عبادة بن صامت خزرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عمر بن خطاب]] [[عبادة بن صامت]] را برای [[قضاوت]] به شام فرستاد، اما چون نسبت به بذل و بخشش‌ها و مخارج [[معاویه]] [[عیب‌جویی]] کرد، معاویه به [[درشتی]] با او سخن گفت. به همین علت؛ [[سرزمین شام]] را ترک کرد و گفت: "در جایی که معاویه باشد، [[زندگی]] نخواهم کرد! وقتی به [[مدینه]] برگشت؛ [[خلیفه دوم]] از علت بازگشتش پرسید که عباده ماجرا را تعریف کرد. [[عمر]] به او گفت: به جایی که بوده‌ای برگرد، [[خداوند]] [[زشت]] [و بی‌برکت] گرداند زمینی را که تو در آن نیستی، از این به بعد؛ معاویه هیچ تسلطی بر تو نخواهد داشت<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۰؛ ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۱، ص۷۱؛ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۷؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۳، ص۵۰۵؛ ابن عبدالبر، یوسف‌ بن‌ عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۲، ص۸۰۷؛ ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۲۵۵.</ref>. بنابر برخی از نقل‌ها؛ عبادة بن صامت اولین [[مسلمانی]] بود که [[منصب قضاوت]] در [[فلسطین]] را بر عهده گرفت<ref>الاصابة فی تمییز الصحابة، ج ۳، ص۵۰۶.</ref>.<ref>ر. ک: عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۶۰.</ref>