بحث:عصمت در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
یکی از [[اعتقادات]] [[شیعه]] دربارۀ [[پیامبران]] و [[امامان معصوم]]{{عم}}، مصونیت آنها از هرگونه [[گناه]]، [[خطا]]، [[اشتباه]] و [[نسیان]] است؛ چراکه [[حجت‌های الهی]]، [[هادیان]] [[بشر]] و [[پیشوایان]] مردمند و [[هادی]] بودن [[امامان]] به معنای [[لزوم]] اقتدای به آنها در همه امور است، از این رو ائمۀ [[هدی]]{{ع}} باید [[مصون از هر خطا]]، اشتباه و گناهی باشند که این همان [[عصمت]] است. در مجامع [[روایی]] شیعه [[روایات]] فراوانی از [[اهل بیت]]{{ع}} پیرامون عصمت وجود دارد که از جمله آنها روایاتی است که از [[امام امیرالمؤمنین]]{{ع}} در این خصوص نقل شده است. از منطر آن حضرت، عصمت موهبتی [[الهی]] است. در روایات منقول از [[امام علی]]{{ع}}، به مصونیت [[معصومان]] از [[ارتکاب گناه]]، خطا، اشتباه و [[فراموشی]] اشاره شده است. ضمن آنکه [[امام]]{{ع}} در بسیاری از روایات خود به معرفی معصومان نیز پرداخته و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و اهل بیت آن حضرت را از جمله مصادیق معصومان معرفی کرده‌است. | یکی از [[اعتقادات]] [[شیعه]] دربارۀ [[پیامبران]] و [[امامان معصوم]]{{عم}}، مصونیت آنها از هرگونه [[گناه]]، [[خطا]]، [[اشتباه]] و [[نسیان]] است؛ چراکه [[حجت‌های الهی]]، [[هادیان]] [[بشر]] و [[پیشوایان]] مردمند و [[هادی]] بودن [[امامان]] به معنای [[لزوم]] اقتدای به آنها در همه امور است، از این رو ائمۀ [[هدی]]{{ع}} باید [[مصون از هر خطا]]، اشتباه و گناهی باشند که این همان [[عصمت]] است. در مجامع [[روایی]] شیعه [[روایات]] فراوانی از [[اهل بیت]]{{ع}} پیرامون عصمت وجود دارد که از جمله آنها روایاتی است که از [[امام امیرالمؤمنین]]{{ع}} در این خصوص نقل شده است. از منطر آن حضرت، عصمت موهبتی [[الهی]] است. در روایات منقول از [[امام علی]]{{ع}}، به مصونیت [[معصومان]] از [[ارتکاب گناه]]، خطا، اشتباه و [[فراموشی]] اشاره شده است. ضمن آنکه [[امام]]{{ع}} در بسیاری از روایات خود به معرفی معصومان نیز پرداخته و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و اهل بیت آن حضرت را از جمله مصادیق معصومان معرفی کرده‌است. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۱: | ||
در [[حدیثی]] دیگر از آن حضرت می‌‌بینیم که ایشان در معرفی خود و خاندانشان می‌‌فرماید: "به [[درستی]] که خدای تبارک و تعالی ما را [[پاکیزه]] و معصوم گردانید، و ما را [[گواه]] بر [[خلق]] خود و [[حجت]] در [[زمین]] قرار داد. ما را با [[قرآن]] و قرآن را با ما قرار داد. نه ما از قرآن جدا می‌‌شویم و نه او از ما جدا می شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی طَهَّرَنَا وَ عَصَمَنَا وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ وَ حُجَّتَهُ فِی أَرْضِهِ وَ جَعَلَنَا مَعَ الْقُرْآنِ وَ جَعَلَ الْقُرْآنَ مَعَنَا لَا نُفَارِقُهُ وَ لَا یُفَارِقُنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۱.</ref>. | در [[حدیثی]] دیگر از آن حضرت می‌‌بینیم که ایشان در معرفی خود و خاندانشان می‌‌فرماید: "به [[درستی]] که خدای تبارک و تعالی ما را [[پاکیزه]] و معصوم گردانید، و ما را [[گواه]] بر [[خلق]] خود و [[حجت]] در [[زمین]] قرار داد. ما را با [[قرآن]] و قرآن را با ما قرار داد. نه ما از قرآن جدا می‌‌شویم و نه او از ما جدا می شود"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی طَهَّرَنَا وَ عَصَمَنَا وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ وَ حُجَّتَهُ فِی أَرْضِهِ وَ جَعَلَنَا مَعَ الْقُرْآنِ وَ جَعَلَ الْقُرْآنَ مَعَنَا لَا نُفَارِقُهُ وَ لَا یُفَارِقُنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۱۹۱.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||