بازرگانی در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

[[رشد]] و گسترش [[بازرگانی]] در [[کشور]] و [[جامعه]]، [[نشانه]] [[شکوفایی]] [[اقتصاد]] و [[ثروتمند]] بودن آن جامعه است؛ هم‌چنان‌که تعطیل شدن بازارها و کساد بازرگانی، نشانه [[فقر]] جامعه است. از آنجا که در [[حکومت امام عصر]]{{ع}}، [[مردم]] در وضعیت [[اقتصادی]] خوبی به سر می‌برند، بازرگانی رونق می‌گیرد و بازارها فعال می‌شوند. [[رسول خدا]]{{صل}} در این‌باره می‌فرماید: "از [[نشانه‌های قیامت]] ([[ظهور مهدی]]{{ع}})، این است که [[مال]] و [[ثروت]] همانند سیل در میان مردم به جریان می‌افتد، [[علم]] و [[دانش]] ظاهر می‌شود و بازرگانی گسترش یافته، شکوفا می‌گردد"<ref>عیون الاخبار، ابن قتیبه، ج ۱، ص۱۲</ref>. [[عبدالله بن سلام]] می‌گوید: مردم پس از [[خروج دجال]]، چهل سال [[زندگی]] می‌کنند و نخل‌ها می‌نشانند و بازارها برپا می‌گردد<ref>در المنثور، ج ۵، ص۳۵۴ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی{{ع}}، طبسی، ص۲۰۸)</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۶.</ref>.