عامر بن واثله کنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

خود در این باره می‌گوید: "از کسانی که چشمشان به [[جمال]] [[نورانی]] [[پیامبر]] {{صل}} روشن شده باشد، کسی جز من در روی [[زمین]] باقی نمانده است"<ref>قاموس الرجال، ج۵، ص۱۹۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۰۳-۸۰۴.</ref>

[[ابوطفیل]] علاوه بر این که از [[یاران]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} بود، روایاتی که از نظر ما [[شیعه امامیه]] که اهمیت بسیار فوق العاده‌ای دارد را [[نقل]] کرده است: از جمله [[حدیث معتبر]] و پُر اهمیت [[ثقلین]]، که [[پیامبر خدا]] {{صل}} فرمود: "[[قرآن]] و [[اهل‌بیت]] من دو ثقل و گوهر گرانبها در میان [[امت]] قرار دارند و این دو از هم جدا نمی‌شوند تا در [[قیامت]] کنار [[حوض]] بر من وارد شوند"، و... و از جمله [[روایات]] مهمی که [[ابوطفیل]] از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} [[نقل]] کرده است [[حدیث غدیر خم]] است که [[رسول خدا]] {{صل}} [[حضرت علی]] {{ع}} را به [[خلافت]] و [[جانشینی]] خود در [[حجة الوداع]] در [[غدیر خم]] معرفی فرمودند، که در [[حدیث]] ذیل متن یکی از [[روایات]] [[ابوطفیل]] را خواهیم آورد و از جمله روایاتی که [[ابوطفیل]] [[نقل]] کرده داستان [[بیعت]] [[ابن ملجم مرادی]] است که از [[اخبار غیبی]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} است که در شرح حال [[عبدالرحمان بن ملجم]] مرادی در همین اثر خواهد آمد.

اینک متن [[حدیث غدیر]] و [[ثقلین]]: [[ابوطفیل]] [[حدیث غدیر]] که در ضمن آن موضوع [[ثقلین]] آمده را چنین [[نقل]] کرده که گفت: [[پیامبر خدا]] {{صل}} در [[غدیر خم]] در [[حجة الوداع]] برای مردمی که از [[حج]] باز می‌گشتند، خطبۀ مفصلی خواند و در آن [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را به عنوان [[خلیفه]] و [[جانشین]] خود معرفی کرد و فرمود: "ای [[مردم]]، هر کس را من مولای اویم، همانا [[علی]] مولای اوست، و آن همین [[علی]] است"<ref>{{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَإِنَّ عَلِيّاً مَوْلَاهُ وَ هُوَ هَذَا}}</ref>

سپس [[حضرت]] با دست خود، [[دست]] [[علی]] {{ع}} را گرفت و بالا برد به طوری که زیر بغل [[پیامبر]] {{صل}} و [[علی]] {{ع}} دیده شد، در این موقع فرمود: "بارالها، هر کس [[علی]] را [[دوست]] دارد، تو او را [[دوست]] بدار، و هر کس او را [[دشمن]] بدارد، تو او را [[دشمن]] بدار؛ خداوندا، [[یاری]] کن کسی که [[علی]] را [[یاری]] کند، و [[خوار]] کن کسی که [[علی]] را [[خوار]] کند...<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ...}}</ref>.

بعضی از حاضران پرسیدند: ای [[رسول خدا]]، این دو ثقل و دو گوهر گران‌بها کیستند؟ فرمود: "اما [[ثقل اکبر]]، [[کتاب]] [[خدای عزوجل]] ([[قرآن]]) است که وسیله‌ای است از طرف [[خدا]] در دست من و از من در دستان شما، بنابراین یک طرف آن در دست خداست و طرف دیگر به دست شماست و این [[کتاب خدا]]، [[علم گذشته]] [[دنیا]] و [[علم]] آیندۀ آن تا [[روز قیامت]] را در بر دارد؛ و اما [[ثقل اصغر]]، همان حلیف و ملازم [[قرآن]] است که او [[علی بن ابی طالب]] و [[عترت]] من است و این دو از هم جدا نمی‌شوند تا در کنار [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند"<ref>ر. ک: خصال صدوق، باب الاثنین، ص۶۵- ۶۶. حدیث ثقلین به طور متواتر از طرف شیعه و اهل سنت نقل شده است. رجوع شود به: مسند احمد بن حنبل، ج۲، ص۱۷؛ مناقب ابن مغازلی شافعی، ص۲۳۵؛ سنن ترمذی، ج۵، ص۶۶۲- ۶۶۳، ح۳۷۸۶؛ مصابیح السنة، ج۴، ص۱۸۵، ح۴۸۰۰؛ خصائص نسائی، ص۲۱؛ سیره حلبی، ج۳، ص۳۳۶؛ تفسیر خوارزمی، ج۸، ص۱۶۳؛ الفصول المائة فی حیاة ابی الائمة علی {{ع}}، ج۱، ص۵۵۸ و ج۱، ص۶۴۰–۶۸۹.</ref>.

شخصی به نام [[معروف بن خرّبوذ]] می‌گوید: من این [[حدیث]] را به [[امام باقر]] {{ع}} عرضه داشتم. [[حضرت]] فرمود: "[[ابوطفیل]] راست گفته است، من این [[حدیث]] را در [[کتاب علی]] {{ع}} یافتم"<ref>خصال صدوق، باب الاثنین، ص۶۵-۶۶.</ref>.

[[ابوطفیل]] در مسیر حرکت به سوی [[بصره]] برای دفع [[فتنه]] [[ناکثین]] و [[سپاه]] [[جمل]] باز هم یک خبر مهم [[غیبی]] از مولایش [[امیرمؤمنان]] {{ع}} [[روایت]] کرده است، او می‌گوید: در مسیر حرکت [[امیرالمؤمنین]]، [[علی]] {{ع}} از [[مدینه]] به [[بصره]] برای دفع [[فتنه]] [[ناکثین]] هنگامی که به [[ذی قار]] رسیدند، خطاب به [[یاران]] و همراهان فرمودند: "به زودی از جانب [[کوفه]] [[دوازده]] هزار و یک مرد به [[یاری]] شما می‌آیند".