ضرورت بحث از امامت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خواجه طوسی' به 'خواجه طوسی'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'خواجه طوسی' به 'خواجه طوسی') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
با توجه به اهمیّت ویژه [[امامت]] در [[معارف دینی]]، [[امامت]] پژوهی در بین [[دانشمندان]] [[امامیه]] سابقه قابل توجه یافته است. به گونه‌ای که- علاوه بر پرداختن به [[امامت]] در منابع تفسیری و [[حدیثی]] و [[تاریخی]]- از عصر [[امامان شیعه]] تاکنون تک نگاره‌های فراوانی نیز در این مسأله به رشته تحریر در آمده است<ref>ر. ک: معجم ما کتب عن الرسول و اهل البیت که فهرستی از ۱۳۰۵۹ اثر درباره امامت به دست می‌‌دهد. و امامت پژوهی، ص ۲۲.</ref>. | با توجه به اهمیّت ویژه [[امامت]] در [[معارف دینی]]، [[امامت]] پژوهی در بین [[دانشمندان]] [[امامیه]] سابقه قابل توجه یافته است. به گونه‌ای که- علاوه بر پرداختن به [[امامت]] در منابع تفسیری و [[حدیثی]] و [[تاریخی]]- از عصر [[امامان شیعه]] تاکنون تک نگاره‌های فراوانی نیز در این مسأله به رشته تحریر در آمده است<ref>ر. ک: معجم ما کتب عن الرسول و اهل البیت که فهرستی از ۱۳۰۵۹ اثر درباره امامت به دست می‌‌دهد. و امامت پژوهی، ص ۲۲.</ref>. | ||
[[ابن ندیم]] (م ۳۸۴) فهرست نگار و کتاب شناس [[معروف]]، [[علی بن اسماعیل]] بن [[میثم تمار]] را نخستین فردی می‌‌داند که در [[باب]] [[امامت]] رساله‌ای نوشت و نام دو اثر از وی به نام‌های "الامامه" و "الاستحقاق" به میان می‌‌آورد. وی [[هشام بن حکم]] [[صحابی]] و [[شاگرد]] [[معروف]] [[امام صادق]] {{ع}} را از جمله دانشمندانی می‌‌داند که در [[امامت]] رساله‌های متعددی نگاشته است<ref>ر. ک: الفهرست، ص ۳۲۷ (فن ۲، مقاله ۵).</ref>. [[ابوجعفر]] [[احمد]] بن [[حسین]] [[صقیل]] کوفی از [[یاران امام]] [[صادق]] {{ع}} و [[امام کاظم]] {{ع}} و نیز [[خلیل بن احمد فراهیدی]] از [[اصحاب امام]] ششم {{ع}} رساله‌ای در [[امامت]] نوشته‌اند<ref>ر. ک: الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۷۳ و، ج ۲۰، ص ۳۹۰.</ref>. | [[ابن ندیم]] (م ۳۸۴) فهرست نگار و کتاب شناس [[معروف]]، [[علی بن اسماعیل]] بن [[میثم تمار]] را نخستین فردی می‌‌داند که در [[باب]] [[امامت]] رساله‌ای نوشت و نام دو اثر از وی به نام‌های "الامامه" و "الاستحقاق" به میان می‌‌آورد. وی [[هشام بن حکم]] [[صحابی]] و [[شاگرد]] [[معروف]] [[امام صادق]] {{ع}} را از جمله دانشمندانی می‌‌داند که در [[امامت]] رساله‌های متعددی نگاشته است<ref>ر. ک: الفهرست، ص ۳۲۷ (فن ۲، مقاله ۵).</ref>. [[ابوجعفر]] [[احمد]] بن [[حسین]] [[صقیل]] کوفی از [[یاران امام]] [[صادق]] {{ع}} و [[امام کاظم]] {{ع}} و نیز [[خلیل بن احمد فراهیدی]] از [[اصحاب امام]] ششم {{ع}} رساله‌ای در [[امامت]] نوشته‌اند<ref>ر. ک: الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۷۳ و، ج ۲۰، ص ۳۹۰.</ref>. | ||
شمار فراوانی از [[عالمان]] [[شیعی]] در محبث [[امامت]] به تالیف رساله‌های مستقل [[همت]] گماشته‌اند همانند رساله [[عصمت]] از [[سید مرتضی]] (م ۴۳۶) و رساله فرق بین [[نبی]] و [[امام]] از [[شیخ مفید]] (م ۴۱۳). در طبقات بعد نیز از این شیوه در اهتمام به مسأله [[امامت]] دیده می‌‌شود و آثار ارزشمند | شمار فراوانی از [[عالمان]] [[شیعی]] در محبث [[امامت]] به تالیف رساله‌های مستقل [[همت]] گماشته‌اند همانند رساله [[عصمت]] از [[سید مرتضی]] (م ۴۳۶) و رساله فرق بین [[نبی]] و [[امام]] از [[شیخ مفید]] (م ۴۱۳). در طبقات بعد نیز از این شیوه در اهتمام به مسأله [[امامت]] دیده می‌‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] (م ۶۷۲) و [[علامه حلی]] (م ۴۱۳). در طبقات بعد نیز از این شیوه درا هتمام به مسأله [[امامت]] دیده می‌‌شود و آثار ارزشمند [[خواجه طوسی]] (م ۶۷۲) و [[علامه حلی]] (م ۷۲۶) و در دوره‌های بعد تالیفات [[میر]] [[سید]] [[حامد]] [[حسین]] (م ۱۲۶۴) و [[علامه امینی]] (م ۱۳۴۹) را می‌‌توان به عنوان نمونه‌ای از تراث [[علمی]] [[شیعه]] در موضوع [[امامت]] نام برد<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]] ص ۱۷-۲۳</ref>. | ||
== [[امامت]] و [[تقریب بین مذاهب]] [[اسلامی]] == | == [[امامت]] و [[تقریب بین مذاهب]] [[اسلامی]] == | ||
ممکن است گفته شود: بازبینی و بررسی آنچه در [[صدر اسلام]] پس از [[وفات]] [[نبی اکرم]] {{صل}} اتفاق افتاده در زمان ما چه چیزی را تغییر خواهد داد؟ و چه فایده و ثمری جز عمیق‌تر کردن [[دشمنی‌ها]] بر آن مترتب می‌‌گردد؟ آن هم در زمانی که [[وحدت]] کلمه و [[انسجام]] [[مسلمانان]] در [[اولویت]] بالایی قرار دارد و [[اسلام]] ستیزی [[دشمنان]] مشترک به اوج رسیده است. | ممکن است گفته شود: بازبینی و بررسی آنچه در [[صدر اسلام]] پس از [[وفات]] [[نبی اکرم]] {{صل}} اتفاق افتاده در زمان ما چه چیزی را تغییر خواهد داد؟ و چه فایده و ثمری جز عمیق‌تر کردن [[دشمنی‌ها]] بر آن مترتب می‌‌گردد؟ آن هم در زمانی که [[وحدت]] کلمه و [[انسجام]] [[مسلمانان]] در [[اولویت]] بالایی قرار دارد و [[اسلام]] ستیزی [[دشمنان]] مشترک به اوج رسیده است. | ||