←جستارهای وابسته
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
[[قرآن]] مکرّر از [[قوم]] عاد و [[ثمود]] و هلاکتشان با [[عذاب]] آسمانی به عنوان [[عبرت]] و از هدایتهای پیامبرشان [[حضرت صالح]] یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۶۶.</ref>. | [[قرآن]] مکرّر از [[قوم]] عاد و [[ثمود]] و هلاکتشان با [[عذاب]] آسمانی به عنوان [[عبرت]] و از هدایتهای پیامبرشان [[حضرت صالح]] یاد کرده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۶۶.</ref>. | ||
==[[تمدن]] [[قوم ثمود]]== | |||
از آنچه [[خدای تعالی]] در [[سوره اعراف]] و شعراء بیان فرموده، به دست میآید که قوم ثمود [[مردمان]] متمدنی بودهاند که برای سکونت خود قصرها میساختند و با شکافتن [[دل]] کوهها، با [[مهارت]] خاصی [[خانه]] بنا میکردند. همچنین در سوره اعراف آمده است: «و... [[خدا]] شما را در این [[سرزمین]] جایگیر ساخت که از دشتهای آن برای ساختن قصرها استفاده کنید و از کوهها، [[خانهها]] میتراشید و [[نعمتهای خدا]] را به یاد آرید»<ref>{{متن قرآن|وَبَوَّأَكُمْ فِي الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ}} «و در این سرزمین جای داد که در هامون آن کاخها میسازید و کوهها را برای خانهسازی میتراشید پس نعمتهای خداوند را به یاد آورید و در این سرزمین تبهکارانه آشوب نورزید» سوره اعراف، آیه ۷۴.</ref>. | |||
در [[سوره شعراء]] است: «... چنان نیست که شما را در این [[نعمتها]] که هستید (آزادانه) در حال [[آسایش]] (و بدون باز پرسی) واگذارند، در این باغستانها و چشمهسارها و کشتزارها و نخلستانها که گلهای بسیار (یا لطیف) دارد و در خانههایی که با مهارت از کوهها میتراشید (و برای خود میسازید)»<ref>{{متن قرآن|أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ * فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ * وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ * وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ}} «آیا شما را در آنچه اینجاست آسوده رها میکنند؟ * در بوستانها و (کنار) چشمهساران * و کشتزارها و خرمابنی که شکوفهاش ترد است؟ * و از (دل) کوهها استادانه خانههایی میتراشید» سوره شعراء، آیه ۱۴۶-۱۴۹.</ref>. | |||
[[شغل]] آنان چنان که از [[آیات]] ذیل به دست میآید، [[زراعت]]، احداث قنوات و غرس نخلها بوده است و [[زندگی]] [[آسوده]] و [[خوشی]] داشتهاند.<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۱۰۲.</ref> | |||
==عمرهای طولانی و آسایش آنها== | |||
[[طبرسی]] به در [[تفسیر]] همین [[آیه]] سوره شعراء از [[ابن عباس]] نقل کرده که قوم ثمود برای تابستان و ایامی که هوا ملایم بود، خانههایی در زمینهای [[مسطح]] میساختند و برای زمستانها دل [[کوه]] را میتراشیدند و از آنها [[خانه]] درست میکردند تا محکمتر و گرمتر باشد<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۴۴۰.</ref>. | |||
[[روایت]] شده که به سبب عمرهای درازی که داشتند، ناچار بودند برای دوام بیشتر، سنگهای [[کوه]] را بتراشند و خانههای خود را در تونلهایی که در کوه احداث کرده بودند، بسازند؛ زیرا سقفهای معمولی به اندازه عمرهای ایشان دوام نمیآورد<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۴۴۰.</ref>. | |||
همچنین در [[تفسیر آیه]] ۶۱ [[سوره هود]] از [[ضحاک]] نقل کرده که: [[عمر]] ثمودیان مابین سیصد تا هزار سال بوده است؛ یعنی کمتر از سیصد سال عمر نمیکردند<ref>مجمع البیان، ج۵، ص۱۷۴.</ref>.<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۱۰۲.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |