امامت امام جواد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = امام جواد

| عنوان مدخل  = [[امامت امام جواد]]

علی بن جعفر به محاسنش دستی کشید و سپس گفت: وقتی که خداوند پیرمردی مانند مرا لایق امامت و [[رهبری]] نمی‌داند؛ آیا باید کاری کنم که این [[محاسن]] سفید در [[آتش]] [[خشم الهی]] بسوزد؟!<ref>عمدة الطالب، ص۲۲۲؛ ینابیع المودة، ج۳، ص۱۷۰؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۱۹؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۲۸.</ref><ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۵۸.</ref>

امام جواد {{ع}}، هنگام خروج [[پدر]] از [[مدینه]] به قصد [[مسافرت]] به [[خراسان]]، هفت ساله<ref>کافی، ج۱، ص۴۸۸، ح۷؛ عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۴۹، ح۲۱؛ بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۳۳، ح۹؛ اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۷.</ref> و هنگام [[ازدواج]] با [[ام الفضل]] نُه ساله بود<ref>مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۸۲.</ref>. برخی گفته‌اند که آن [[حضرت]] در وقت [[شهادت]] پدر بزرگوارش، [[امام رضا]] {{ع}}، شش سال و چند ماه<ref>دلائل الامامة، ص۳۴۳، ح۳۸۸.</ref> و به نظر برخی دیگر هفت سال و چند ماه<ref>ارشاد مفید، ص۳۱۶؛ تاج الموالید، ص۱۲۷؛ عیون المعجزات، ص۱۲۲.</ref> و به [[عقیده]] برخی هفت سال و چهار ماه و دو [[روز]] داشته است<ref>مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۷۹.</ref><ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۶۳.</ref>

مدت امامت امام جواد {{ع}} به نظر برخی شانزده سال و [[دوازده]] روز بوده است<ref>الهدایة الکبری، ص۲۹۵.</ref> و برخی دیگر آن را هفده<ref>اعلام الوری، ج۲، ص۹۱.</ref> یا بیست روز کمتر از هجده<ref>اثبات الوصیة، ص۲۲۷.</ref>سال ذکر کرده‌اند<ref>مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۳۷۹.</ref><ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۶۳.</ref>

پس از حاضر شدن کاغذ و دوات، پیامبر اکرم {{صل}} وصیت‌های خود را [[املاء]] فرمود و علی {{ع}} آنها را نوشت. زمانی که به مسئله [[امامت]] رسید، همه را بیان نمود تا به [[امام جواد]] {{ع}} رسید، فرمود: هر گاه [[امامت امام رضا]] {{ع}} به پایان رسید، آن را به فرزندش محمد {{ع}} که [[پرهیزکار]] و مورد [[اعتماد]] است، [[تسلیم]] می‌کند. او نیز پس از پایان یافتن عمرش، آن را به فرزندش علی ([[امام هادی]] {{ع}}) تسلیم می‌کند<ref>مختصر بصائر الدرجات، ص۳۹؛ غیبة طوسی، ص۹۶؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۶۰، ح۸۱؛ اثبات الهداة، ج۱، ص۵۴۹، ح۳۷۶.</ref><ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۸۳.</ref>