پرش به محتوا

تمدن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تمدن | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = تمدن در قرآن - تمدن در حدیث - تمدن در معارف و سیره نبوی - تمدن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی | پرسش مرتبط = }} ==انواع تمدن== تمدن در نگرش مقام معظم رهبری به انواع و دسته‌های...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۵۶: خط ۵۶:
بلایی که امروزه گریبان‌گیر عالم شده و [[مردم]] [[دنیا]] نمی‌دانند چگونه از آن [[رهایی]] پیدا کنند چیزی است که می‌توان نام «[[استبداد]] بین‌المللی» و «[[دیکتاتوری]] [[جهانی]]» به آن گذاشت. این اسم، برای آنچه که امروز بر [[ملت‌ها]] می‌گذرد، اسم مناسبی است. استبداد بین‌المللی مرتبه اعلای [[استکبار]] بین‌المللی و جهانی است. [[استکبار جهانی]] معنایش این است که دولت‌ها و قدرت‌هایی در دنیا هستند که نسبت به ملت‌های دیگر با برخورد استکباری مواجه می‌شوند، [[ثروت]] آنها را می‌برند، در حکومت‌های آنها به دخالت می‌پردازند و در سیاست‌های آنها [[اعمال]] نظر می‌کنند، این استکبار بین‌المللی است. امروز چیزی که به استبداد بین‌المللی اضافه شده، عبارت از این است که قدرت‌های [[مستکبر]] جهانی و در رأس آنها ایالات متحده آمریکا، برای ملت‌های دیگر [[حق]] حرف زدن و اظهار نظر کردن هم قائل نیستند. هر کاری که برای [[سیاست]] خودشان مفید و لازم بدانند ولو به ضرر ملتی یا ملت‌هایی باشد، انجام می‌دهند. قدرت‌های مستکبر جهانی، وسایل و ابزاری هم دارند. رادیوها، خبرگزاری‌ها، وسایل سریع‌السّیر انتقال خبر و تحلیل، دستگاه‌های [[استعماری]]، تحلیلگران [[سیاسی]] و سلاح‌های کشنده و مرگبار، همه در [[اختیار]] آنهاست. خود را محق جلوه می‌دهند و سعی می‌کنند هرکس را که مخالف با آنهاست، با فشار سیاسی یا نظامی و [[اقتصادی]] از میدان خارج کنند تا آب از آب تکان نخورد<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با دانش آموزان دانشجویان معلمان و پرستاران، به مناسبت روز ۱۳ آبان، ۱۳/۸/۱۳۷۱.</ref>.
بلایی که امروزه گریبان‌گیر عالم شده و [[مردم]] [[دنیا]] نمی‌دانند چگونه از آن [[رهایی]] پیدا کنند چیزی است که می‌توان نام «[[استبداد]] بین‌المللی» و «[[دیکتاتوری]] [[جهانی]]» به آن گذاشت. این اسم، برای آنچه که امروز بر [[ملت‌ها]] می‌گذرد، اسم مناسبی است. استبداد بین‌المللی مرتبه اعلای [[استکبار]] بین‌المللی و جهانی است. [[استکبار جهانی]] معنایش این است که دولت‌ها و قدرت‌هایی در دنیا هستند که نسبت به ملت‌های دیگر با برخورد استکباری مواجه می‌شوند، [[ثروت]] آنها را می‌برند، در حکومت‌های آنها به دخالت می‌پردازند و در سیاست‌های آنها [[اعمال]] نظر می‌کنند، این استکبار بین‌المللی است. امروز چیزی که به استبداد بین‌المللی اضافه شده، عبارت از این است که قدرت‌های [[مستکبر]] جهانی و در رأس آنها ایالات متحده آمریکا، برای ملت‌های دیگر [[حق]] حرف زدن و اظهار نظر کردن هم قائل نیستند. هر کاری که برای [[سیاست]] خودشان مفید و لازم بدانند ولو به ضرر ملتی یا ملت‌هایی باشد، انجام می‌دهند. قدرت‌های مستکبر جهانی، وسایل و ابزاری هم دارند. رادیوها، خبرگزاری‌ها، وسایل سریع‌السّیر انتقال خبر و تحلیل، دستگاه‌های [[استعماری]]، تحلیلگران [[سیاسی]] و سلاح‌های کشنده و مرگبار، همه در [[اختیار]] آنهاست. خود را محق جلوه می‌دهند و سعی می‌کنند هرکس را که مخالف با آنهاست، با فشار سیاسی یا نظامی و [[اقتصادی]] از میدان خارج کنند تا آب از آب تکان نخورد<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با دانش آموزان دانشجویان معلمان و پرستاران، به مناسبت روز ۱۳ آبان، ۱۳/۸/۱۳۷۱.</ref>.


در دوران [[تسلط]] [[استعمار]] در عمق [[جان]] [[مردم]]، این [[فکر]] را به وجود آوردند که [[ایرانی]] باید [[علم]] و [[تجربه]] را و حتی [[تولید]] و [[مصرف]] را از دیگران بیاموزد؛ نخواستند به ما یاد بدهند که دانسته‌های دیگران را چگونه هوشمندانه یاد بگیریم و خودمان آنها را به کار بیندازیم؛ ما باید دانسته‌های دیگران را بیاموزیم؛ به ما فهماندند که دیگران به دلیل [[دانا]] بودن، باید همه کارهای ما را متکفل و [[متعهد]] بشوند؛ آنها باید انجام بدهند و ما باید نوکر آنها باشیم! تقریباً در این صد سال اخیر که تا قبل از [[انقلاب]]، دوران تسلط سیاست‌های [[استعماری]] بود به [[ملت ایران]] این‌طور تفهیم شده بود. قبل از آن هم این نبود، لیکن آن [[استبداد]] و [[فساد]] [[حکومت‌ها]] که بر [[کشور]] [[حاکم]] بود؛ در دوران قاجاریه، تسلط آن افراد بی‌مسئولیت و بی‌فکر و حقیر که [[عظمت]] این [[ملت]] را اصلاً [[درک]] نمی‌کردند، تا بخواهند برای [[ترویج]] آن کاری بکنند این [[تفکر]] را به وجود آورد. بنابراین آنها هم به نوبه خودشان فساد کردند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با اعضای گروه ادب و هنر صدای جمهوری اسلامی ایران، ۵/۱۲/۱۳۷۰.</ref>. استعمار ده‌ها سال متمادی شاید در بعضی جاها قرن‌ها تلاش کرد تا آثار [[فرهنگ]] ایرانی را که در خیلی از نقاط [[دنیا]] وجود داشت، بزداید و یکی دو، [[قرن]] تلاش استعمار این بود که ایرانی را از صحنه فعالیت همه‌جانبه جهانی خارج کند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با فرماندهان «بسیج» سراسر کشور، ۲۷/۸/۱۳۷۱.</ref>! مثلاً در [[هند]] این معنا کاملاً واضح است. آن وقتی که کمپانی [[انگلیسی]] هند شرقی وارد هند شد، یکی از اولین تلاش‌هایش این بود که [[زبان فارسی]] را کنار بزند. ابتدا زبان [[اردو]] را رسمی کردند، برای اینکه زبان فارسی را کنار بگذارند؛ بعد خودِ زبان اردو را هم کنار زدند و زبان [[انگلیسی]] را زبان رسمی کردند! از اوایل [[قرن]] نوزدهم این کار شروع شده و تا امروز هم ادامه دارد. اگر شما امروز به [[هند]] تشریف ببرید و با مردمِ غیر طبقات پایین انگلیسی حرف بزنید، همه به زبان انگلیسی مسلط هستند؛ چون زبانشان است. [[زبان]] رسمی، زبان دولتی و زبان [[اداری]]، زبان انگلیسی است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با اعضای «گروه ادب و هنر» صدای جمهوری اسلامی ایران، ۵/۱۲/۱۳۷۰.</ref>.
در دوران [[تسلط]] [[استعمار]] در عمق [[جان]] [[مردم]]، این [[فکر]] را به وجود آوردند که [[ایرانی]] باید [[علم]] و [[تجربه]] را و حتی [[تولید]] و [[مصرف]] را از دیگران بیاموزد؛ نخواستند به ما یاد بدهند که دانسته‌های دیگران را چگونه هوشمندانه یاد بگیریم و خودمان آنها را به کار بیندازیم؛ ما باید دانسته‌های دیگران را بیاموزیم؛ به ما فهماندند که دیگران به دلیل [[دانا]] بودن، باید همه کارهای ما را متکفل و [[متعهد]] بشوند؛ آنها باید انجام بدهند و ما باید نوکر آنها باشیم! تقریباً در این صد سال اخیر که تا قبل از [[انقلاب]]، دوران تسلط سیاست‌های [[استعماری]] بود به [[ملت ایران]] این‌طور تفهیم شده بود. قبل از آن هم این نبود، لکن آن [[استبداد]] و [[فساد]] [[حکومت‌ها]] که بر [[کشور]] [[حاکم]] بود؛ در دوران قاجاریه، تسلط آن افراد بی‌مسئولیت و بی‌فکر و حقیر که [[عظمت]] این [[ملت]] را اصلاً [[درک]] نمی‌کردند، تا بخواهند برای [[ترویج]] آن کاری بکنند این [[تفکر]] را به وجود آورد. بنابراین آنها هم به نوبه خودشان فساد کردند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با اعضای گروه ادب و هنر صدای جمهوری اسلامی ایران، ۵/۱۲/۱۳۷۰.</ref>. استعمار ده‌ها سال متمادی شاید در بعضی جاها قرن‌ها تلاش کرد تا آثار [[فرهنگ]] ایرانی را که در خیلی از نقاط [[دنیا]] وجود داشت، بزداید و یکی دو، [[قرن]] تلاش استعمار این بود که ایرانی را از صحنه فعالیت همه‌جانبه جهانی خارج کند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با فرماندهان «بسیج» سراسر کشور، ۲۷/۸/۱۳۷۱.</ref>! مثلاً در [[هند]] این معنا کاملاً واضح است. آن وقتی که کمپانی [[انگلیسی]] هند شرقی وارد هند شد، یکی از اولین تلاش‌هایش این بود که [[زبان فارسی]] را کنار بزند. ابتدا زبان [[اردو]] را رسمی کردند، برای اینکه زبان فارسی را کنار بگذارند؛ بعد خودِ زبان اردو را هم کنار زدند و زبان [[انگلیسی]] را زبان رسمی کردند! از اوایل [[قرن]] نوزدهم این کار شروع شده و تا امروز هم ادامه دارد. اگر شما امروز به [[هند]] تشریف ببرید و با مردمِ غیر طبقات پایین انگلیسی حرف بزنید، همه به زبان انگلیسی مسلط هستند؛ چون زبانشان است. [[زبان]] رسمی، زبان دولتی و زبان [[اداری]]، زبان انگلیسی است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با اعضای «گروه ادب و هنر» صدای جمهوری اسلامی ایران، ۵/۱۲/۱۳۷۰.</ref>.


در دوران [[استعمار]] ملت‌هایی از آن سوی عالم و از آن طرف اقیانوس‌ها حرکت کردند و به این سوی [[دنیا]] آمدند تا [[هندوستان]]، [[شبه قاره]] هند، [[کشور]] بزرگ چین، کشورهای [[آسیا]] و کشور [[عزیز]] خود ما را زیر لگدهایشان بکوبند. آمدند تا [[انسان‌ها]]، [[شرف]]، حیثیت، [[منافع]] و [[دین]] و فرهنگ‌شان را به خاطر منافع خود لگدمال کنند. امکاناتی که آنها دارند، [[علم]]، [[قدرت]] و [[سلاح]] است؛ اما کمال نیست. [[نشانه]]کمال این نیست که [[انسانی]] [[انسان]] دیگری را بدرد! دیده می‌شود که قدرت‌ها، با سلاح و پولی که در [[اختیار]] دارند، ملت‌های [[ضعیف]] را می‌درند. در داخل کشورهای خودشان، هم وضعیت بهتر از این نیست؛ یعنی در داخل [[جامعه]] [[ثروتمند]] و پیشرفته و برخوردار از [[ترقی]] و [[تکامل]] مادی [[آمریکا]]، [[اختلاف طبقاتی]] بسیار زیاد است. آنجا به سیاهان، [[فقرا]] و [[کارگران]] [[ظلم]] می‌شود. انسان‌های بسیاری در آن مرکز علم و [[ثروت]] و فناوری، شب‌ها کنار سگ‌های ولگرد در خیابان‌ها می‌خوابند. انسان‌هایی، انسان‌های دیگر را به ناحق می‌کشند. آمار [[قتل]] و آدم‌کشی و [[جنایت]] در آمریکا به نسبت از همه جای دنیا بیشتر است؛ با اینکه آنها علم، فناوری، [[ثروت]] و پیشرفت‌های مادی دارند.
در دوران [[استعمار]] ملت‌هایی از آن سوی عالم و از آن طرف اقیانوس‌ها حرکت کردند و به این سوی [[دنیا]] آمدند تا [[هندوستان]]، [[شبه قاره]] هند، [[کشور]] بزرگ چین، کشورهای [[آسیا]] و کشور [[عزیز]] خود ما را زیر لگدهایشان بکوبند. آمدند تا [[انسان‌ها]]، [[شرف]]، حیثیت، [[منافع]] و [[دین]] و فرهنگ‌شان را به خاطر منافع خود لگدمال کنند. امکاناتی که آنها دارند، [[علم]]، [[قدرت]] و [[سلاح]] است؛ اما کمال نیست. [[نشانه]]کمال این نیست که [[انسانی]] [[انسان]] دیگری را بدرد! دیده می‌شود که قدرت‌ها، با سلاح و پولی که در [[اختیار]] دارند، ملت‌های [[ضعیف]] را می‌درند. در داخل کشورهای خودشان، هم وضعیت بهتر از این نیست؛ یعنی در داخل [[جامعه]] [[ثروتمند]] و پیشرفته و برخوردار از [[ترقی]] و [[تکامل]] مادی [[آمریکا]]، [[اختلاف طبقاتی]] بسیار زیاد است. آنجا به سیاهان، [[فقرا]] و [[کارگران]] [[ظلم]] می‌شود. انسان‌های بسیاری در آن مرکز علم و [[ثروت]] و فناوری، شب‌ها کنار سگ‌های ولگرد در خیابان‌ها می‌خوابند. انسان‌هایی، انسان‌های دیگر را به ناحق می‌کشند. آمار [[قتل]] و آدم‌کشی و [[جنایت]] در آمریکا به نسبت از همه جای دنیا بیشتر است؛ با اینکه آنها علم، فناوری، [[ثروت]] و پیشرفت‌های مادی دارند.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش