پرش به محتوا

امام جواد علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۹: خط ۵۹:
== [[فضائل]] و [[مناقب]] ==
== [[فضائل]] و [[مناقب]] ==
{{اصلی|فضائل امام جواد}}
{{اصلی|فضائل امام جواد}}
[[امام محمد تقی]] {{ع}} همانند دیگر [[امامان معصوم]] {{عم}} در [[خصال نیک]] و [[اخلاق پسندیده]] همچون جد خویش، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} بود. در [[عبادت]] و [[طاعت]] شهرتی تمام داشت و بیش‌تر روزها در [[روزه]] بود و شب‌ها به [[عبادت]] و [[راز]] و نیاز. پیوسته این [[حدیث]] [[پیامبر]] {{صل}} را بر زبان داشت که "هر کس [[نماز شب]] بخواند، چهره‌اش در روز زیبا و [[نورانی]] می‌گردد"<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع‌، ج۲، ص۳۶۳.</ref>. [[فروتنی]] [[امام محمد تقی]] {{ع}} از صفات برجسته او است.
[[امام محمد تقی]] {{ع}} همانند دیگر [[امامان معصوم]] {{عم}} در خصال نیک و [[اخلاق پسندیده]] همچون جد خویش، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} بود. در [[عبادت]] و [[طاعت]] شهرتی تمام داشت و بیش‌تر روزها در [[روزه]] بود و شب‌ها به [[عبادت]] و راز و نیاز. پیوسته این [[حدیث]] [[پیامبر]] {{صل}} را بر زبان داشت که "هر کس [[نماز شب]] بخواند، چهره‌اش در روز زیبا و [[نورانی]] می‌گردد"<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع‌، ج۲، ص۳۶۳.</ref>. [[فروتنی]] [[امام محمد تقی]] {{ع}} از صفات برجسته او است.


در برخورد با مردم بسیار [[متواضع]] و [[مهربان]] بود و می‌فرمود: "[[فروتنی]]، زینت و [[شرافت]] حسب و [[نسب]] است"<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۷۷، ص۱۳۳.</ref>. [[جود]] و [[بخشش]] او زبانزد همه بود و امروزه نیز آن [[امام]] {{ع}} را بدین صفت می‌شناسند و بدین روی از [[القاب]] مشهورش "[[جواد الائمه]]" است. هر کس نیازی به او می‌آورد، [[حاجت]] روا بازمی‌گشت<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۰، ص۱۰۲ و ۱۰۳.</ref>. آنچه از موقوفات [[بنی‌هاشم]] و [[پدران]] معصومش به دست می‌آورد، میان [[نیازمندان]] تقسیم می‌کرد<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، زندگانی امام جواد، ص۴۴.</ref>.
در برخورد با مردم بسیار [[متواضع]] و [[مهربان]] بود و می‌فرمود: "[[فروتنی]]، زینت و [[شرافت]] حسب و [[نسب]] است"<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۷۷، ص۱۳۳.</ref>. [[جود]] و [[بخشش]] او زبانزد همه بود و امروزه نیز آن [[امام]] {{ع}} را بدین صفت می‌شناسند و بدین روی از [[القاب]] مشهورش "[[جواد الائمه]]" است. هر کس نیازی به او می‌آورد، [[حاجت]] روا بازمی‌گشت<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۰، ص۱۰۲ و ۱۰۳.</ref>. آنچه از موقوفات [[بنی‌هاشم]] و [[پدران]] معصومش به دست می‌آورد، میان [[نیازمندان]] تقسیم می‌کرد<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، زندگانی امام جواد، ص۴۴.</ref>.
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش