ترس در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[ترس]] ممکن است نشان‌دهنده یک [[خصلت]] پایدار در [[وجدان]] و ضمیر نه تنها یک فرد خاص، بلکه یک گروه [[اجتماعی]] و حتی کل [[جامعه]] باشد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۵۳-۱۵۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۳۱۱.</ref> | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[ترس]] ممکن است نشان‌دهنده یک [[خصلت]] پایدار در [[وجدان]] و ضمیر نه تنها یک فرد خاص، بلکه یک گروه [[اجتماعی]] و حتی کل [[جامعه]] باشد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۵۳-۱۵۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۳۱۱.</ref> | ||
==خوف و رجاء== | |||
«خوف و رجاء»، حالت [[بیم]] از [[عدل]] و [[عذاب]] [[خداوند]] و [[امید]] به فضل و [[کرم]] او. | |||
[[خصلت]] والای [[رجاء]] با [[مشاهده]] فضل و کرم [[خداوند متعال]] به [[بندگان]] و صفت [[ارزشمند]] [[خوف]] با مشاهده عدل و وعدهای [[الهی]] به [[عذاب ابدی]] بر اثر [[گناه]] و نیز [[نقص]] و کوتاهی بندگان، در [[مقام]] [[بندگی]]، در نفس [[مؤمن]] حاصل می‌شود. [[رذیلت]] مقابل رجاء، [[یأس از رحمت خداوند]] و رذیلت مقابل خوف، [[ایمنی]] از [[مکر]] او است که هر دو از [[گناهان کبیره]] هستند<ref>التحفه السنیه، ص۶۸؛ جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۲۰؛ حاشیه مجمع الفائده، ص۷۳۴.</ref>. | |||
از این عنوان در باب [[جهاد]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] سخن گفته‌اند. | |||
خوف و رجاء در [[آیات]] متعدد از [[ویژگی‌های پیامبران]] و [[مؤمنان]] شمرده شده است<ref>اعراف، ۵۶؛ اسراء، ۵۷؛ انبیاء،۹۰؛ سجده، ۱۶؛ زمر، ۹.</ref>. در [[روایات]] نیز بر تحصیل این دو خصلت ارزنده، به تحصیل اسباب آن دو تأکید شده است<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۱۶.</ref>. | |||
خوف از عدل و عذاب خداوند امید داشتن به فضل و کرم او، و عمل به مقتضای آنها، یعنی [[ترک گناه]] و انجام دادن [[طاعات]] بر مؤمن [[واجب]] است<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۱۶.</ref>و<ref>فرهنگ فقه، ج۳، ص۵۳۱؛ فقه سیاسی، ج۷، ص۶۰۳.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص ۸۰۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||