محمد بن سنان خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره جایگاه زاهری، نزد [[رجال شناسان]] [[اختلاف]] نظرهایی وجود دارد: [[شیخ طوسی]]، [[نجاشی]] و [[ابن غضائری]] وی را غالی و [[ضعیف]] شمرده‌اند،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۴۳؛ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۵۱.</ref> اما [[علامه حلی]] به نقل از [[شیخ مفید]]، وی را [[موثق]] دانسته، هر چند خود قائل به توقف شده و اظهار نظری نکرده است.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۵۱.</ref> کشّی نیز با [[نقل روایات]] متضاد، در مواردی وی را [[ستوده]] است و روایتی را از [[محمد بن اسماعیل بن بزیع]] نقل می‌‌کند که محمد بن سنان و [[صفوان بن یحیی]] به دلیل [[مخالفت]] با امر امام جواد{{ع}}، مورد [[لعن]] و [[نفرین]] [[امام]] قرار گرفتند، ولی در نهایت امام از آنان درگذشت و به [[نیکی]] از ایشان یاد کرد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۰۲، ۵۰۳، ۵۰۷ و ۵۰۸.</ref> به نوشته [[نجاشی]]، وی به سال ۲۲۰ هـ از [[دنیا]] رفت. آثار و تألیفات وی عبارت‌اند از: الطرائف الأظله المکاسب الحج الصید و الذبائح الشراء و البیع الوصیة و النوادر. افزون بر آن، مسائلی را از [[امام رضا]]{{ع}} نقل کرده که معروف است.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۰۸، ۲۱۰ و ۲۱۱.</ref> رسالة ابی جعفر الجواد{{ع}} الی اهل البصرة دیگر اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۳۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۷۰۰.</ref>