پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[حضرت زینب|حضرت زینب]]''' دختر [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه زهرا]]{{س}}، روز ۵ جمادی الأولی [[سال پنجم هجری]]، در [[مدینه]]، به [[دنیا]] آمد. از [[القاب]] ایشان: عقیله بنی‌هاشم، عارفه، عالمه و عابده آل علی است. [[زینب]] مخفّف "زین اب" است، یعنی [[زینت]] پدر.
'''[[امام کاظم علیه‌السلام| امام کاظم علیه‌السلام]] ''' [[هفتمین امام]] مسلمانان، بیستم ذی‌الحجه و به نقلی هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری به دنیا آمد. نام او "موسی" است و پدرش امام صادق{{ع}} و مادرش حُمَیدَه بربریه بود. فرزندان بسیاری برای امام کاظم{{ع}} [[ثبت]] کرده‌اند که تعدای از آنها در [[ایران]] مدفون‌اند؛ از معروف‌ترین آنها [[امام رضا]]{{ع}}، [[فاطمه معصومه]] (س) و احمد بن موسی شاهچراغ هستند.


[[حضرت زینب]] با [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند. این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و ورع، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام دیدار، به احترامش از جا برمی خواست.
امام کاظم{{ع}} به دلیل شدت [[حلم]] و [[بردباری]] و گذشت در مورد دیگران به لقب "کاظم" مشهور است. همچنین آن حضرت به دلیل آنکه واسطه در نجات [[مردم]] و حل [[مشکلات]] ایشان نزد [[خداوند]] است به باب الحوائج ملقب شده است.


زمانی که [[امام حسین]]{{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از [[مدینه]] به قصد [[مکّه]] خارج شد، [[زینب]] نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاری‌های عظیم [[زینب]] بسیار بود. سرپرست کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] و مراقبت کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام]] [[اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. [[زینب]]، هم دختر [[شهید]] بود، هم خواهر [[شهید]]، هم مادر [[شهید]]، هم عمّه [[شهید]]. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای حماسه [[کربلا]] و بیداری [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به [[مدینه]] نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به سخنوری و افشاگری می‌پرداخت. وی به "قهرمان [[صبر]]" [[شهرت]] یافت. بارزترین بُعد [[زندگی]] [[حضرت زینب]]، پاسداری از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با [[خطابه]]‌هایش، [[پیام]] خون [[حسین]]{{ع}} را به جهانیان رساند.
[[امام کاظم]]{{ع}} بیست سال و به روایتی نوزده سال از [[عمر]] خود را با پدر به سر برد و پس از وی [[امامت]] [[شیعیان]] را بر عهده گرفت و سی و پنج سال در این مقام بود. دوران [[امامت امام کاظم]]{{ع}} با دوران [[خلافت]] چهار [[خلیفه عباسی]] یعنی [[منصور دوانیقی]]، مهدی، [[هادی]] و [[هارون‌الرشید]] همزمان بود. در [[زمان]] [[خلافت]] [[مهدی عباسی]]، به جهت [[شهرت]] و محبوبیت امام، توجه بیشتری از ناحیه [[اهل]] [[قدرت]] به وی معطوف شد، به گونه‌ای که مهدی عباسی [[دستور]] بازداشت حضرت و [[حکم]] [[قتل]] او را صادر کرد.


[[حضرت زینب]] در سال ۶۳ و به نقلی ۶۵ هجری درگذشت. قبرش در زینبیّه (در سوریّه کنونی) است. در [[کتاب]] خیرات الحسان" آمده است: در [[مدینه]] قحطی پیش آمد. [[زینب]] همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. [[زینب]] در همانجا در سال ۶۵ هجری درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد.
در یک سالی که موسی بن مهدی مشهور به [[هادی عباسی]] خلیفه بود، روابط وی با امام کاظم{{ع}} خوب نبود و او که از [[قیام]] برخی از [[علویان]] مانند [[حسین بن علی]] مشهور به [[شهید فخ]] بسیار عصبانی بود، [[موسی بن جعفر]]{{ع}} را خطری بزرگ برای خود می‌دانست.


<div class="mainpage_box_more">[[ حضرت زینب سلام الله علیها|ادامه]]</div>
آن حضرت قریب پانزده سال با [[هارون‌الرشید]] معاصر بود. [[هارون]] در ابتدای [[خلافت]] با امام کاظم{{ع}} [[دشمنی]] آشکاری اظهار نمی‌کرد. [[امام]] دیدار هارون را خوش نداشت و او را به جهت [[دنیادوستی]]، [[دوست]] نمی‌داشت و صراحتاً می‌فرمود اگر از جدّم [[رسول خدا]]{{صل}} نشنیده بودم که [[اطاعت]] از [[سلطان]] به جهت تقیه [[واجب]] است؛ هرگز او را [[ملاقات]] نمی‌کردم. هارون‌الرشید پس از مدتی از ناحیه امام [[موسی بن جعفر]]{{ع}} احساس خطر کرد و موقعیت وی را مانند خلیفه‌ای غیررسمی در کنار خود دید. امام کاظم{{ع}} در عمر خود سال‌های بسیاری در زندان هارون الرشید (خلیفه عباسی) به سر برد.
 
به [[دستور]] هارون امام کاظم{{ع}} را از [[مدینه]] به بصره بردند و نزد "عیسی بن جعفر" [[زندانی]] کردند؛ آن‌گاه او را به [[بغداد]] برده و در زندان سندی بن شاهک به شهادت رساند. خرمای مسموم را [[هارون]] برای "سندی بن شاهک" فرستاد و دستور داد به حضرت بدهد و حضرت با همان خرما در ٢٥ رجب به [[شهادت]] رسید. قبر امام کاظم {{ع}} در [[کاظمین]] است.
 
<div class="mainpage_box_more">[[ امام کاظم علیه‌السلام|ادامه]]</div>
۱۱۵٬۶۳۵

ویرایش