اسماعیل بن علیت بالفزاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'رجال النجاشی' به 'رجال النجاشی'
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
جز (جایگزینی متن - 'رجال النجاشی' به 'رجال النجاشی') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
[[شیخ طوسی]] درباره قاسم بن العلاء الهمدانی نوشته: {{عربی|"وكان جليل القدر، روى عنه الصفواني"}}<ref>رجال الطوسی، ص۴۳۶، ش۶۲۴۳. | [[شیخ طوسی]] درباره قاسم بن العلاء الهمدانی نوشته: {{عربی|"وكان جليل القدر، روى عنه الصفواني"}}<ref>رجال الطوسی، ص۴۳۶، ش۶۲۴۳. | ||
مراد از صفوانی، [[محمد بن احمد بن عبدالله بن قضاعة بن صفوان بن مهران جمال]] است که در سال ۳۵۲ هجری [[قمری]] زنده بوده ([[رجال]] | مراد از صفوانی، [[محمد بن احمد بن عبدالله بن قضاعة بن صفوان بن مهران جمال]] است که در سال ۳۵۲ هجری [[قمری]] زنده بوده ([[رجال النجاشی]]، ص۵۹، ش۱۳۶) و [[نجاشی]] درباره‌اش نوشته است: {{عربی|شیخ الطائفة، ثقة، فقیه، فاضل. و کانت له منزلة من السلطان}}؛ (الرجال، ص۳۹۳، ش۱۰۵۰).</ref> و در [[کتاب الغیبه]] او را از [[سفرا]] و وکلای [[ممدوح]] [[امام عصر]]{{ع}} به شمار آورده و طبق روایتی که نقل کرده، برداشت می‌شود که پسر [[قاسم بن العلاء]] نیز از [[وکلا]] بوده است: | ||
{{متن حدیث|أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ وَ الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ الصَّفْوَانِيِّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ: رَأَيْتُ الْقَاسِمَ بْنَ الْعَلَاءِ وَ قَدْ عُمِّرَ مِائَةَ سَنَةٍ وَ سَبْعَ عَشْرَةَ سَنَةً مِنْهَا ثَمَانُونَ سَنَةً صَحِيحَ الْعَيْنَيْنِ لَقِيَ مَوْلَانَا أَبَا الْحَسَنِ وَ أَبَا مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيَّيْنِ{{عم}}...}}<ref>کشف الغمه، ج۳، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۴ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۴، ص 192-193.</ref> | {{متن حدیث|أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ وَ الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ الصَّفْوَانِيِّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ: رَأَيْتُ الْقَاسِمَ بْنَ الْعَلَاءِ وَ قَدْ عُمِّرَ مِائَةَ سَنَةٍ وَ سَبْعَ عَشْرَةَ سَنَةً مِنْهَا ثَمَانُونَ سَنَةً صَحِيحَ الْعَيْنَيْنِ لَقِيَ مَوْلَانَا أَبَا الْحَسَنِ وَ أَبَا مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيَّيْنِ{{عم}}...}}<ref>کشف الغمه، ج۳، ص۲۴۹.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۴ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۴، ص 192-193.</ref> | ||