عمرو بن سلمه ارحبی: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[نامه امام]] به [[عمرو بن سلمه]]==

اما بعد، دهقانان منطقه [[مأموریت]] تو، از [[خشونت]] تو [[شکایت]] کرده‌اند، من این مسئله را بررسی نمودم و چیز خیری در آن ندیدم. پس باید رفتارت میان دو [[رفتار]] باشد: جامه‌ای از [[نرمخویی]] همراه با [[سخت‌گیری]] بدون [[ستم]] و نقصان. اگر آنان از سر [[تسلیم]] به ما باج دادند، پس آنچه نزد ایشان داری، بگیر و آنان تسلیم باشند و جز [[خدا]]، [[دوستی]] مگیر، چه [[خداوند]] -عزّوجلّ - فرموده است: {{متن قرآن|لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}<ref>«ای مؤمنان! کسانی از غیر خودتان را محرم راز  مگیرید» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.</ref> و خدای -عزّوجلّ - درباره [[اهل کتاب]] می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ}}<ref>«ای مؤمنان! یهودیان و مسیحیان را دوست مگیرید » سوره مائده، آیه ۵۱.</ref> و نیز فرموده است: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ}}<ref>«هر کس از شما آنان را دوست بگیرد از آنان است» سوره مائده، آیه ۵۱.</ref> و [[خراج]] را برایشان سخت بگیر و با کسانی که آن سوی ایشانند، مقابله نما و از [[خون]] ایشان بپرهیز والسّلام.<ref>{{متن حدیث|أمَّا بَعْدُ، فإنَّ دَهاقِينَ عَمَلِكَ شَكَوا غِلْظَتَكَ، ونَظَرْتُ في أمرِهِمْ فما رأيْتُ خَيْراً، فَلْتَكُن مَنْزِلَتُكَ بين مَنزِلَتَينِ: جلبابُ لينٍ بِطَرفٍ مِنَ الشِّدَّةِ في غَيرِ ظُلْمٍ ولا نَقْصٍ، فإنَّهم أحيونا صاغرين، فَخُذْ ما لَكَ عِندَهُم وَهُمْ صاغِرونَ، ولا تتَّخِذْ من دُونِ اللَّهِ وليَّاً، فَقَدْ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: {{متن قرآن|لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا}}، وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَهْلِ الْكِتَابِ: {{متن قرآن|لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ}}، وقال تبارك وتعالى: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ}}، وقَرِّعْهُم بِخَراجِهِم. وقابِلْ في ورَائِهِم، وإيَّاك ودِماءَ هُم، والسَّلام}}؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۰۳؛ محمودی، نهج السعاده، ج۵، ص۲۷.</ref>