استتار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[استتار در قرآن]] - [[استتار در حدیث]] - [[استتار در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = استتار (پرسش)}}

* استتار: استتار کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۶.</ref>، پوشانیدن، مخفی کردن <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۳۴۳.</ref>، [[پرده‌پوشی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>. اصل آن "ستر" به معنای غطاء و [[پوشش]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۳۲.</ref> و مطلق پوشیدگی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۴۸.</ref>.  

*{{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref>.

*"ستر" به تناسب موضوعات مختلف، ظاهری و [[باطنی]] است؛ ستر ظاهری مانند {{متن قرآن|وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا}}<ref>«آن را چنین یافت که بر مردمی می‌تافت که در برابر (تابش) آن پوششی برای آنان قرار نداده بودیم» سوره کهف، آیه ۹۰.</ref>. این [[آیه]] درباره قومی در مشرق‌ زمین است که در مقابل [[نور]] [[خورشید]] سرپناه و لباسی نداشته‌اند؛ یعنی در [[زندگی]] وحشی و ابتدایی خود، حتی ساختن سایبان و دوختن [[لباس]] و [[پوشش]] نیز به فکرشان نرسیده بود<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۸. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۳۶۲.</ref>. ستر [[باطنی]] مانند [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا}}<ref>«و چون قرآن بخوانی میان تو و آنان که به جهان واپسین ایمان ندارند پرده‌ای فراپوشیده می‌نهیم» سوره اسراء، آیه ۴۵.</ref>.

* [[قرآن کریم]] [[مظهر]] [[معارف الهی]] و حقایق [[روحانی]] است و تنها [[قلوب]] [[پاک]] و [[نورانی]] [[قادر]] به [[درک]] آن هستند؛ لذا عقل‌های [[آلوده]] به صفات خبیث و [[رذایل]] حیوانی و [[عقاید]] [[منحرف]]، از [[قرآن]] محجوب و از [[درک]] مفاهیم آن عاجزند؛ مانند اینکه میان آنها و [[قرآن]] پرده‌ای کشیده باشند <ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۱۳.</ref>.

* [[خداوند]] به [[اعمال انسان]] [[علم حضوری]] دارد و اعضا و جوارح [[انسان]] نیز خود عامل انجام آن هستند و نزد [[خدای تعالی]] [[شهادت]] می‌دهند: {{متن قرآن|وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَلَا أَبْصَارُكُمْ وَلَا جُلُودُكُمْ وَلَكِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِمَّا تَعْمَلُونَ}}<ref>«و شما نه از این رو (خود را هنگام گناه) پنهان می‌داشتید که مبادا گوش و چشم‌ها و پوست‌هایتان به زیان شما گواهی دهند بلکه (از این رو که) می‌پنداشتید خداوند بسیاری از چیزها را که انجام می‌دهید نمی‌داند» سوره فصلت، آیه ۲۲.</ref><ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۸۳.</ref> لذا پوشاندن [[اعمال]] از [[خداوند]] محال است.

* مخفی‌ کردن [[اعمال زشت]] و پلیدی‌ها و [[پنهان‌کاری]] از [[صفات رذیله]] [[انسانی]] است که [[ناهنجاری‌ها]] را در [[جامعه]] درونی می‌کند و از آسیب‌های جدی [[جامعه]] [[قرآنی]] است. [[اعتقاد]] به این اصل که هر چیز مخفی و پنهان نزد [[خدای تعالی]] آشکار است، در محو شدن این [[ناهنجاری]] و آسیب [[اجتماعی]] تأثیرگذار است <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۴.</ref>.

* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

[[رده:استتار]]