هباءه: تفاوت میان نسخه‌ها

سرزمینی است در بلاد [[غطفان]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.</ref> برخی هم از وجود کوهی به نام «الصحن» در [[سرزمین بنی‌سلیم]] و بالاتر از سوارقیه، خبر داده، آورده‌اند که در آن آبی است که به آن «هباءة» گفته می‌‌شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.</ref> هباءة در واقع، نام دهانه‌های چاه‌های بسیاری است که ته این چاهها به یکدیگر مرتبط است و آب شیرین و گوارایی از آن خارج می‌‌شود که به [[مصرف]] کشت گندم و جو و امثال آن می‌‌رسد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۸۹.</ref> برخی هم هباءه را زمینی با حفره‌های بسیار دانسته‌اند که در [[وادی]] بَیضان نزدیک السوارقیه قرار دارد و ساکنانش - با حذف هاء آخر - آن را الهباء می‌‌خوانند. «[[جفر]] هباءه» هم که در برخی گزارشات [[تاریخی]] از آن سخن به میان آمده، بخشی از این [[سرزمین]] و مردابی در [[زمین]] هباءه است که در آن [[جنگی]] از جنگ‌های داحس و غبراء موسوم به «[[یوم]] [[الهباءه]]» بین [[عبس]] و [[ذبیان]] اتفاق افتاده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۳، ص۱۶۸-۱۷۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۱، ص۵۷۸-۵۸۰.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص۳۲۷.</ref>