عدی بن حارث بن رویم: تفاوت میان نسخهها
←عدی بن حارث، کارگزار بهرسیر
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== | == عدی بن حارث در منصب حکومت بهرسیر == | ||
برابر نقل [[نصر بن مزاحم منقری]] و دیگران، [[حضرت امیر]]{{ع}} پس از استقرار در [[کوفه]]، عدی بن حارث بن رُویم را به [[کارگزاری]] بهرسیر<ref>(بهرسیر یکی از شهرهای واقع در غرب دجله بوده که در یک فرسخی آن ساباط مدائن قرار داشته است. البلدان، ص۱۰۰).</ref> گمارد<ref>منقری، وقعة صفین، ص۱۱؛ أخبار الطوال، ص۱۵۳ و ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۳۰.</ref>. | برابر نقل [[نصر بن مزاحم منقری]] و دیگران، [[حضرت امیر]]{{ع}} پس از استقرار در [[کوفه]]، عدی بن حارث بن رُویم را به [[کارگزاری]] بهرسیر<ref>(بهرسیر یکی از شهرهای واقع در غرب دجله بوده که در یک فرسخی آن ساباط مدائن قرار داشته است. البلدان، ص۱۰۰).</ref> گمارد<ref>منقری، وقعة صفین، ص۱۱؛ أخبار الطوال، ص۱۵۳ و ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۳۰.</ref>. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[بلاذری]] بعد مینویسد: [[اشرس بن عوف شیبانی]] اولین کسی است که پس از [[جنگ نهروان]] خروج کرد و همراه دویست نفر به [[دسکره]] و از آنجا به [[انبار]] رفت، [[علی ابرش بن حسان]] را همراه سیصد نفر اعزام کرد و با او جنگیدند و او را در [[ربیع الاول]] [[سال]] ۳۸ هـ. کشتند. در این جا وی داستان اشرس و عدی را ذکر میکند و قول زنده ماندن عدی را ثابت میشمارد. ولی به جای عدی، [[علی بن حارث]] ذکر کرده است<ref>بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۴۸۱.</ref>. | [[بلاذری]] بعد مینویسد: [[اشرس بن عوف شیبانی]] اولین کسی است که پس از [[جنگ نهروان]] خروج کرد و همراه دویست نفر به [[دسکره]] و از آنجا به [[انبار]] رفت، [[علی ابرش بن حسان]] را همراه سیصد نفر اعزام کرد و با او جنگیدند و او را در [[ربیع الاول]] [[سال]] ۳۸ هـ. کشتند. در این جا وی داستان اشرس و عدی را ذکر میکند و قول زنده ماندن عدی را ثابت میشمارد. ولی به جای عدی، [[علی بن حارث]] ذکر کرده است<ref>بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۴۸۱.</ref>. | ||
بهُرسیر (که احتمالاً معرب و مخفف اردشیر بوده) یکی از شهرهای کهن و نزدیک [[مدائن]] بوده است که از آن تعبیر به مدائن [[غربی]] کردهاند. [[مسلمانان]] در [[ذیحجه]] [[سال پانزدهم هجری]] آن [[شهر]] را محاصره کردند و در همین [[زمان]] بود که [[هاشم بن عتبه]]، شیر گوشواره دار [[خسرو]] را که [[محافظ]] وی بود و با آن انس و [[الفت]] داشت، کشت و مسلمانان به [[فرماندهی]] [[سعد بن ابی وقاص]] در صفر سال شانزدهم [[هجری]] وارد شهر بهرسیر شدند و از آنجا که [[مردم]] آن، [[معاهد]] (در [[ذمه اسلام]]) نبودند، دستور [[حمله]] داده شد و صد هزار نفر از بزرگان آنجا [[اسیر]] شدند و بنا به پیشنهاد [[حاکم]] [[ساباط]]، به نام شیر [[آزاد]] [[دهقان]] (بزرگ محل) و موافقت [[خلیفه دوم]] و پرداخت [[جزیه]]، [[اسیران]] را آزاد کردند. برای [[آگاهی]] بیشتر به [[تاریخ]] [[طبری]] و کامل [[ابن اثیر]] مراجعه شود<ref>تاریخ طبری (هشت جلدی) ج۳، ص۱۱۶؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ترجمه، ج۲، ص۳۱۹ - ۳۲۲.</ref>. | == بهرسیر کجاست؟== | ||
{{اصلی|بهرسیر}} | |||
بهُرسیر (که احتمالاً معرب و مخفف اردشیر بوده) یکی از شهرهای کهن و نزدیک [[مدائن]] بوده است که از آن تعبیر به مدائن [[غربی]] کردهاند. [[مسلمانان]] در [[ذیحجه]] [[سال پانزدهم هجری]] آن [[شهر]] را محاصره کردند و در همین [[زمان]] بود که [[هاشم بن عتبه]]، شیر گوشواره دار [[خسرو]] را که [[محافظ]] وی بود و با آن انس و [[الفت]] داشت، کشت و مسلمانان به [[فرماندهی]] [[سعد بن ابی وقاص]] در صفر سال شانزدهم [[هجری]] وارد شهر بهرسیر شدند و از آنجا که [[مردم]] آن، [[معاهد]] (در [[ذمه اسلام]]) نبودند، دستور [[حمله]] داده شد و صد هزار نفر از بزرگان آنجا [[اسیر]] شدند و بنا به پیشنهاد [[حاکم]] [[ساباط]]، به نام شیر [[آزاد]] [[دهقان]] (بزرگ محل) و موافقت [[خلیفه دوم]] و پرداخت [[جزیه]]، [[اسیران]] را آزاد کردند. برای [[آگاهی]] بیشتر به [[تاریخ]] [[طبری]] و کامل [[ابن اثیر]] مراجعه شود<ref>تاریخ طبری (هشت جلدی) ج۳، ص۱۱۶؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ترجمه، ج۲، ص۳۱۹ - ۳۲۲.</ref>.<ref>جواد فاضل، معصوم دوم، ج۲، ص۹۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص ۲۵۹ـ ۲۶۱.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |