ابو مؤمن وائلی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سوید بن عبید عجلی]] [[نقل]] می‌کند که ابو مؤمن وائلی می‌گفت: در هنگام [[جنگ]] با [[خوارج]] و [[هلاکت]] نهروانیان، از [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: "در میان کشته‌های [[خوارج]] نگاه کنید، مردی را پیدا می‌کنید که دستش به قدری بالا آمده، گویا سینه‌های [[زن]] است. و بدین جهت او را "[[ذوالثدیه]]" می‌نامیدند [[پیامبر خدا]] این خبر را به من داده است<ref>{{متن حدیث|انظروا فیهم رجلا کأن ثدیه مثل ثدی المرأة، أخبرنی النبی أنی صاحبه}}</ref>.

[[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بسیار جست و جو کردند، ولی [[جسد]] او را پیدا نکردند و گفتند: او را نیافتیم. [[حضرت]] فرمود: "اگر راست گفته باشید، پس شما [[بهترین]] [[مردم]] را کشته‌اید<ref>یعنی گروه خوارج از بدترین مردمند، به شرط آنکه شخصی که گفتم جنازه‌اش را پیدا کنید، و اگر جنازه او را نیابید، معلوم می‌شود که ما با نیکان جنگیده‌ایم.</ref>، بگردید تا او را پیدا کنید". گفتند: ای [[امیرمؤمنان]] هفت کشته زیر درخت خرما است که جست و جو نکردیم، آنان رفتند و گشتند و سرانجام [[جسد]] او را یافتند. [[ابومؤمن]] در ادامه می‌گوید: هنگامی که [[جسد]] آن مرد را می‌آوردند، دیدم ریسمانی به پایش بسته‌اند و او را می‌کشند، در آن هنگام [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را دیدم که به شکرانه پیدا شدن [[جسد]] او به [[سجده]] افتاد و می‌فرمود: "کشته‌های شما در بهشتند و کشته‌های آنها در آتش‌اند"<ref>{{متن حدیث|قَتْلاَکُم فِي الْجَنَّةِ وَ قَتْلاَكُمْ فِي النَّارِ}}؛ تاریخ بغداد، جص ۳۶۲.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref>