عبدالرحمن بن موسی هواری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه '
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[ابوموسی عبدالرحمان بن موسی هواری مغربی اندلسی]] [[اهل]] استجه،<ref>تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس ۱/۳۰۰.</ref> از نواحی قرطبه [[اندلس]]<ref>معجم البلدان ۱/۱۷۴.</ref> و [[مالکی]] [[مذهب]] بود.<ref> معجم المؤلفین ۵/۱۹۶.</ref> | [[ابوموسی عبدالرحمان بن موسی هواری مغربی اندلسی]] [[اهل]] استجه،<ref>تاریخ العلماء و الرواة للعلم بالاندلس ۱/۳۰۰.</ref> از نواحی قرطبه [[اندلس]]<ref>معجم البلدان ۱/۱۷۴.</ref> و [[مالکی]] [[مذهب]] بود.<ref> معجم المؤلفین ۵/۱۹۶.</ref> | ||
در ایام [[حکومت]] [[عبدالرحمان بن معاویه]] جهت [[تحصیل علم]] به [[مسافرت]] رفت و از [[سفیان بن عیینه]]<ref>بغیة الملتمس ۳۵۸.</ref> و [[مالک بن انس]] اخذ [[علم]] نمود و [[ادبیات عرب]] را در [[عراق]] نزد اصمعی و [[ابوزید انصاری]] آموخت.<ref> تاریخ الاسلام ۱۶/۲۵۸.</ref> در راه بازگشت به [[وطن]]، کتاب‌هایش در دریا ریخته شدند و از بین رفتند، از این رو [[مردم]] به خاطر بازگشت وی تبریک، و به خاطر از بین رفتن کتبش به وی [[تعزیت]] می‌‌گفتند و او پاسخ می‌‌داد که {{عربی|"ذهب الخرج و بقى الدرج"}} آنچه در خارج بود، از بین رفت و آنچه در سینه‌ام بود، [[حفظ]] شد. هوارّی پس از مراجعت، از طرف [[عبدالرحمان بن حکم]] در حدود | در ایام [[حکومت]] [[عبدالرحمان بن معاویه]] جهت [[تحصیل علم]] به [[مسافرت]] رفت و از [[سفیان بن عیینه]]<ref>بغیة الملتمس ۳۵۸.</ref> و [[مالک بن انس]] اخذ [[علم]] نمود و [[ادبیات عرب]] را در [[عراق]] نزد اصمعی و [[ابوزید انصاری]] آموخت.<ref> تاریخ الاسلام ۱۶/۲۵۸.</ref> در راه بازگشت به [[وطن]]، کتاب‌هایش در دریا ریخته شدند و از بین رفتند، از این رو [[مردم]] به خاطر بازگشت وی تبریک، و به خاطر از بین رفتن کتبش به وی [[تعزیت]] می‌‌گفتند و او پاسخ می‌‌داد که {{عربی|"ذهب الخرج و بقى الدرج"}} آنچه در خارج بود، از بین رفت و آنچه در سینه‌ام بود، [[حفظ]] شد. هوارّی پس از مراجعت، از طرف [[عبدالرحمان بن حکم]] در حدود ۲۲۸ه [[قاضی]] استجه شد. | ||
رجال‌نویسان وی را [[فصیح]] از نظر [[اعراب]]، [[حافظ]] در [[فقه]] و [[تفسیر]] و [[قرائات]] دانسته‌اند.<ref> تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس ۱/۳۰۰.</ref> ابوموسی اولین کسی بود که فقه و علم عربیت را در اندلس جمع کرد.<ref>بغیة الوعاة ۲/۹۰.</ref> تفسیر القرآن اثر اوست که [[محمد بن احمد عتبی]] آن را گزارش کرده است<ref>تاریخ الاسلام ۱۶/۲۵۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۴۳.</ref> | رجال‌نویسان وی را [[فصیح]] از نظر [[اعراب]]، [[حافظ]] در [[فقه]] و [[تفسیر]] و [[قرائات]] دانسته‌اند.<ref> تاریخ العلماء والرواة للعلم بالاندلس ۱/۳۰۰.</ref> ابوموسی اولین کسی بود که فقه و علم عربیت را در اندلس جمع کرد.<ref>بغیة الوعاة ۲/۹۰.</ref> تفسیر القرآن اثر اوست که [[محمد بن احمد عتبی]] آن را گزارش کرده است<ref>تاریخ الاسلام ۱۶/۲۵۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۴۳.</ref> | ||
