سود [[دنیوی]] =====
آنکه [[معتقد]] به [[جهان‌بینی توحیدی]] است، اگر در موردی سود دنیوی - چه سود [[مالی]]، چه سود [[قدرت]] و [[مقام]] و [[محبوبیت]] و... - در جهت هدف‌های اخروی قرار نگرفت و ارتکاب گناهی را به دنبال داشت، جنبه اخروی را ترجیح می‌دهد و از سود دنیوی صرف‌نظر می‌کند و آن [[گناه]] را مرتکب نمی‌شود؛ لذا از [[وظایف عملی]] افراد و [[حکومت اسلامی]]، بر اساس نوع نگاه توحیدی به [[جهان]]، این است که [[آخرت]] را بر [[دنیا]] ترجیح دهند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۲/۹/۱۳۷۹.</ref>. بنابر این؛ در [[نظام اقتصادی]]، سیاسی، [[عبادی]]، [[تربیتی]] و [[مدیریتی]]، این اصل می‌تواند مورد لحاظ قرار گیرد و می‌توان [[شاهد]] [[برکات]] آن بود؛ مثلاً اگر در طراحی نظام اقتصادی این اصل دیده شود، افزایش درآمد سرانه به افزایش [[مصرف]] نخواهد انجامید<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهان‌شناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهان‌شناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱]]، ص۲۷۶.</ref>.
آنکه [[معتقد]] به [[جهان‌بینی توحیدی]] است، اگر در موردی سود دنیوی - چه سود [[مالی]]، چه سود [[قدرت]] و [[مقام]] و [[محبوبیت]] و... - در جهت هدف‌های اخروی قرار نگرفت و ارتکاب گناهی را به دنبال داشت، جنبه اخروی را ترجیح می‌دهد و از سود دنیوی صرف‌نظر می‌کند و آن [[گناه]] را مرتکب نمی‌شود؛ لذا از [[وظایف عملی]] افراد و [[حکومت اسلامی]]، بر اساس نوع نگاه توحیدی به [[جهان]]، این است که [[آخرت]] را بر [[دنیا]] ترجیح دهند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۲/۹/۱۳۷۹.</ref>. بنابر این؛ در [[نظام اقتصادی]]، سیاسی، [[عبادی]]، [[تربیتی]] و [[مدیریتی]]، این اصل می‌تواند مورد لحاظ قرار گیرد و می‌توان [[شاهد]] [[برکات]] آن بود؛ مثلاً اگر در طراحی نظام اقتصادی این اصل دیده شود، افزایش درآمد سرانه به افزایش [[مصرف]] نخواهد انجامید<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهان‌شناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهان‌شناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱]]، ص۲۷۶.</ref>.


۱۱۲٬۸۱۲

ویرایش