غدیر خم در سیره و معارف فاطمی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'اهل مدینه' به 'اهل مدینه'
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب') |
|||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
پس از نمازگزاردن بر [[بدن]] [[مطهر]] [[رسول خدا]] {{صل}}، فردای آن روز یعنی سهشنبه<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۳۰۵؛ الکتاب المصنف، ابن ابی شیبه کوفی، ج۷، ص۴۳۰؛ سنن الدارمی، دارمی، ج۱، ص۵۲؛ تاریخ أبی زرعه، ابوزرعه دمشقی، ج۱، ص۲.</ref> [[رسول خدا]] {{صل}} در منزلش به [[خاک]] سپرده شد و [[فاطمه]] داغدار اولین [[زائر]] [[قبر]] [[پدر]] بود که کنار [[قبر]] [[رسول خدا]] {{صل}} آمد و مقداری [[خاک]] از آن برداشت و بر چشمان خود نهاد و [[گریه]] کرد و دو [[بیت]] در رثای [[رسول خدا]] {{صل}} گفت<ref>سلة الکثیب بوفاة الحبیب، ابن ناصر الدین دمشقی، ج۱، ص۱۹۰.</ref>. و رو به کسانی که [[بدن]] [[رسول خدا]] {{صل}} را به [[خاک]] سپردند فرمود: "چگونه دلهایتان [[راضی]] شد که [[خاک]] بر [[رسول خدا]] بریزید؟"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۳۱۱؛ فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، مناوی، ج۵، ص۳۷۰؛ سنن الدارمی، دارمی، ج۱، ص۵۴، الجامع الصحیح المختصر، بخاری، ج۴، ص۱۶۱۹؛ مسند ابی یعلی، ابویعلی موصلی، ج۶، ص۱۱۱.</ref>. | پس از نمازگزاردن بر [[بدن]] [[مطهر]] [[رسول خدا]] {{صل}}، فردای آن روز یعنی سهشنبه<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۳۰۵؛ الکتاب المصنف، ابن ابی شیبه کوفی، ج۷، ص۴۳۰؛ سنن الدارمی، دارمی، ج۱، ص۵۲؛ تاریخ أبی زرعه، ابوزرعه دمشقی، ج۱، ص۲.</ref> [[رسول خدا]] {{صل}} در منزلش به [[خاک]] سپرده شد و [[فاطمه]] داغدار اولین [[زائر]] [[قبر]] [[پدر]] بود که کنار [[قبر]] [[رسول خدا]] {{صل}} آمد و مقداری [[خاک]] از آن برداشت و بر چشمان خود نهاد و [[گریه]] کرد و دو [[بیت]] در رثای [[رسول خدا]] {{صل}} گفت<ref>سلة الکثیب بوفاة الحبیب، ابن ناصر الدین دمشقی، ج۱، ص۱۹۰.</ref>. و رو به کسانی که [[بدن]] [[رسول خدا]] {{صل}} را به [[خاک]] سپردند فرمود: "چگونه دلهایتان [[راضی]] شد که [[خاک]] بر [[رسول خدا]] بریزید؟"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۲، ص۳۱۱؛ فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، مناوی، ج۵، ص۳۷۰؛ سنن الدارمی، دارمی، ج۱، ص۵۴، الجامع الصحیح المختصر، بخاری، ج۴، ص۱۶۱۹؛ مسند ابی یعلی، ابویعلی موصلی، ج۶، ص۱۱۱.</ref>. | ||
پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} هرگز [[خنده]] و تبسمی بر گونههای [[فاطمه]] {{س}} ننشست<ref>فروع کافی، کلینی، ج۳، ص۲۲۸؛ وسائل الشیعه، حر عاملی، ج۳، ص۲۲۳؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۹۵.</ref> و او در [[فراق]] [[پدر]] [[شب]] و روز میگریست تا جایی که جزو هشت [[گریه]] کن معروف عالم شمرده شده و آنقدر [[گریه]] آن حضرت زیاد بود که [[اهل | پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} هرگز [[خنده]] و تبسمی بر گونههای [[فاطمه]] {{س}} ننشست<ref>فروع کافی، کلینی، ج۳، ص۲۲۸؛ وسائل الشیعه، حر عاملی، ج۳، ص۲۲۳؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۹۵.</ref> و او در [[فراق]] [[پدر]] [[شب]] و روز میگریست تا جایی که جزو هشت [[گریه]] کن معروف عالم شمرده شده و آنقدر [[گریه]] آن حضرت زیاد بود که [[اهل مدینه]] به او گفتند: با گریههایت ما را میآزاری، یا [[شب]] [[گریه]] کن و یا روز<ref>مناقب آل ابی طالب، ابنشهرآشوب، ج۳، ص۱۰۴؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۳۵. </ref>. [[فاطمه]] {{س}} پس از [[رحلت رسول خدا]] {{صل}} حزنی شدید داشت و [[جبرئیل]] بارها نزد او آمده و او را [[تسلی]] میداد و از آن حضرت برای [[فاطمه]] خبر میآورد و نیز ایشان را از حوادثی که پس از او در [[نسل]] او رخ خواهد داد [[آگاه]] میکرد و [[علی]] {{ع}} آنها را مینوشت و [[مصحف فاطمه]] این خبرها را در بردارد<ref>بصائر الدرجات، محمد بن حسن صفار، ص۱۷۴؛ اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۲۴۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۲، ص۵۴۵ و ج۲۶، ص۴۱.</ref>. | ||
[[فاطمه]] {{س}} پس از [[رسول خدا]] {{صل}} تنها حدود سه ماه در این [[دنیا]] ماند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۸؛ الذریعة الطاهرة النبویه، دولابی، ج۱، ص۱۰۹؛ المعجم الکبیر، طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۹.</ref> اما تنها [[غم]] [[فاطمه]] {{س}} در این مدت، [[رحلت]] دلخراش [[رسول خدا]] {{صل}} نبود بلکه پشت کردن [[مردم]] به [[امامت]] و [[انحراف]] از [[دین کامل]] [[الهی]] و به [[فراموشی]] سپردن [[غدیر]]، به [[غم]] از [[دست]] دادن [[پدر]] افزوده شد<ref>آیت الله تبریزی در این باره میفرماید: {{عربی|بكاء الزهراء {{س}} على أبيها كما كان أمرا وجدانيا لفراق أبيها المصطفى {{صل}} فقد كان اظهارا لمظلوميتها و مظلومية بعلها {{ع}} و تنبيهاً على غصب حق أميرالمؤمنين {{ع}} في الخلافة، و حزناً على المسلمين من انقلاب جملة منهم على أعقابهم، كما ذكر في الآية المباركة في}} {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}. (صراط النجاة، المیرزا جواد التبریزی، ج۳، ص۴۴۲)</ref>. | [[فاطمه]] {{س}} پس از [[رسول خدا]] {{صل}} تنها حدود سه ماه در این [[دنیا]] ماند<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۸؛ الذریعة الطاهرة النبویه، دولابی، ج۱، ص۱۰۹؛ المعجم الکبیر، طبرانی، ج۲۲، ص۳۹۹.</ref> اما تنها [[غم]] [[فاطمه]] {{س}} در این مدت، [[رحلت]] دلخراش [[رسول خدا]] {{صل}} نبود بلکه پشت کردن [[مردم]] به [[امامت]] و [[انحراف]] از [[دین کامل]] [[الهی]] و به [[فراموشی]] سپردن [[غدیر]]، به [[غم]] از [[دست]] دادن [[پدر]] افزوده شد<ref>آیت الله تبریزی در این باره میفرماید: {{عربی|بكاء الزهراء {{س}} على أبيها كما كان أمرا وجدانيا لفراق أبيها المصطفى {{صل}} فقد كان اظهارا لمظلوميتها و مظلومية بعلها {{ع}} و تنبيهاً على غصب حق أميرالمؤمنين {{ع}} في الخلافة، و حزناً على المسلمين من انقلاب جملة منهم على أعقابهم، كما ذكر في الآية المباركة في}} {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}. (صراط النجاة، المیرزا جواد التبریزی، ج۳، ص۴۴۲)</ref>. |