ربعی بن کاس تمیمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
ربعی بن کاس تمیمی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۰
، ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳←ربعی بن کأس عنبری کارگزار سجستان
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ربعی بن کاس تمیمی| عنوان مدخل = ربعی بن کاس تمیمی| مداخل مرتبط = ربعی بن کاس تمیمی در تاریخ اسلامی| پرسش مرتبط = }} == ربعی بن کأس عنبری کارگزار سجستان== بنا بر نقل مورخان، ربعی بن کأس عنبری از جانب علی{{ع}} [[کارگزار]...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ربعی بن کاس تمیمی| عنوان مدخل = ربعی بن کاس تمیمی| مداخل مرتبط = [[ربعی بن کاس تمیمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ربعی بن کاس تمیمی| عنوان مدخل = ربعی بن کاس تمیمی| مداخل مرتبط = [[ربعی بن کاس تمیمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== [[ربعی بن کأس عنبری]] [[کارگزار سجستان]]== | == [[ربعی بن کأس عنبری]] [[کارگزار سجستان]]== | ||
بنا بر نقل [[مورخان]]، ربعی بن کأس عنبری از جانب علی{{ع}} [[کارگزار]] | بنا بر نقل [[مورخان]]، ربعی بن کأس عنبری از جانب علی{{ع}} [[کارگزار سیستان]] بود و حضرت وی را بعد از [[جنگ جمل]]، به این سمت گمارد. | ||
از کامل و البلدان استفاده میشود<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۶۳؛ یعقوبی، البلدان، ص۵۷.</ref> که [[ابن عباس]] [[ربعی]] را به سمت [[استانداری سیستان]] گمارده است، اما بنابر نقل [[وقعة صفین]] و أنساب الاشراف و [[أخبار الطوال]] حضرت به هنگام اعزام گروهی از [[کارگزاران]] و پس از استقرار در [[کوفه]]، وی را به این سمت برگزیده است<ref>منقری، وقعة صفین، ص۱۲؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶؛ زنجانی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۷۶۴؛ أخبار الطوال، ص۱۵۳؛ أعیان الشیعه، ج۶، ص۴۵۲.</ref>. | از کامل و البلدان استفاده میشود<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۲۶۳؛ یعقوبی، البلدان، ص۵۷.</ref> که [[ابن عباس]] [[ربعی]] را به سمت [[استانداری سیستان]] گمارده است، اما بنابر نقل [[وقعة صفین]] و أنساب الاشراف و [[أخبار الطوال]] حضرت به هنگام اعزام گروهی از [[کارگزاران]] و پس از استقرار در [[کوفه]]، وی را به این سمت برگزیده است<ref>منقری، وقعة صفین، ص۱۲؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۷۶؛ زنجانی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۷۶۴؛ أخبار الطوال، ص۱۵۳؛ أعیان الشیعه، ج۶، ص۴۵۲.</ref>. |