پرش به محتوا

عصمت امام در معارف و سیره امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۲۰: خط ۲۰:


=== موهبتی بودن عصمت ===
=== موهبتی بودن عصمت ===
در این دوره امام باقر {{ع}}، همچون دیگر [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} بر موهبتی و [[الهی]] بودن مقوله [[عصمت]] تأکید می‌کردند. [[ابوحمزه ثمالی]] از امام باقر {{ع}} نقل می‌کند که ایشان در [[قنوت]] [[نماز جمعه]]، پس از بیان کلمات [[فرج]]، ذکری ویژه می‌گفت: «خدایا مرا بیامرز... ؛ [[گناهان]] پیشین مرا ببخش و برای ادامه عمرم عصمت را روزی من کن که هرگز به [[عصیان]] تو بازنگردم و در حالی بمیرم که تو از من [[راضی]] باشی»<ref>محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۳۶۵.</ref>.
امام باقر {{ع}}، همچون دیگر [[امامان]] [[پاک]] {{عم}} بر موهبتی و [[الهی]] بودن مقوله [[عصمت]] تأکید می‌کردند. [[ابوحمزه ثمالی]] از امام باقر {{ع}} نقل می‌کند که ایشان در [[قنوت]] [[نماز جمعه]]، پس از بیان کلمات [[فرج]]، ذکری ویژه می‌گفت: «خدایا مرا بیامرز... ؛ [[گناهان]] پیشین مرا ببخش و برای ادامه عمرم عصمت را روزی من کن که هرگز به [[عصیان]] تو بازنگردم و در حالی بمیرم که تو از من [[راضی]] باشی»<ref>محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۳۶۵.</ref>.


امام باقر {{ع}} در پاسخ به [[پرسش]] [[جابر بن یزید جعفی]]، با یادآوری [[روایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در وصف امامان پاک {{عم}} می‌فرماید: «ایشان [[گناه]] نمی‌کنند، و [[خدای عزوجل]] تأییدشان می‌کند و توفیقشان می‌دهد.... [[روح القدس]] از ایشان جدا نمی‌شود، و ایشان نیز از او مفارقت نمی‌کنند؛ از [[قرآن]] جدا نیستند، و قرآن نیز از آنها جدا نیست»<ref>{{متن حدیث|...لَا يَعْصُونَ وَ هُمُ الْمُؤَيَّدُونَ الْمُوَفَّقُونَ الْمُسَدَّدُونَ... لَا يُفَارِقُهُمْ رُوحُ الْقُدُسِ وَ لَا يُفَارِقُونَهُ وَ لَا يُفَارِقُونَ الْقُرْآنَ وَ لَا يُفَارِقُهُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ}}؛ (محمد بن علی بن حسین (شیخ صدوق)، علل الشرایع، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴).</ref>.
امام باقر {{ع}} در پاسخ به [[پرسش]] [[جابر بن یزید جعفی]]، با یادآوری [[روایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در وصف امامان پاک {{عم}} می‌فرماید: «ایشان [[گناه]] نمی‌کنند، و [[خدای عزوجل]] تأییدشان می‌کند و توفیقشان می‌دهد.... [[روح القدس]] از ایشان جدا نمی‌شود، و ایشان نیز از او مفارقت نمی‌کنند؛ از [[قرآن]] جدا نیستند، و قرآن نیز از آنها جدا نیست»<ref>{{متن حدیث|...لَا يَعْصُونَ وَ هُمُ الْمُؤَيَّدُونَ الْمُوَفَّقُونَ الْمُسَدَّدُونَ... لَا يُفَارِقُهُمْ رُوحُ الْقُدُسِ وَ لَا يُفَارِقُونَهُ وَ لَا يُفَارِقُونَ الْقُرْآنَ وَ لَا يُفَارِقُهُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ}}؛ (محمد بن علی بن حسین (شیخ صدوق)، علل الشرایع، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۴).</ref>.
۱۱٬۰۹۸

ویرایش