پرش به محتوا

اسماعیل بن عباد قصری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'والی عراق' به 'والی عراق'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
جز (جایگزینی متن - 'والی عراق' به 'والی عراق')
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}}. اسماعیل بن عباد قصری، [[محدث]] امامی و از [[راویان]] و اصحاب امام رضا {{ع}} به شمار رفته است<ref>عوالم العلوم، ج۲۲، ص۵۶۶.</ref>. [[شیخ طوسی]] علت قصری خواندن وی را انتسابش به قصر ابن هبیره می‌داند<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۲؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۹؛ مجمع الرجال، ج۱، ص۲۱۴.</ref>. این قصر منتسب به [[یزید بن عمر بن هبیره]] بود. او که از جانب [[مروان بن محمد بن مروان]] [[والی]] [[عراق]] شده بود، عزم آن کرد تا در ساحل فرات در کوفه قصری بنا کند، اما هنوز به پایان نرسیده، مروان او را از مجاورت با [[مردم]] آن دیار بر [[حذر]] داشت و به دنبال همین توصیه، ابن هبیره کوفه را ترک گفت و بعدها [[سفاح]] آن قصر را کامل کرد و آن محل را هاشمیه نام داد. اما مردم بر طبق [[عادت]]، آن منطقه را محل قصر ابن هبیره می‌گفتند که عده زیادی از بزرگان به آنجا منسوب‌اند<ref>الأخبار الطوال، ص۳۵۰؛ الأنساب، ج۴، ص۵۱۲؛ معجم البلدان، ج۴، ص۳۶۵؛ اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۳، ص۴۱.</ref>.
از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}}. اسماعیل بن عباد قصری، [[محدث]] امامی و از [[راویان]] و اصحاب امام رضا {{ع}} به شمار رفته است<ref>عوالم العلوم، ج۲۲، ص۵۶۶.</ref>. [[شیخ طوسی]] علت قصری خواندن وی را انتسابش به قصر ابن هبیره می‌داند<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۲؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۶۹؛ مجمع الرجال، ج۱، ص۲۱۴.</ref>. این قصر منتسب به [[یزید بن عمر بن هبیره]] بود. او که از جانب [[مروان بن محمد بن مروان]] [[والی عراق]] شده بود، عزم آن کرد تا در ساحل فرات در کوفه قصری بنا کند، اما هنوز به پایان نرسیده، مروان او را از مجاورت با [[مردم]] آن دیار بر [[حذر]] داشت و به دنبال همین توصیه، ابن هبیره کوفه را ترک گفت و بعدها [[سفاح]] آن قصر را کامل کرد و آن محل را هاشمیه نام داد. اما مردم بر طبق [[عادت]]، آن منطقه را محل قصر ابن هبیره می‌گفتند که عده زیادی از بزرگان به آنجا منسوب‌اند<ref>الأخبار الطوال، ص۳۵۰؛ الأنساب، ج۴، ص۵۱۲؛ معجم البلدان، ج۴، ص۳۶۵؛ اللباب فی تهذیب الأنساب، ج۳، ص۴۱.</ref>.


اسماعیل، استاد [[فضل بن شاذان]] بوده، چنان که در روایتی از حضور [[فضل نزد مقری]]، [[اسماعیل بن عباد]]، در قطیعة الربیع، محله‌ای در کرخ (بغداد) و قرائت نزد وی اشاره کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۰۱؛ رجال النجاشی، ص۳۴؛ خلاصة الأقوال، ص۹۸؛ إکلیل المنهج، ص۱۳۷.</ref>. اسماعیل روایت‌های زیادی نقل می‌کند که با واسطه از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{عم}} شنیده<ref>الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۸۰۵؛ مختصر البصائر، ص۲۱۱؛ الکافی، ج۸، ص۲۹۰؛ مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۲۶۵.</ref>، همچنین معجزه‌ای از [[امام کاظم]] {{ع}} را به نقل از [[اسماعیل بن سلام]] روایت کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۳۵؛ بحار الأنوار، ج۴۸، ص۳۴.</ref>.
اسماعیل، استاد [[فضل بن شاذان]] بوده، چنان که در روایتی از حضور [[فضل نزد مقری]]، [[اسماعیل بن عباد]]، در قطیعة الربیع، محله‌ای در کرخ (بغداد) و قرائت نزد وی اشاره کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۰۱؛ رجال النجاشی، ص۳۴؛ خلاصة الأقوال، ص۹۸؛ إکلیل المنهج، ص۱۳۷.</ref>. اسماعیل روایت‌های زیادی نقل می‌کند که با واسطه از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{عم}} شنیده<ref>الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۸۰۵؛ مختصر البصائر، ص۲۱۱؛ الکافی، ج۸، ص۲۹۰؛ مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۲۶۵.</ref>، همچنین معجزه‌ای از [[امام کاظم]] {{ع}} را به نقل از [[اسماعیل بن سلام]] روایت کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۷۳۵؛ بحار الأنوار، ج۴۸، ص۳۴.</ref>.
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش