روان‌شناسی عزاداری: تفاوت میان نسخه‌ها

# بر فرض این که دلایلی کل و عام بر جواز عزاداری نیز داشته باشیم، اما چه لزومی دارد که برای کسانی عزاداری کنیم که قرن‌ها پیش [[شهید]] شده و به [[مقام]] والایی رسیده‌اند؟

# عزاداری کردن، مخالفت با [[قضا و قدر الهی]] است. ما باید بپذیریم و [[تسلیم]] باشیم<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} «همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref>.

ما با بررسی مختصری که در باب بعضی هیجان‎های [[روانی]]؛ مثل [[اندوه]] و [[گریه]]، [[شادی]] و [[خنده]]، افسردگی، [[عزت نفس]] و... و تأثیر [[مراسم عزاداری]] بر روی آن‎ها، انجام می‌دهیم، در باب اشکالات روان [[شناختی]] مطرح شده اظهار نظر خواهیم کرد و نیز با بررسی‌ای که در متون [[دین]] انجام خواهیم داد، در مورد اشکالات [[دینی]] مطرح شده، اتخاذ موضع می‌کنیم.<ref>[[محمد کاویانی|کاویانی، محمد]]، [[روان‌شناسی عزاداری (مقاله)|مقاله «روان‌شناسی عزاداری»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۴ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۴]] ص ۳۴.</ref>