قانون اساسی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[پایان قانون اساسی]]==

یکی از نظریات مطرح در [[حقوق اساسی]] امکان یا عدم امکان بازنگری در [[قانون اساسی]] و پایان دادن به اعتبار تمام یا برخی از اصول آن است. به طور معمول نظر [[اکثریت]] قریب به اتفاق حقوقدانان اساسی امکان بازنگری در [[قوانین]] اساسی است. بر این اساس اصولاً در خود قانون اساسی [[شیوه]] تجدیدنظر، [[پیش‌بینی]] می‌شود و در کشوری چون [[انگلستان]] که فرق چندانی میان قوانین اساسی و قوانین عادی و متعارف وجود ندارد، [[پارلمان]] با رعایت تشریفاتی که برای [[وضع قوانین]] عادی معمول است، قوانینی را که در [[حکم]] قانون اساسی است، وضع می‌کند یا [[تغییر]] می‌دهد. ولی در کشورهایی که [[قانون اساسی مدون]] دارند این عمل به شیوه‌ای دیگر که به طور معمول با شرایط دشوار و پیچیده همراه است، انجام می‌شود. از آن جمله:

# حضور دو ثلث [[نمایندگان]] مجلس یا مجلسین و [[رأی اکثریت]] دو ثلث نمایندگان؛