اسعد بن زراره در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اسعد بن زراره در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۵

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - 'سال' به 'سال'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش

@@ خط ۱۴۹: / خط ۱۴۹: @@
 با مشخص شدن محل استقرار رسول خدا {{صل}}، [[ابوایوب]] بار و بنه آن حضرت را برداشت و اسعد نیز شتر ایشان را به [[منزل]] برد و نزد خود نگاه داشت<ref>ابن سعد، ج۱، ص۱۸۳؛ بلاذری، ج۱، ص۳۱۴؛ طبرسی، اعلام الوری، ص۶۸.</ref>. چون پیامبر در منزل ابوایوب به داشتن تختی برای استراحت [[تمایل]] نشان داد، اسعد تختی تهیه و به رسول خدا {{صل}} اهدا کرد که تا پایان عمر از آن استفاده می‌کرد و [[نماز]] بر پیامبر نیز بر آن خوانده شد<ref>بلاذری، ج۲، ص۱۸۱؛ بغدادی، ص۱۰۵؛ ابن‌شهرآشوب، ج۱، ص۱۴۸؛ مجلسی، ج۱۶، ص۱۱۱.</ref>. وی از کسانی بود که برای رسول خدا {{صل}} و میهمانانش، هنگامی که آن حضرت در [[خانه]] ابوایوب بود، [[غذا]] می‌برد. در شب‌هایی که آن حضرت در [[انتظار]] غذای اسعد بود، از آمدن ظرف غذای اسعد سؤال می‌کرد<ref> بلاذری، ج۱، ص۳۱۵؛ طبرسی، اعلام، ص۶۸؛ مجلسی، ج۱۹، ص۱۰۹.</ref>.
-[[اسعد بن زراره]] از [[بیماری]] درد گلو (ذُبحَه، شوکة یا شهقه) در [[رنج]] بود که طبق رسم پزشکی آن [[روزگار]] پیامبر بر اسعد در ناحیه گردن داغ (کَوی) نهاد<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹؛ خلیفة بن خیاط، التاریخ، ص۲۹؛ ابن قتیبه، ص۳۰۹؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۶۵ و ۱۳۸ و ج۵، ص۳۷۸؛ طبری، ج۲، ص۳۹۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۸۰ نوشته او مبتلا به شوکه بود که رسول خدا {{صل}} بر او داغ نهاد. سپس بیماری دیگری (ذبحه) در گلوی وی پدید آمد که منجر به مرگش شد.</ref>. این مداوا سودی نبخشید و او درگذشت. رسول خدا {{صل}} از [[مرگ]] وی بدین دلیل که [[یهود]] بر او [[طعن]] خواهد زد که نمی‌تواند برای یارانش نفعی رساند، نگران بود<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۵۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹-۴۵۸؛ عبدالرزاق صنعانی، ج۱۰، ص۴۰۷؛ ابن ابی شیبه، ج۵، ص۴۵۱.</ref>. [[مرگ]] وی در [[ماه شوال]] [[سال]] اول، نُه ماه پس از [[هجرت]] در حالی رخ داد که هنوز بنای [[مسجد پیامبر]] پایان نیافته بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹؛ خلیفة بن خیاط، التاریخ، ص۲۹؛ بلاذری، ج۱، ص۲۸۲؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۳؛ حاکم نیشابوری، ۳، ص۱۸۶.</ref>.
+[[اسعد بن زراره]] از [[بیماری]] درد گلو (ذُبحَه، شوکة یا شهقه) در [[رنج]] بود که طبق رسم پزشکی آن [[روزگار]] پیامبر بر اسعد در ناحیه گردن داغ (کَوی) نهاد<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹؛ خلیفة بن خیاط، التاریخ، ص۲۹؛ ابن قتیبه، ص۳۰۹؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۶۵ و ۱۳۸ و ج۵، ص۳۷۸؛ طبری، ج۲، ص۳۹۷؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۸۰ نوشته او مبتلا به شوکه بود که رسول خدا {{صل}} بر او داغ نهاد. سپس بیماری دیگری (ذبحه) در گلوی وی پدید آمد که منجر به مرگش شد.</ref>. این مداوا سودی نبخشید و او درگذشت. رسول خدا {{صل}} از [[مرگ]] وی بدین دلیل که [[یهود]] بر او [[طعن]] خواهد زد که نمی‌تواند برای یارانش نفعی رساند، نگران بود<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۵۲؛ ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹-۴۵۸؛ عبدالرزاق صنعانی، ج۱۰، ص۴۰۷؛ ابن ابی شیبه، ج۵، ص۴۵۱.</ref>. [[مرگ]] وی در [[ماه شوال]] سال اول، نُه ماه پس از [[هجرت]] در حالی رخ داد که هنوز بنای [[مسجد پیامبر]] پایان نیافته بود<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹؛ خلیفة بن خیاط، التاریخ، ص۲۹؛ بلاذری، ج۱، ص۲۸۲؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۳؛ حاکم نیشابوری، ۳، ص۱۸۶.</ref>.
 برخی به [[اشتباه]] مرگ او را پیش از آمدن [[رسول خدا]] {{صل}} به [[مدینه]] دانسته‌اند<ref> ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۳.</ref>. [[ابن حبیب]]<ref>ابن حبیب، ص۲۷۱.</ref> نیز به اشتباه مرگ وی را در [[بدر]] دانسته است. رسول خدا {{صل}} در [[مراسم]] [[تجهیز]] وی شرکت کرد، بر او [[نماز]] گزارد، پیشاپیش جنازه حرکت و وی را در [[بقیع]] [[دفن]] کرد<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۶ و ج۳، ص۴۵۹.</ref>. او نخستین میت [[انصاری]] در مدینه بود<ref>ابن شبه، ج۱، ص۹۶.</ref> که بنا بر ادعای [[انصار]]، نخستین فردی است که در آن گورستان به [[خاک]] سپرده شد. اما [[مهاجران]] این [[فضیلت]] را از آن [[عثمان بن مظعون]] می‌دانند<ref>ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۶۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۰۹.</ref>. پس از مرگ وی، بنو نجار درخواست تعیین نقیبی برای خود کردند که رسول خدا {{صل}} خود را به عنوان [[نقیب]] آنان معرفی کرد <ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۵۴؛ ابن سعد، ج۳، ص۴۵۹؛ بلاذری، ج۱، ص۲۸۲؛ طبری، ج۳، ص۳۹۸؛ حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۸۶؛ مجلسی، ج۱۹، ص۱۲۳.</ref>.