کارکردهای امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

اینها نمونه‌هایی از [[حاکمیت الهی]] است که [[خداوند]] به [[نمایندگان]] واقعی خود [[عنایت]] کرده است. پس [[خلافت]] [[واجب‌الطاعه]] [[پیامبر]] و [[امامان معصوم]] {{عم}} در [[عصر غیبت]] [[جانشین خدا]]، باید از چنان شرایط [[اخلاقی]]، [[علمی]] و [[سیاسی]] بهره‌مند باشد که به اتکای آنها فرمان‌هایش [[اجرا]] شود.

در عبارت [[محدثان]] او را "[[امام]]" و فعل او را "[[امامت]]" خوانند، [[افلاطون]] او را "[[مدبر]]" عالم خواند و ارسطو او را "[[انسان]] [[مدنی]]" که قوام [[تمدن]] به وجود او و امثال او صورت بندد".